Դժվարությունների պատճառով հեշտությամբ կարող ենք վհատության գիրկն ընկնել, հատկապես երբ դրանք երկարատև են։ Դավիթը գիտեր, որ Սավուղ թագավորի հետ կապված իր խնդիրը մի օր վերջ է ունենալու, և ինքը, Եհովայի խոստման համաձայն, թագավոր է դառնալու (1Սմ 16։13)։ Հավատն օգնեց Դավթին լինել համբերատար և սպասել Եհովային։

Փորձության մեջ լինելիս իրավիճակը փոխելու համար կարող ենք գործի դնել մեր խորագիտությունը, գիտելիքները և մտածելու կարողությունը (1Սմ 21։12–14; Առ 1։4)։ Սակայն դժվարությունը կարող է շարունակվել, անգամ երբ մեր ձեռքից եկած ամեն բան արել ենք և վարվել ենք աստվածաշնչյան սկզբունքների համաձայն։ Նման դեպքերում պետք է համբերատար լինենք ու սպասենք Եհովային։ Շուտով նա վերջ կդնի մեր տառապանքներին և «կսրբի ամեն արտասուք» մեր աչքերից (Հտն 21։4)։ Անկախ այն բանից՝ դժվարությունը վերջ է գտնում Եհովայի միջամտությամբ, թե մեկ այլ պատճառով, մի բան հաստատ է՝ բոլոր փորձություններն էլ մի օր վերջ են ունենալու։ Այս փաստը կարող է ինչ-որ չափով մխիթարական լինել մեզ համար։

ԴԻՏԻՐ «ՄԻԱԲԱՆՎԱԾ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ՝ ՊԱՌԱԿՏՎԱԾ ԱՇԽԱՐՀՈՒՄ» ՏԵՍԱՆՅՈՒԹԸ ԵՎ ՊԱՏԱՍԽԱՆԻՐ ՀԵՏԵՎՅԱԼ ՀԱՐՑԵՐԻՆ

• Ի՞նչ դժվարությունների բախվեցին Միացյալ Նահանգների հարավում ծառայող որոշ քրիստոնյաներ։

• Նրանք ինչպե՞ս համբերատարություն և սեր դրսևորեցին։

• Նրանք ինչպե՞ս կարողացան կենտրոնացած մնալ «ավելի կարևոր» բաների վրա (Փպ 1։10)։