Ինչ դեսագ մաշտ ըլլուշըդ բա̈լլի չա̈ սադա̈ քու օնունա̈դ հընու բիչիմա̈դ։ Վեվ ըլլուշըդ գերեվծընա̈ շընորկըդ, թաբիյատըդ հընու ըն, ինչի տուն հավդասկու։

Տուն-օր ինչիգիմը նես համոզվաձ ըլլիս, քու կիդցաձիդ բես գընիս հընու ուրիշնուն աստաձին էդվոնցը էշտալ չիս։

«Շադերը լըմոնինգու մագազիննուն գոյնաձ մանիկեննուն։ Ըներ ուրինկը որոշիլ չին, ինչ հակնին բիդի։ Ընեց դեղը ա̈դ գընին ուրիշնին» (Ադրիան)։

«Ես սորվեցա բաշտպանուշ ըն, ինչ-օր շիդագա̈, եպոր ա̈դ ընկանա̈լ ղոլայ չա̈։ Ես հասկըննոմգու, վեվին իմ իսկագան ընգեյդա̈կըս, եպոր դեսնումգու, ինչպես ըներ ուրինց բա̈հինգու հընու ինչպես գազդին իմ վըրա̈ս» (Կոռտնի)։

ԱՍՏՎԱՁԱՇՈՒՆՉԸ ԽԸՐԱԴ ԳՈՒԴԱ. «Ա̈լ միկ թողուլ ա̈ս աշխարին ազդուշ ծիր վըրըն։ Փոխվեցեկ, նա̈յրեցեկ ուրիշ դեսագ միտկ ընուշ» (Հռոմեացիներ 12։2)։

Միտկ ա̈րա̈, ինչ մաշտիս տուն հընու ինչ դեսագ մաշտ կուզիս տառնուշ։ Ա̈դու դեյ բիդուա̈ հասկըննուշ, ինչ ուժեղ հընու ինչ թուլ թարաֆնի տուն ունիս։ Հընու մեմընա̈լ միտկ ընուշ տա̈, ինչի հավդասկու։ Քեզի յառդում գընին իսա հառցերը։

Ուժեղ թարաֆնիդ։ Վե՞ր կոռձը ես լավ գընիմ հընու ի՞նչ տալանտնի ունիմ։ Ի՞նչ լավ թարաֆնի ես ունիմ։ (Ուշընալ չի՞մ տա̈։ Ինկըս ինձի զաֆտը գընի՞մ տա̈։ Պոնո՞ւգիմ տա̈։ Պաց ծե՞ռկիմ տա̈։) Ի՞նչ լավ կոռձեր ես գընիմ։

ԽԸՐԱԴԸ։ Քեզի զորա̈նա հասկըննուշ, վեյնին քու ուժեղ թարաֆնիդ, հայծու ձընողնուդ գամա̈լ մոդիգ ընգերեչըդ, ինչը ընեց քու նեսըդ դուր կուկա հընու օրի։

ԱՍՏՎԱՁԱՇՈՒՆՉԸ ԽԸՐԱԴ ԳՈՒԴԱ. «Ըմըն մեգը աշա̈տող ուր ըղաձ կոռձերուն վըրըն։ Ընչաղ ըն գուրախնա ուր ըղաձով հընու ուրիշնուն հեդ չապվիլ չի» (Գաղատացիներ 6։4)։

Թուլ թարաֆնիդ։ Ի՞նչը իմ թաբիյատիս նես բիդուա̈ փոխուշ առաչին հեռտին։ Վե՞ր սըրըն ինձի զորա̈ շիդագը ընուշ։ Ե՞պ ինձի բիդուա̈ ավելի շադ տըմ առնուշ։

ԱՍՏՎԱՁԱՇՈՒՆՉԸ ԽԸՐԱԴ ԳՈՒԴԱ. «Գասինկնա. «Մենկ մեխկ չոննող մաշտինկ», ինկեյս մեզի խապինկկու» (1 Հովհաննես 1։8)։

Ինչի հավդոմգու։ Ի՞նչ շընորկի օրենկով ես գաբռիմ հընու օ՞րի։ Հավդո՞մգու տա̈ ես Աստըձուն։ Օ՞րի համոզվաձիմ, հընոր Աստվաձ գա։ Ի՞նչը իմ հոմար անառտարա̈ հընու օ՞րի։ Ի՞նչպես ես բատկերածընիմգու գյանկը ըլլելիկին։

ԱՍՏՎԱՁԱՇՈՒՆՉԸ ԽԸՐԱԴ ԳՈՒԴԱ. «Խերը միտկ ընուշը քեզի բաշտպանա̈գու, հընու խերը հասկըննուշը քեզի խալըսա̈գու» (Առակներ 2։11)։