2021 թ. հուլիսի 13-ին Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը (այսուհետ՝ ՄԻԵԴ) որոշում կայացրեց հօգուտ Ռոստոմ Ասլանյանի։ Հայցն ընդդեմ Մոլդովայի և Ռուսաստանի էր։ Համոզմունքի հիմնավորմամբ զինծառայությունից հրաժարվելու պատճառով Մերձդնեստրի Մոլդովական Հանրապետության իշխանությունները ազատազրկման էին ենթարկել եղբայր Ասլանյանին։ Այս հաղթանակը Մերձդնեստրում դավանանքի ազատության իրավունքը պաշտպանելու հարցում նախադեպ դարձավ։

Թեև Մերձդնեստրը միջազգայնորեն ճանաչված է որպես Մոլդովայի կազմի մեջ գտնվող տարածք, սակայն Ռուսաստանը նույնպես ընդգրկված է տարածաշրջանում անվտանգությունը վերահսկելու համաձայնագրում։ Երկու երկրներն էլ Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի անդամ են և պարտավոր են հարգել խղճի ազատության իրավունքը։

2010 թ.-ին եղբայր Ասլանյանը կանչվեց զինվորական ծառայության, սակայն Աստվածաշնչի վրա հիմնված իր հավատալիքների պատճառով այլընտրանքային քաղաքացիական ծառայություն կատարելու դիմում ներկայացրեց։ 2011 թ. մարտի 29-ին նրա դիմումը մերժվեց, և նա մեղավոր ճանաչվեց։ Նա դատապարտվեց մեկ տարվա ազատազրկման։ Եղբայր Ասլանյանը կալանավորվեց և կրեց իր պատիժը, սակայն նրա գործն ուղարկվեց Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան։

Հիմնվելով նախադեպային որոշումների վրա՝ ՄԻԵԴ-ը վճռեց, որ համոզմունքի հիմնավորմամբ զինծառայությունից հրաժարվելու համար եղբայր Ասլանյանին ազատազրկելու օրինական հիմք չկա։ Դատարանը նաև ընդունեց, որ Ռուսաստանը ռազմական, տնտեսական և քաղաքական վերահսկողություն է իրականացնում Մերձդնեստրի վրա, և որ տեղի ունեցածի պատասխանատուն Ռուսաստանն է, ոչ թե Մոլդովան։ ՄԻԵԴ-ը վճռեց, որ իշխանությունները, Ռոստոմ Ասլանյանին զորակոչից խուսափելու մեղադրանքով ազատազրկելով, ոտնահարել են նրա՝ դավանանքի ազատության իրավունքը և որ պարտավոր են մեկ տարի կալանքի դիմաց ամբողջական փոխհատուցում վճարել։

Մենք ուրախ ենք այս հաղթանակի համար, քանի որ այն իրավական պաշտպանություն է տալիս Մերձդնեստրի մեր հավատակիցներին։ Մենք նաև վստահ ենք, որ Եհովան սիրում և հոգ է տանում մեր հալածվող եղբայրներին (Սաղմոս 18։25)։