Երկրորդ Օրենք 2։1-37
2 «Հետո շրջվեցինք ու Կարմիր ծովի ճանապարհով գնացինք անապատ, ինչպես որ Եհովան ասել էր ինձ:+ Երկար ժամանակ մենք թափառեցինք Սեիրի լեռների մոտակայքում:
2 Ի վերջո Եհովան ինձ ասաց.
3 «Արդեն երկար ժամանակ է՝ թափառում եք այս լեռների մոտակայքում: Հիմա դեպի հյուսիս գնացեք:
4 Ժողովրդին ասա. «Դուք շրջանցելու եք Սեիրում ապրող+ ձեր եղբայրների՝ Եսավի սերունդների+ երկրի սահմանը: Նրանք կվախենան ձեզնից:+ Բայց դուք շատ զգույշ եղեք,
5 նրանց հետ չընդհարվեք,* որովհետև նրանց երկրից ձեզ բաժին չեմ տալու, մի ոտնաչափ անգամ չեմ տալու, քանի որ Սեիրի լեռները Եսավին եմ տվել որպես նրա սեփականություն:+
6 Նրանց կվճարեք ձեր ուտելիքի և խմելու ջրի համար:+
7 Ձեր Աստված Եհովան օրհնել է ձեզ ձեր բոլոր գործերում: Նա լիովին տեղյակ է ձեր ամեն մի քայլից, որ արել եք այս մեծ անապատում: Բոլոր 40 տարիների ընթացքում ձեր Աստված Եհովան ձեզ հետ է եղել, և դուք ոչ մի բանի պակաս չեք ունեցել»»:+
8 Այդպես մենք անցանք Սեիրում բնակվող մեր եղբայրների՝ Եսավի սերունդների+ տարածքի մոտով՝ հեռու մնալով Արաբայի ճանապարհից, Ելաթից ու Եսիոն-Գաբերից:+
Այնուհետև թեքվեցինք ու գնացինք Մովաբի անապատ տանող ճանապարհով:+
9 Այդ ժամանակ Եհովան ասաց ինձ. «Չընդհարվեք ու չպատերազմեք Մովաբի հետ, քանի որ նրա երկրից ձեզ բաժին չեմ տալու: Արը* Ղովտի սերունդներին+ եմ տվել որպես սեփականություն:
10 (Նախկինում այնտեղ էմիմներն+ էին բնակվում՝ հզոր ու մեծաքանակ մի ժողովուրդ, որ ենակիմների պես բարձրահասակ էին:
11 Ռաֆայիմները+ նույնպես նման էին ենակիմներին,+ և մովաբացիները նրանց էլ էին էմիմներ կոչում:
12 Իսկ Սեիրում նախկինում քոռեցիներն+ էին բնակվում: Եսավի սերունդները զավթեցին նրանց հողերը, բնաջնջեցին նրանց և իրե՛նք բնակություն հաստատեցին այնտեղ:+ Այդպես էլ Իսրայե՛լը կտիրանա այն երկրին, որը Եհովան տալու է նրանց որպես սեփականություն):
13 Ուստի գնացեք, անցեք Զարեդի գետահովիտը»:* Եվ մենք անցանք Զարեդի գետահովիտը:+
14 Այսպիսով՝ Կադես-Բառնեայից դուրս գալուց հետո մինչև Զարեդի գետահովիտն անցնելը 38 տարի անցավ: Այդ ընթացքում զինվորագրման տարիքի տղամարդկանց այդ ամբողջ սերունդը մահացավ, ինչպես որ Եհովան երդվել էր նրանց:+
15 Եհովան իր ձեռքը բարձրացրել էր նրանց դեմ, որ ժողովրդի միջից վերացնի նրանց: Այդպես արեց, մինչև բոլորը մեռան:+
16 Երբ զինվորագրման տարիքի բոլոր տղամարդիկ արդեն վերացել էին ժողովրդի միջից,+
17 Եհովան խոսեց ինձ հետ՝ ասելով.
18 «Այսօր դուք պատրաստվում եք անցնել Մովաբի, այսինքն՝ Արի տարածքով:
19 Երբ մոտենաք ամմոնացիներին, չհարձակվեք նրանց վրա ու կռիվ չհրահրեք, որովհետև ամմոնացիների երկրից ձեզ բաժին չեմ տալու: Այն Ղովտի սերունդներին եմ տվել որպես սեփականություն:+
20 (Սա էլ էր ռաֆայիմների երկիրը համարվում:+ Նախկինում այնտեղ ռաֆայիմներն էին բնակվում: Ամմոնացիները նրանց զամզումիմներ էին կոչում:
21 Նրանք հզոր ու մեծաքանակ ժողովուրդ էին, ենակիմների+ պես՝ բարձրահասակ: Եհովան ամմոնացիներին օգնեց հաղթել նրանց: Ամմոնացիները նրանց քշեցին ու բնակություն հաստատեցին այնտեղ:
22 Աստված նույնը արեց Եսավի սերունդների համար, որոնք հիմա ապրում են Սեիրում:+ Նա օգնեց նրանց ջախջախել քոռեցիներին+ ու զավթել նրանց երկիրը, և մինչ օրս նրանք այնտեղ են ապրում:
23 Իսկ Գազայի+ շրջակա գյուղաքաղաքներում ապրում էին ավացիները, մինչև որ Կափթորից*+ եկած կափթորացիները ոչնչացրին նրանց ու բնակվեցին նրանց տարածքում):
24 Ճանապարհ ընկեք ու անցեք Առնոնի գետահովիտը:*+ Ահա ձեր ձեռքն եմ տալիս ամորհացի Սեհոնին՝+ Եսեբոնի թագավորին: Սկսեք նվաճել նրա երկիրը, պատերազմեք նրա դեմ:
25 Այսօրվանից ես ձեր հանդեպ ահ ու սարսափ կտարածեմ երկնքի տակ ապրող բոլոր ժողովուրդների մեջ, որ կլսեն ձեր մասին: Ձեր ահից նրանք տագնապահար կլինեն ու կդողան»:*+
26 Այդ ժամանակ ես Կադեմոթ+ անապատից պատգամաբերներ ուղարկեցի Եսեբոնի Սեհոն թագավորի մոտ խաղաղության խոսքերով:+
27 Ես ասացի. «Թույլ տուր՝ անցնենք քո երկրով: Գլխավոր ճանապարհով կգնանք, աջ կամ ձախ չենք շեղվի:+
28 Մենք կուտենք միայն այն սնունդը և կխմենք այն ջուրը, որ կվաճառես մեզ, միայն թե թույլ տուր՝ անցնենք քո երկրով:
29 Ինչ որ Սեիրում բնակվող Եսավի սերունդներն ու Արում բնակվող մովաբացիները արեցին մեզ համար, նույնն էլ դու արա, մինչև որ անցնենք Հորդանանն ու մտնենք այն երկիրը, որ մեր Աստված Եհովան տալու է մեզ»:
30 Սակայն Եսեբոնի Սեհոն թագավորը թույլ չտվեց, որ անցնենք իր երկրով, որովհետև ձեր Աստված Եհովան թողել էր, որ նա համառություն դրսևորի+ և կարծրացնի իր սիրտը, որպեսզի նրան ձեր ձեռքը մատնի, ինչը և արեց:+
31 Եհովան ինձ ասաց. «Ահա Սեհոնին ու նրա երկիրը ձեզ եմ տալիս: Սկսեք նվաճել այն»:+
32 Եվ երբ Սեհոնն իր ողջ ժողովրդի հետ Հասսայում+ կռվի դուրս եկավ մեր դեմ,
33 մեր Աստված Եհովան նրան մեր ձեռքը մատնեց, ու մենք ջախջախեցինք նրան, նրա որդիներին ու նրա ողջ ժողովրդին:
34 Մենք գրավեցինք նրա բոլոր քաղաքները, կործանեցինք դրանք և այնտեղ ապրող տղամարդկանց, կանանց ու երեխաներին: Ոչ ոքի կենդանի չթողեցինք:+
35 Նվաճված քաղաքներից վերցրինք միայն անասուններն ու մեր մյուս ավարը:
36 Առնոնի գետահովտի եզրին գտնվող Արոերից+ և գետահովտում գտնվող քաղաքից մինչև Գաղաադ չկար մի քաղաք, որ չկարողանայինք գրավել: Մեր Աստված Եհովան բոլորը մեր ձեռքը հանձնեց:+
37 Սակայն մենք չմոտեցանք ամմոնացիների երկրին,+ այսինքն՝ Հաբոկի+ գետահովտի* եզերքին ու լեռնային շրջանի քաղաքներին, ինչպես նաև մյուս բոլոր վայրերին, որոնց մեր Աստված Եհովան արգելել էր մոտենալ»:
Ծանոթագրություններ
^ Կամ՝ «կռվի չհրահրեք նրանց»:
^ Մովաբի քաղաքներից էր, հավանաբար մայրաքաղաքը:
^ Այսինքն՝ Կրետեից:
^ Կամ՝ «ծննդաբերության ցավերի պես ցավեր կունենան»:
