ԵԳՈՎԸՆ դըվաձունի մեզի դարպեր պաշխիշնի։ Մենկ շընորագալինկ, հընոր ըն ըմուն ըղաձունի, հընոր մենկ ինկեյս որոշինկ, ինչ դեսագ ըներ գայնոնկ պոնեծընիլ։ Ա̈դմուն պաշխիշնուն մեգը՝ կինինա̈։ Աստվաձաշընչին կըրվաձա̈. «Ուդելիկը ուրախուտինի հոմարա̈, հընու կինին մաշտուն գյանկը ուրախ տառծընա̈գու» (Ժող. 10։19; Սաղ. 104։15)։ Ամա գըլլի-օր տուն ռաստ էգաձիս ըմուն մաշտու հեդ, վեվ-օր ունի խըմիչկի հեդ գաբվաձ բելընի։ Ա̈դտի ղաիր, դարպեր բեդուտիննուն դարպեր ծեվի վերապերվինգու խըմիչկին։ Ա̈դմունա̈նա, ի՞նչպես խրիստիանինը գայնա հասկըննալ, ինչը ուր հոմար լավ գըլլի։

Եպոր որոշումնի գընինկ, մենկ կուզինկ հաշվի առնուշ Աստըձուն միտկը, ոչ տա̈ մաշտկացը։ Մենկ կիդինկ, հընոր Աստվաձ մեզի վադ խըրադնի դալ չի։

Զարմընալ չինկ, հընոր ա̈ս աշխըրին շադերը թեզ-թեզ հընու չապըն ավելի խըմինգու։ Վերմը ա̈դմուն հոնկշինգու։ Միգա̈լնեկը կուզին մոռնուշ ուրինց բելընուն մասին։ Վերմը բեդուտինիա̈լ հաշվինգու, հընոր քա̈սում աբռուշի հընու իսկագան դըղամառտ ըլլուշի հոմար, բիդուա̈ շադ խըմուշ։

Ամա խրիստիաննին լըսինգու խըրադնին, վերեկնոր գուդա Եգովըն, վեյնոր ընեց շադ հազ գընա̈։ Օրինագ, ըն աստաձունի, ինչ գըլլի ըն մաշտուն հեդ, վեյնոր չապըն ավել խըմիչկ գընա̈։ Ա̈դու մասին կըրվաձա̈ Առակներ 23։29—35-ին a։ Եվռոպա աբռող Դէնիել ախպա̈րը, վեյնոր ձառաա̈գու իրից, հիշա̈գու, ինչ գյանկով ըն գաբռեր մինչեվ Եգովին ջոնչուշը. «Առաչ ես չապըն ավել խըմիչկ գընեյ։ Ա̈դ բատճառով շադ սըխալնի ա̈րի, վերեկնոր ինձի մեձ ցավ պերին։ Հընու ընեցմըն վերմը մինչեվ հիմիա̈լ օնցաձ չին»։

Ի՞նչ բիդուա̈ ընուշ, հընոր խրիստիանինը շադ խըմիչկ ընուշին դուզաղը ըյնի հեչ։ Ա̈դու հոմար, եպոր որոշում գընտունա̈, ընու բիդուա̈ ուշադրուտին տառծընուշ, ինչ կըրվաձա̈ Աստըձուն Խոսկին նես։

Էգեկ քըննինկ տա̈, ինչ գասա̈ Աստվաձաշունչը խըմիչկին մասին հընու օրի վերմը խըմիչկ գընին։

Աստըձուն Խոսկը ասիլ չի, հընոր չապը կիդընալըն խըմիչկ ընուշը՝ ա̈դ լավ չա̈։ Աստվաձաշընչին գաստըվի, հընոր կինին գայնա ուրախուտին պերիլ։ Մենկ գաշտոնկկու. «Հաց գիր ուրախուտինով հընու կինին քեյֆ ըլլելով խըմա̈» (Ժող. 9։7)։ Իսուսը հընու Եգովին միգա̈լ հավադարիմ ձառայողնին բազի կինի խըմեյնըգու (Մատթ. 26։27—29; Ղուկ. 7։34; 1 Տիմոթ. 5։23)։

Աստըձուն Խոսկին նես կըրվաձա̈ քիչմը խըմուշին հընու չապըն ավելի խըմուշին դարպերուտինը։ Ընու նես բառզ գինա̈ կըրվաձա̈. «Միկ խըմիլ ընկան կինի, հընոր սարխոշնա̈կ» (Եփես. 5։18)։ Ա̈դտի ղաիր, հուն գաստըվի, հընոր «սարխոշուտին ընողնին... Աստըձուն Թակավորուտինը մըդնող չին» (1 Կորնթ. 6։10)։ Հա, Եգովին դուր կալ չի, եպոր չապըն ավելի խըմիչկ գընին գամ սարխոշնոնգու։ Ընու հոմար բիդու չա̈ ընուշ ըն, ինչ-օր միգա̈լնեկը գընին։ Ըմընա գարեվորնա̈՝ միր որոշումներով ուրախծընուշ Եգովին։

Վերմը մաշտիկ գայնոն շադ խըմիլ հընու սարխոշնալ չին։ Ամա ա̈դ գայնա դիռտմիլ մաշտուն սըխալ կոռձեր ընուշ։ Աստվաձաշունչը թա̈մբա̈ գընա̈, հընոր չապըն ավել խըմիչկ ընուշը գայնա պերիլ ընու-օր մաշտը գոսնի շընորկի չապերը հընու գոյսընա̈գու Եգովին հեդ ուր ընգերուտինը (Տիտոս 2։3; Առակ. 20։1)։ Իսուսը աստավ, հընոր ետե մենկ «վիրա խըմուշին... մասին միտկ  ընինկ», չինկ գայնի օսնիլ Աստըձուն խոսկ դըվաձ ներ աշխարը (Ղուկ. 21։34—36)։ Ինչպես մենկ դեսակ, խըմիչկը գայնա բելի նես ցիկիլ։ Ի՞նչը յառդում գընա̈ խրիստիաննուն յոն դըվուշ ա̈դ բելընուն։

Ըմըն մեգ ազգը խըմիչկին հեդ գաբվաձ ուր սովորուտիննին ունի։ Ամա խրիստիաննուն հոմար ա̈դ ըմընա գարեվորը չա̈։ Եպոր ըներ որոշինգու, ինչ ուդողըն հընու ինչ խըմողըն, հաշվի գառնուն Եգովին զգացումնին։ Աստվաձաշունչը հիշեծընա̈գու մեզի. «Գուդեկ տա̈, խըմեկկու տա̈, գամա̈լ ուրիշ ինչիմը գընեկ, ալլայ ա̈րեկ Աստըձուն փառկ պերուշի հոմար» (1 Կորնթ. 10։31)։ Ըհըն վերմը հառցեր հընու Աստվաձաշընչին պրինցիպնին, վերեկնուն մասին լավ գըլլի միտկ ընուշ։

Ես խըմիմգու, հընոր դարպերվիմ հե՞չ ուրիշներըն։ Ելք 23։2-ին գաստըվի. «Շադերուն էդվոնցը միկ էշտալ»։ Եգովըն չեր ուզիլ, հընոր իզրաիլտյաննին լըմոննոն ըն մաշտկացը, վում կոռձերը ընու դուր կալ չեյնը։ Աստվաձ ուր միտկ ընուշի ծեվը փոխաձ չունի։ Ա̈կընս ա̈դ խըրադը օկուտ պերա̈գու մեզիա̈լ։ Ետե մենկ թողունկկու, հընոր էդռաֆը ըլլող մաշտիկը ազդին խըմիչկին հեդ գաբվաձ միր որոշումնուն վըրըն, մենկ գայնոնկ գոմաց-գոմաց հեռընալ Եգովացըն հընու վազ օսնիլ աբռուշ ընու օրենկներով (Հռոմ. 12։2)։

Ես խըմիմգու, հընոր ուժեղ մա՞շտ էրեվնոմ։ Վերմը բեդուտիննուն խըմինգու թեզ-թեզ հընու շադ։ Ա̈դ լավ հաշվըվիգու հընու ա̈դու հոմար մաշտուն գայնոն մա̈տիլ (1 Պետ. 4։3)։ Ամա աշեցեկ, ինչ կըրվաձա̈ 1 Կորնթացիներ 16։13-ին. «Զայտուն գեցեկ, ուժեղ հավատկ օննըցեկ, քաջ հընու ուժեղ ըղեկ»։ Գա՞յնա տա̈ խըմիչկը մաշտուն իսկաբես ուժեղ տառծընիլ։ Չա̈, գերեվնա տա̈, հագառագը։ Խըմիչկը գազդա̈ մաշտուն զգացումնուն վըրըն հընու մաշտը չի գայնի բառզ միտկ ընիլ։ Ստացվիգու, հընոր ըներ, վեվ-օր շադ խըմինգու, ուժեղ չին։ Հագառագը, ընեց վըրըն ձիձաղինգու հընու խելացի հաշվիլ չին։ Եսայիա 28։7-ին ա̈դմուն մաշտկացը մասին գաստըվի, հընոր ըներ յոն կընցաձին ջոմպացըն հընու չին գայնի շիդագ միտկ ընիլ։

Իսկագան ուժը գուդա Եգովըն հընու ա̈դ ուժը գերեվնա, եպոր մաշտը զայտուն գինագու հընու հավատկը ուժեղ բա̈հա̈գու (Սաղ. 18։32)։ Մենկա̈լ գայնոնկ ուժեղ ըլլիլ, ետե շարունագինկկու ուշադիր ըլլուշ հընու բաշտպանինկկու մեզի ընդի,  ինչը գայնա թուլգըծընիլ միր ընգերուտինը Եգովին հեդ։ Իսուսը շիդագով ուժեղ մաշտեր, քոնի-օր գաբռեր ըն պրինցիպներով, վերեկնոր փոխվիլ չին հընու վախիլ չեր ընուշ ըն, ինչը շիդագա̈։

Ես խըմիմգու, հընոր մոռնոմ իմ բելընի՞ս։ Սաղմոս կըրողը աստավ. «Եպոր մըտկեյս ինձի հանգիստ թողուլ չեյնը, տուն հոկուս ըրահատուտին գուդա̈յդ» (Սաղ. 94։19)։ Ետե քու գյանկիդ շադ բելընի ունիս, խըմիչկ ընուշին դեղը, յառդում ուզա̈ Եգովացըն։ Եպոր շադ մըդորաձիս, թեզ-թեզ աղոտա̈։ Ա̈դտի ղաիր, գարելիա̈ քու զգացումնուդ մասին խոսուշ հոկեվոր ուժեղ խրիստիանինիմը հեդ, վեյնոր գայնա քեզի լավ խըրադմը դալ։ Ամա ետե մաշտը կուզա̈ որոշուշ ուր բելընին խըմիչկին միչոցով, էշտալ-էշտալը ըն գայնա սըխալնի հընու մեխկեր ընիլ (Օս. 4։11)։ Դէնիելը, վում մասին քիչ առաչ խոսայկըգու, գասա̈. «Ես ըմըն սըրա ստռեսի նեսեյ հընու ինձի մեղավոր գըզգա̈յ։ Ցավերուս մասին մոռնոմ դեյ, ես խըմեյգու։ Ամա բելընին շադընա̈յնըգու։ Ես գոյսուցի իմ ընգեյդացըս հընու վազ օնցա ինձի հարգուշ»։ Ի՞նչ դեսագ որոշեց ա̈դ հառցը Դէնիելը։ Ըն գասա̈. «Ես հասկընցա, հընոր ա̈դ բելընուն առաչը առնուշի հոմար, ինձի բիդուա̈ Եգովին յառդումը, ոչ տա̈ խըմիչկը։ Թող մեգընա̈ մեգ չա̈, ամա Աստըձուն յառդումով ես ա̈դ գայցի ընիլ»։ Մենկ կիդինկ, հընոր Եգովըն ըմըն սըրա հազըրա̈ յառդում ընուշ։ Ըն ժամանագա̈լ, եպոր թըվագու տա̈ միր բելըն որոշում չունի (Փիլիպ. 4։6, 7; 1 Պետ. 5։7)։

Ետե տուն խըմիչկը գընիս, գայնաս ինկըդ քեզի հայծընիլ տա̈, չապըն ավել շադ հընու թեզ-թեզ խըմիլ չիսա։ Քեզի յառդում գընին իսա հառցերը։ Իմ ընտանիկըս գամ մոդիգ ընգեյդա̈կըս գասի՞ն տա̈, հընոր ընեց դուր կալ չի, ինչկան շադ հընու ինչկան թեզ-թեզ ես խըմիմգու։ Ա̈դ գայնա էրեվծընիլ, հընոր տուն, ինկըդա̈լ խաբար չիս, ամա սըխալ ջոմպու վըրաիս հընու բիդուա̈ եդ գոյնուշ։ Խըմի՞մգու տա̈ ես առաչվոնըն շադ։ Ա̈դ գայնա նըշանագիլ, հընոր տուն գոմաց-գոմաց ըռոնց խըմիչկի չիս գայնի գինալ։ Զո՞րա̈ տա̈ ինձի ըռոնց խըմուշի գինուշ քոնիմը օր (գամա̈լ ավելի էրգըն)։ Հանա, ա̈դ գայնա նըշանագիլ, հընոր տուն ըռոնց խըմիչկ չիս գայնի գինալ։ Ա̈դմունա̈նա, բա̈լկիտ քեզի բիդվընագու հեկիմնուն յառդումը։

 Հաշվի առնելով, ինչի գայնա պերիլ խըմիչկ ընուշը, վերմը որոշաձունին հիչ չըխըմուշ։ Միգա̈լնեկը չին խըմիլ, ընու հոմար-օր ընեց դուր կալ չի խըմիչկին հոմը։ Ի՞նչ տուն գընիս, ետե քու ընգեյդացմըն մեգը ա̈դմուն որոշում ընտունաձունի։ Վերապերվա̈ ընու հեդ հարգանկով հընու պարիուտինով հընու մի մահանա կալ ընու որոշումին հոմար։

Բա̈լկիտ, տուն կուզիս տընուշ քու չապըդ, ինչկան խըմողըս հընու ինչկան թեզ-թեզ։ Վերմը խըմինգու շապտուն մեգ բոյմը գամա̈լ քիչմը խըմինգու հաց ուդելնին։ Միգա̈լնեկը որոշաձունին, վեր խըմիչկը ըներ խըմողըն, վերը չա̈։ Օրինագ, ըներ որոշաձունին, հընոր գայնոն խըմիլ փեշմը կինի գամ պիվա, ամա խըմող չին հիչ մեգ սա̈ռտ խըմիչկը։ Ետե մաշտը տըրաձունի ուր հոմար քա̈սա̈ կանոննի, ընու ավելի ղոլայ գըլլի ա̈դմունա̈լ ընուշ։ Հոկեվոր ուժեղ մաշտուն բիդու չա̈ մըդորուշ, ինչ գայնոն միտկ ընիլ ընու ըղաձ որոշումին մասին միգա̈լնեկը։

Ա̈լ ի՞նչ բիդուա̈ հաշվի առնուշ։ Միգա̈լնացը զգացումնին։ Հռոմեացիներ 14։21-ին մենկ գաշտոնկկու. «Լավ գըլլի միս ուդիս հեչ, կինի խըմիս հեչ հընու ընիս հեչ ըն, ինչը գայնա ախպոյդ հավատկը թուլգըծընիլ»։ Ի՞նչպես տուն գայնաս պոնեծընիլ ա̈դ խըրադը։ Հազ ա̈րա̈ քու ախպըյդացըդ։ Ետե տուն կիդիս, հընոր խըմիչկը քու ախպոյդ հոմար մեձ բելըմընա̈, ըն յոնդ ըղաձ սըրըն, խըմիլ չիս։ Ա̈դմունով տուն գերեվծընիս, հընոր միտկը գընիս միգա̈լնացը մասին ավելի շադ, քան տա̈ քու մասին (1 Կորնթ. 10։24)։

Ա̈դտի ղաիր, խրիստիաննին լըսինգու ըն բեդուտինին օրենկնին, ոյդեխ-օր գաբռին։ Շադ սըրա բեդուտինը գասա̈, վեր դարիկըն գարելիա̈ խըմիչկ ընուշ, հըմա̈լ թողուլ չի խըմաձ գինա̈ մաշինա քըշուշ գամա̈լ ուրիշ ինչիմը ընուշ (Հռոմ. 13։1—5)։

Եգովըն դըվաձունի մեզի շադ պաշխիշնի։ Ըն մեզի դըվաձունի իրավունկ, հընոր ինկեյս որոշինկ, իչպես պոնեծընողընկ ընու դըվաձ պաշխիշնին։ Օրինագ, մենկ ինկեյս գայնոնկ որոշիլ, ինչ ուդողընկ գամ ինչ խըմողընկ։ Էգեկ ըմուն պոնեծընինկ ա̈դ ազադուտինը, հընոր ցավեծընինկ հեչ երգընկին ըլլող միր Հորը սիդը։