Իսրայել ազգը օգնում էր աղքատներին ու նրանց, ովքեր չունեին ժառանգություն (2Օր 14։28, 29; it-2, էջ 1110, պրբ. 3)

Շաբաթ-տարվա ընթացքում պարտք ունեցող յուրաքանչյուր իսրայելացի «ազատվում» էր իր պարտքից (2Օր 15։1–3; it-2, էջ 833)

Ինքն իրեն ստրկության վաճառած իսրայելացին իր ծառայության յոթերորդ տարում պետք է ազատ արձակվեր, ու տերը պետք է նվեր տար նրան (2Օր 15։12–14; it-2, էջ 978, պրբ. 6)

ՀԱՐՑՐՈՒ ԻՆՔԴ ՔԵԶ. «Ի՞նչ գործերով կարող եմ հոգատարություն դրսևորել կարիքավոր հավատակիցներիս հանդեպ»։