Ճշմարիտ քրիստոնյաները իրենց բոլոր արարքներում ձգտում են սիրով առաջնորդվել։ Սերը «անարդարության վրա չի ուրախանում» (1Կթ 13։4, 6)։ Հետևաբար մենք հեռու ենք մնում զվարճության այնպիսի ձևերից, որոնք խրախուսում են, օրինակ, բռնություն կամ անբարոյություն։ Նաև մենք չենք ուրախանում, երբ վատ բաներ են տեղի ունենում ուրիշների հետ, նույնիսկ եթե նրանք ցավ են պատճառել մեզ (Առ 17։5)։

ԴԻՏԻՐ «ՀԻՇԻՐ՝ ԻՆՉՊԻՍԻՆ Է ՍԵՐԸ. ԱՆԱՐԴԱՐՈՒԹՅԱՆ ՎՐԱ ՉԻ ՈՒՐԱԽԱՆՈՒՄ» ՏԵՍԱՆՅՈՒԹԸ ԵՎ ՊԱՏԱՍԽԱՆԻՐ ՀԵՏԵՎՅԱԼ ՀԱՐՑԵՐԻՆ

• Դավիթն ինչպե՞ս արձագանքեց, երբ իմացավ Սավուղի ու Հովնաթանի մահվան մասին։

• Դավիթն ի՞նչ վշտալից երգ հյուսեց Սավուղի ու Հովնաթանի համար։

• Դավիթն ինչո՞ւ չուրախացավ, երբ իմացավ Սավուղի մահվան մասին։