Երկրորդ Օրենք 32։1-52
32 «Ակա՛նջ դիր, երկի՛նք, ու ես կխոսեմ,Եվ դու, ո՛վ երկիր, լսիր՝ ինչ կասեմ:
2 Խրատներս կմաղեն ասես անձրև,Խոսքերս կշաղեն, ինչպես ցող,Ինչպես մեղմ անձրև՝ խոտերի վրա,Ինչպես տարափ՝ բույսերի վրա:
3 Ես կհռչակեմ Եհովայի անունը.+
Հռչակե՛ք մեր Աստծու փառքը:+
4 Վեմ է նա, նրա գործերը կատարյալ են,+Նրա բոլոր ուղիներն արդար են:+
Հավատարիմ Աստված է նա,+Անարդար բան չի անի,+Արդար և ազնիվ է նա:+
5 Դուք եք, որ չարիք եք անում,+Նրա զավակները չեք, մեղավորը դուք եք:+
Խոտորված ու այլասերված սերունդ եք:+
6 Մի՞թե այդպես պետք է վարվեիք Եհովայի հետ,+Ո՛վ անմիտ ու անխոհեմ ժողովուրդ:+
Չէ՞ որ նա ձեր Հայրն է՝ նա, ով ստեղծեց ձեզ,+Ով կազմավորեց ու ազգ դարձրեց ձեզ:
7 Հիշե՛ք վաղեմի օրերը,Խորհե՛ք անցած սերունդների ապրած տարիների շուրջ,Հարցրե՛ք ձեր հայրերին, նրանք կպատմեն ձեզ,+Հարցրե՛ք տարեցներին, նրանք կասեն ձեզ:
8 Երբ Բարձրյալը ազգերին ժառանգություն տվեց,+Երբ իրարից բաժանեց Ադամի որդիներին,*+Այնպես հաստատեց սահմաններն ազգերի,+Որ Իսրայելին ըստ իր թվի բաժին տրվի:+
9 Եհովայի ժողովուրդն իր բաժինն է,+Հակոբը նրա սեփականությունն* է:+
10 Նա գտավ նրան ամայի երկրում,+Անապատում,+ որտեղ գազաններն են ոռնում:
Նա պաշտպանեց նրան, հոգատարությամբ պարուրեց,+Իր աչքի բիբի պես նրան պահպանեց:+
11 Ինչպես արծիվն է ձագերին բնից հանումՈւ նրանց թռչել սովորեցնում,Տարածում է թևերն ու նրանց վերցնում,Իր թևերի վրա նրանց տանում,+
12 Այնպես էլ ինքը՝ Եհովան էրՄիշտ առաջնորդում Հակոբին,+Եվ ուրիշ աստված չկար նրա կողքին:+
13 Երկրի բարձունքները Հակոբին հպատակեցրեց,+Կերակրեց նրան դաշտի բարիքներով,+Սնեց ժայռերից հանված մեղրով,Ապառաժից* հոսող յուղով,
14 Կովերի կաթից ստացված կարագով,Ամենալավ ոչխարներով,*Բասանի խոյերով* ու նոխազներով,*Ընտիր ցորենով կերակրեց,+Խաղողից քամված արյուն՝ գինի խմեցրեց:
15 Բայց երբ Հեսուրունը* պարարտացավ,Հանդգնաբար քացի տվեց(Այո՛, դու պարարտացար, գիրացար ու փքվեցիր),+Եվ նա թողեց իր Աստծուն՝ իրեն ստեղծողին,+Արհամարհեց իր փրկության Վեմին:
16 Ժողովուրդը նրա ցասումն էր շարժում՝ օտար աստվածների պաշտելով,+Վիրավորում էր նրան իր գարշանքներով:+
17 Զոհեր էր մատուցում ոչ թե Աստծուն, այլ դևերին՝+Աստվածների, որոնց չէր ճանաչում,Ինչ-որ նորահայտ աստվածների,Որոնց իր հայրերն էլ չէին ճանաչում:
18 (Այո՛, Իսրայե՛լ, դու մոռացար քեզ հայր դարձած Վեմին,+Մտքիցդ հանեցիր Աստծուն՝ քեզ կյանք տվողին):+
19 Եհովան տեսավ դա և մերժեց իր որդիներին ու դուստրերին,+Քանի որ իրեն վիրավորեցին:
20 Եվ նա ասաց. «Նրանցից երես եմ թեքելու,+Տեսնեմ՝ նրանց վերջն ինչ է լինելու:
Նրանք այլասերված սերունդ են,+Որդիներ, որ հավատարիմ չեն:+
21 Խանդս* շարժեցին՝ պաշտելով այն, ինչ աստված չէ,+Վիրավորեցին ինձ փուչ կուռքերով:+
Ես էլ նրանց խանդը կշարժեմ նրանցով, որ ժողովուրդ չեն,+Կվիրավորեմ նրանց մի անմիտ ազգի միջոցով:+
22 Բորբոքվել է զայրույթիս կրակը,+Այն այրելով կհասնի մինչև իսկ գերեզմանի* խորքերը,+Կլափի երկիրն ու դրա ողջ բերքը,Կբոցավառի լեռների հիմքերը:
23 Աղետը աղետի հետևից նրանց գլխին կբերեմ,Բոլոր նետերս նրանց վրա կարձակեմ:
24 Սովից ուժասպառ կլինեն,+ տենդից կհյուծվեն,+Նրանց վրա սարսափելի կործանում կբերեմ,Գիշատիչ գազանների երախը կգցեմ,+Թունավոր սողուններ կուղարկեմ, որ նրանց խայթեն:
25 Դրսում սուրը կկործանի նրանց,+Իսկ ներսում՝ սարսափը:+
Նույնը կպատահի թե՛ երիտասարդին ու կույսին,Թե՛ ծերին ու մանուկին:+
26 Ես ցիրուցան կանեի նրանց,Նրանց հիշատակը կվերացնեի մարդկանց միջից,
27 Բայց չուզեցի՝ թշնամին ծաղրի,+Հակառակորդը սխալ մեկնաբանի,+Ասի. «Մեր ուժով ենք հաղթանակ տարել,+Այս ամենը Եհո՛վան չի արել»:
28 Իսրայելը մի ազգ է, որ չունի դատողություն,*Ոչ էլ ունի հասկացողություն:+
29 Ո՜ւր էր թե իմաստուն լինեին...+
Այդ ժամանակ կմտորեին,+Իրենց գործերի հետևանքների մասին կխորհեին:+
30 Մեկն ինչպե՞ս կարող էր հալածել հազարին,Եվ երկուսը՝ փախուստի մատնել տասը հազարին,+Եթե Վեմը չլքեր իրենց,+Եթե ես՝ Եհովաս, թշնամու ձեռքը չմատնեի իրենց:
31 Չէ՞ որ թշնամու վեմը նման չէ Իսրայելի Վեմին.+
Սա հասկանալի է անգամ թշնամիներին:+
32 Այս ժողովուրդը մի որթատունկ է՝Բերված Սոդոմից, Գոմորի+ դարավանդներից:*
Թունավոր է նրանց խաղողը,Դառն են նրանց ողկույզները:+
33 Օձի թույն է նրանց գինին,Կոբրայի թույն է մահաբեր:
34 Այս ամենն ահա ինձ մոտ է պահված,Իմ շտեմարանում է՝ կնիքով փակված:+
35 Ե՛ս եմ վրեժ առնողը, ե՛ս կհատուցեմ:+
Նշանակված ժամանակին նրանց ոտքերը կսայթաքեն,+Նրանց աղետալի օրը մոտենում է,Նրանց գլխի գալիքը ահա հասնում է»:
36 Եհովան կդատի իր ժողովրդին:+
Բայց նա կխղճա իր ծառաներին,+Երբ տեսնի, որ նրանց ուժը նվաղել է,Եվ ով մնացել է, անօգնական ու թույլ է:
37 Եվ նա կասի. «Ո՞ւր են ձեր աստվածները՝+Այն վեմը, որին ապավինեցիք:
38 Ո՞ւր են ձեր զոհերի ճարպն* ուտողները,Ձեր ըմպելիքի ընծաների գինին խմողները:+
Թող հենց իրենք էլ գան ու ձեզ օգնեն,Թող ձեզ համար ապաստան լինեն:
39 Դե հիմա տեսեք, որ ես եմ Աստված,+Եվ ինձնից բացի՝ չկա այլ աստված:+
Ես մահվան եմ մատնում, ես էլ՝ կյանք տալիս,+Ես խոցում եմ,+ և ես էլ՝ բուժում,+Ոչ ոք չի կարող փրկել իմ ձեռքից:+
40 Ահա ես երդվում եմ,*Իմ հավիտենական գոյությամբ+ եմ երդվում.
41 Երբ փայլատակող սուրս սրեմԵվ ձեռքս բարձրացնեմ դատաստան տեսնելու,+Իմ հակառակորդներից ես վրեժ կառնեմ,+Ինձ ատողներին ես կհատուցեմ:
42 Նետերս արյունով կարբենան՝Մորթվածների, գերիների արյունով,Սուրս մսով կհագենա՝Թշնամու առաջնորդների գլուխներով»:
43 Ուրախացե՛ք, ո՛վ ազգեր, նրա ժողովրդի հետ.+
Իր ծառաների արյան վրեժը նա կառնի,+Իր թշնամիներին հատուցում կբերի+Եվ իր ժողովրդի երկիրը կմաքրի»:*
44 Այսպիսով՝ Մովսեսը այս երգի բոլոր խոսքերը ներկայացրեց ժողովրդին+ (Նավեի որդի Օսեան*+ նրա հետ էր):
45 Իսրայելին այս երգի խոսքերը հաղորդելուց հետո
46 Մովսեսն ասաց. «Ձեր սրտում պահեք այս բոլոր խոսքերը,+ որ այսօր հայտնեցի ձեզ որպես նախազգուշացում, որպեսզի ձեր որդիներին պատվիրեք ճշգրտորեն կատարել այս Օրենքի բոլոր խոսքերը:+
47 Սրանք փուչ խոսքեր չեն. ձեր կյանքն է կախված դրանցից:+ Եթե կատարեք այս խոսքերը, երկար կապրեք այն երկրում, որին տիրանալու համար անցնում եք Հորդանանը»:
48 Նույն օրը Եհովան Մովսեսին ասաց.
49 «Բարձրացիր Աբարիմի շրջանի այս լեռը՝+ Նաբավ լեռը,+ որը գտնվում է Մովաբի երկրում՝ այն տարածքում, որը հանդիպակաց է Երիքովին, և այնտեղից տես Քանանի երկիրը, որը Իսրայելին եմ տալու որպես սեփականություն:+
50 Այնուհետև քո բարձրացած այդ լեռան վրա դու կմահանաս՝ կմիանաս նախահայրերիդ,* ինչպես որ քո եղբայր Ահարոնը մահացավ Հոր լեռան+ վրա՝ միանալով իր նախահայրերին,
51 քանի որ դուք երկուսդ էլ չհնազանդվեցիք ու չսրբացրիք ինձ իսրայելացիների առաջ+ Ցին անապատում՝ Կադեսի մոտակայքում գտնվող Մերիբայի ջրերի մոտ:+
52 Դու հեռվից կտեսնես այն երկիրը, որ տալու եմ Իսրայելի ժողովրդին, բայց չես մտնի այնտեղ»:+
Ծանոթագրություններ
^ Կամ հնարավոր է՝ «մարդկային ցեղին»:
^ Կամ՝ «ժառանգությունը»:
^ Բռց.՝ «Կայծքարային ժայռից»:
^ Բռց.՝ «Ոչխարների ճարպով»:
^ Այսինքն՝ արու ոչխարներով:
^ Այսինքն՝ արու այծերով:
^ Նշանակում է «արդար»: Իսրայելին վերաբերող պատվավոր տիտղոս:
^ Կամ՝ «Ցասումս»:
^ Եբր.՝ շեոլ: Բառարանում տես «Գերեզման»:
^ Կամ հնարավոր է՝ «որ խորհուրդ չի ընդունում»:
^ Աստիճանաձև դասավորված հողահարթակներ:
^ Կամ՝ «ձեր լավագույն զոհերը»:
^ Բռց.՝ «բարձրացնում եմ ձեռքս դեպի երկինք»:
^ Կամ՝ «քավություն կանի իր ժողովրդի երկրի համար»:
^ Հեսուի իսկական անունը: Կրճատ ձևն է «Օսեիա» անվան, որը նշանակում է «Յահի կողմից փրկված», «Յահը փրկել է»:
^ Սա մահը նկարագրող պոետիկ արտահայտություն է:
