Երդում տալը կամավոր էր, բայց երբ իսրայելացին երդում էր տալիս, պարտավոր էր կատարել այն (Թվ 30։2; it-2, էջ 1162)

Երդում տալով՝ մարդը կարող էր հրաժարվել բաներից, որոնք Մովսիսական օրենքով արգելված չէին (Թվ 30։3, 4; it-2, էջ 1162)

Ներկայումս Եհովան իր երկրպագուների հետ անհատապես է գործ ունենում (Թվ 30։6–9; w04 8/1, էջ 27, պրբ. 3)

Երկու ամենակարևոր երդումները, որ քրիստոնյան կարող է տալ մեր օրերում, նվիրման և ամուսնական երդումներն են։

ՀԱՐՑՐՈՒ ԻՆՔԴ ՔԵԶ. «Ապրո՞ւմ եմ երդումներիս համաձայն»։