Ապաստանի վեց քաղաքները նախատեսված էին այն մարդկանց համար, ովքեր պատահմամբ մարդ էին սպանել (Թվ 35։15; w17.11, էջ 9, պրբ. 4)

Բոլոր այդպիսի դեպքերում Իսրայելի երեցները քննում էին գործը (Թվ 35։24; w17.11, էջ 9, պրբ. 6)

Ոչ կանխամտածված սպանություն գործած մարդը ապաստանի քաղաքում ապահովություն էր գտնում (Թվ 35։25; w17.11, էջ 11, պրբ. 13)

Ճիշտ ինչպես պատահմամբ սպանություն գործած մարդը պետք է զոհողությունների գնար, որ պաշտպանություն գտներ ապաստանի քաղաքներում, այնպես էլ մենք պետք է զոհողություններ անենք, որ արժանանանք Աստծու ողորմությանն ու ներողամտությանը։