2 Սամուել 5։1-25

  • Դավթին ամբողջ Իսրայելի թագավորն են դարձնում (1-5)

  • Երուսաղեմը գրավում են (6-16)

    • Սիոն. Դավթի քաղաքը (7)

  • Դավիթը պարտության է մատնում փղշտացիներին (17-25)

5  Որոշ ժամանակ անց Իսրայելի բոլոր ցեղերը եկան Դավթի մոտ՝ Քեբրոն,+ ու ասացին. «Մենք քո միսն ու արյունն ենք:*+  Այն ժամանակ, երբ Սավուղն էր մեր թագավորը, դու էիր Իսրայելին առաջնորդում ռազմարշավների:*+ Եվ Եհովան ասաց քեզ. «Դու ես հովվելու իմ ժողովրդին՝ Իսրայելին, դու ես դառնալու Իսրայելի առաջնորդը»»:+  Իսրայելի բոլոր երեցները եկան թագավորի մոտ՝ Քեբրոն, և Դավիթ թագավորը այնտեղ նրանց հետ դաշինք կապեց Եհովայի առաջ:+ Դրանից հետո նրանք Դավթին օծեցին Իսրայելի թագավոր:+  Դավիթը 30 տարեկան էր, երբ թագավոր դարձավ, և թագավորեց 40 տարի:+  Նա 7 տարի ու 6 ամիս Քեբրոնում թագավորեց Հուդայի վրա և 33 տարի Երուսաղեմում+ թագավորեց ամբողջ Իսրայելի և Հուդայի վրա:  Թագավորն ու իր մարդիկ գնացին Երուսաղեմ՝ այնտեղ ապրող հեբուսացիների դեմ կռվելու:+ Հեբուսացիները ծաղրեցին Դավթին՝ ասելով. «Դու երբեք չես մտնի այստեղ: Նույնիսկ կույրերն ու կաղերը կկարողանան քեզ վռնդել»: Նրանք մտածում էին, որ Դավիթը երբեք չի մտնի այնտեղ:+  Դավիթը, սակայն, գրավեց Սիոնի ամրոցը, որն այժմ կոչվում է Դավթի քաղաք:+  Այդ օրը Դավիթն ասաց. «Հեբուսացիների վրա հարձակվողները թող անցնեն ջրանցքով,* որ սպանեն «կաղերին ու կույրերին», որոնք ատելի են ինձ՝ Դավթիս համար»: Դա է պատճառը, որ ասում են. «Կույրերն ու կաղերը երբեք չեն մտնի այս տուն»:  Դավիթը բնակություն հաստատեց այդ ամրոցում, և այն կոչվեց* Դավթի քաղաք: Հետո նա սկսեց պարիսպներ և այլ շինություններ կառուցել Թումբի*+ վրա ու քաղաքի այլ տեղերում:+ 10  Դավիթը գնալով հզորանում էր,+ և Զորքերի տերը՝ Եհովա Աստված, նրա հետ էր:+ 11  Տյուրոսի թագավոր Քիրամը+ պատգամաբերներ ուղարկեց Դավթի մոտ: Նաև ուղարկեց ատաղձագործներ ու պատշարներ և նրանց հետ՝ մայրու գերաններ:+ Նրանք սկսեցին Դավթի համար պալատ կառուցել:+ 12  Դավիթը հասկացավ, որ իր թագավորական իշխանությունը Եհովան ամուր հաստատել է Իսրայելի վրա+ և իր թագավորությունը,+ հանուն Իր ժողովրդի՝ Իսրայելի, փառահեղ է դարձրել:+ 13  Քեբրոնից Երուսաղեմ գալուց հետո Դավիթը ուրիշ հարճեր+ ու կանայք էլ առավ և էլի որդիներ ու դուստրեր ունեցավ:+ 14  Երուսաղեմում ծնված նրա որդիների անուններն են՝ Սամուա, Սոբաբ, Նաթան,+ Սողոմոն,+ 15  Եբաար, Ելիսուա, Նաֆեկ, Հաբիե, 16  Ելիսամա, Ելիադա և Ելիֆալետ: 17  Երբ փղշտացիներն իմացան, որ Դավիթը օծվել է Իսրայելի թագավոր,+ գնացին նրա դեմ կռվելու:+ Լսելով այդ մասին՝ Դավիթը իջավ ապաստան:+ 18  Փղշտացիները եկան ռաֆայիմների հովիտ+ ու դիրքավորվեցին այնտեղ: 19  Դավիթը հարցրեց Եհովային.+ «Գնա՞մ փղշտացիների դեմ կռվելու: Կմատնե՞ս նրանց իմ ձեռքը»: Եհովան պատասխանեց. «Գնա, ես անպայման քո ձեռքը կմատնեմ փղշտացիներին»:+ 20  Ուստի Դավիթը գնաց Բաալ-Փարասին և այնտեղ կոտորեց նրանց: Նա ասաց. «Եհովան իմ առաջ ճեղքեց թշնամիներիս+ շարքերը, ինչպես որ ջրերն են ճեղքում պատնեշը»: Դրա համար էլ Դավիթն այդ տեղը կոչեց Բաալ-Փարասին:*+ 21  Փղշտացիներն իրենց կուռքերը այնտեղ թողեցին, և Դավիթն ու իր մարդիկ տարան դրանք:* 22  Դրանից հետո փղշտացիները նորից եկան ռաֆայիմների հովիտ+ ու դիրքավորվեցին այնտեղ: 23  Դավիթը Եհովայից առաջնորդություն խնդրեց: Սակայն Աստված ասաց. «Ուղիղ նրանց դեմ մի՛ գնա, այլ շրջանցիր թիկունքից, դուրս եկ թփերի* դիմաց ու հարձակվիր նրանց վրա: 24  Երբ թփերի վերնամասից ձայն լսես, ասես զորք է քայլում, վճռականորեն գործի անցիր, որովհետև Եհովան արդեն քո առաջ կլինի, որ կոտորի փղշտացիների բանակը»: 25  Դավիթն արեց ճիշտ այնպես, ինչպես Եհովան պատվիրեց իրեն. նա կոտորեց փղշտացիներին+ Գեբայից+ մինչև Գազեր:+

Ծանոթագրություններ

Բռց.՝ «քո ոսկորն ու քո միսն ենք»:
Բռց.՝ «Իսրայելում դու էիր դուրս հանողը ու ներս բերողը»:
Կամ՝ «ջրաթունելով»:
Կամ հնարավոր է՝ «և նա այն կոչեց»:
Կամ՝ «Մելոնի»: Եբր. բառը նշանակում է «լիցք»: Սա, հավանաբար, ամրոցաձև շինություն էր:
Նշանակում է «ճեղքվածքների տեր»:
Ակներևաբար, նրանք այդ կուռքերը տարան ու վերացրին:
Բռց.՝ «բակայի թփերի»: Եբր. բակա բառի ճշգրիտ նշանակությունը հայտնի չէ: