Գըլլի-օր, ծիր հեդա̈լ ըմուն ըղաձա̈, հընոր քըրկըրեկկու տեմըմը, ամա քիչմը ժամանագ օնցաձըն ետկը ալլայ մոռցաձ գըլլեկ։ Ամա մեզի զոր չա̈ հիշուշ ըն, ինչ-օր սորվեծըներգու Իսուսը։ Օ՞րի։ Քոնի-օր ըն պերերգու ըմուն օրինագնի, վերեկնոր ղոլայա̈ բատկերածընուշ։ Մենկա̈լ գայնոնկ Աստվաձաշունչը սորվուշի սըրա բատկերածընիլ ըն, ինչի մասին գաշտոնկկու։ Ինչը յառդում գընա̈ մեզի ա̈դ ընուշ։ Մենկ գայնոնկ փոռցիլ նըգարուշ ըն, ինչի մասին գաշտըցաձինկ։

Ըներ, վեվ-օր ներ պոմը սորվինգու հընու նըգարինգու ուրինց գաշտըցաձը, շադ սըրա ավելի լավ ա̈դ հիշինգու։ Նըգարուշ գարելիա̈, ինչպես վերմը խոսկերը, ըմունա̈լ մըտկերը հիշուշի հոմար։ Ամբայման չա̈-օր սիրուն նըգար նըգարեկ, գարելիա̈ հասարագ գըձագիրմը ընուշ։ Ա̈դմուն նըգայնին գայնոն շադ յառդում ընիլ դարիկով ըլլողնուն։

Միգա̈լ անկամ ինչիմը սորվուշի սըրա, փոռցեցեկ նըգարուշ ծիր իմըցաձը։ Տունկ գայնա̈կ զարմընալ, ինչկա՜ն շադ պոն հիշեկկու։