1. Ի՞նչ պաշխիշնի Եգովըն դըվաձունի ուրինը ձառայողնուն։

 Ա̈Ս ԱՇԽԸՐԻՆ դըրուտինը քոնի գեշտա փիսնագու։ Ամա Եգովին գազմագերպուտինին նես մենկ մեզի բաշտպանվաձ գըզգոնկ։ Աստվաձ մեզի պաշխաձունի համաշխարաին ախպա̈րուտին, ոյդեխ-օր գա միուտին (Սաղ. 133։1)։ Ա̈դտի ղաիր, ըն յառդում գընա̈, հընոր միր ընտանիկնին ուժեղ ըլլին (Եփես. 5։33—6։1)։ Ըն սորվեծընա̈գու մեզի, ինչպես գայնոնկ հանգիստ ըլլիլ։

2. Օ՞րի Եգովին ձառայուշը ըմըն սըրա չա̈-օր ղոլաա̈։

² Եգովին ձառայուշը ըմըն սըրա չա̈-օր ղոլաա̈։ Բազի քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը գասին գամ գընին ըմուն պոմը, ինչը մեզի նեղվեծընա̈գու։ Գամա̈լ մենկ հուսահադվինկկու միր ըղաձ սըխալնուն բատճառով, հալա ետե վիրա գըրգնինկկու ա̈դ սըխալնին։ Ամա մենկ եդ գինող չինկ։ Մեզի բիդուա̈ շարունագուշ ձառայուշ Եգովին ըն սըրընա̈լ, եպոր՝ 1) մեզի նեղվեծընա̈գու քուրմը գամ ախպա̈րմը, 2) մենկ հուսահադվինկկու միր թեվընգերեչը բատճառով գամ 3) մենկ հուսահադվինկկու միր ըղաձ սըխալնուն բատճառով։ Աշինկ Աստվաձաշընչին նես կըրվաձ, Եգովին իրեկ ձառայողնուն բադմուտիննին, վերեկնոր ա̈դու լըմոննող դըրուտինի նես ընգաձեյնը, հընու իմընոնկ, ինչ ընեցմըն սորվինկկու։

ՀԱՎԱԴԱՐԻՄ ՁԱՌԱԵՑԵԿ ԵԳՈՎԻՆ, ԸՆ ՍԸՐԸՆԱ̈Լ, ԵՊՈՐ ԾԵԶԻ ՆԵՂՎԵԾԸՆԱ̈ԳՈՒ ՔՈՒՐՄԸ ԳԱՄ ԱԽՊԱ̈ՐՄԸ

3. Ի՞նչ զորուտինի հեդ ռաստ կուկոն Աստըձուն ձառայողնին։

³ Զորուտինը։ Գայնա ըմուն ըլլիլ-օր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը բատճառով հուսահադվինկկու։ Օ՞րի։ Բազի ընեց թաբիյատին նես մեզի ինչիմը դուր կալ չի։ Գամա̈լ մեզի ցավեծընինգու ընեց միտկը չընելու աստըվաձ խոսկերը հընու կոռձերը։ Յաա̈լ մենկ գայնոնկ զարմընալ իրիցնուն ըղաձ որոշումնուն հոմար։ Ընդի վերմը միտկը գընին. «Աստըձուն գազմագերպուտինին նես ա̈դմուն պոն գա՞յնա տա̈ ըլլիլ»։ Քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հեդ «ուս-ուսի» մեկհեդ ձառայուշին  դեղը, ըներ նա̈յրինգու յոն դըվուշ ընեցմըն, վեվ-օր ընեց նեղվեծուցաձունի, գամա̈լ վազ գոսնին ժողովնին էգուշ (Սոփ. 3։9)։ Ամա խելացի՞ա̈ տա̈ ա̈դ։ Աստվաձաշընչին կըրվաձա̈ մաշտումը մասին, վեյնոր ռաստ էգաձեր ա̈դու լըմոննող զորուտինի հեդ։ Հայդցեկ աշինկ, ինչ ըն ա̈րավ ա̈դ սըրըն։

4. Ի՞նչ զորուտինի հեդ ռաստ էգավ Պավելը։

⁴ Աստվաձաշընչին նեսըն օրինագմը։ Պավելը լավ կիդեր, հընոր ուր քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը մեխկ օննող մաշտին։ Օրինագ, եպոր ըն նորըն խրիստիանին տառցաձեր, ժողովը ընու ընկանա̈լ հավդալ չեր (Գործ. 9։26)։ Սողը վերմը նա̈յրեցին ասաց ընուշ Պավելին վըրըն, հընոր ցիկին ընու բադիվը (2 Կորնթ. 10։10)։ Պավելը դեսավ, ինչպես իրիցմը սըխալ ուրինը բա̈հեց, ինչին բատճառով շադերը գայնա̈յնը ուրինց հավատկը գոյսընիլ (Գաղ. 2։11, 12)։ Հըմա̈լ Պավելը հուսահադվեցավ Մառկին բատճառով, վեյնոր ուր մոդիգ յառդումջիներ (Գործ. 15։37, 38)։ Պավելը գայնա̈ր որոշիլ, հընոր ա̈դ մաշտկացը հեդ ա̈լ կոռձ օննող չա̈։ Ամա ըն ա̈մա̈ղ գըներ քուրեյդացը հընու ախպըյդացը նես լավը դեսնուշ հընու շարունագերգու հավադարիմ ձառայուշ Եգովին։ Ի՞նչը ընու յառդում գըներ։

5. Ի՞նչը յառդում գըներ Պավելին, հընոր հեռընա հեչ քուրեյդացմըն հընու ախպըյդացմըն (Կողոսացիներ 3։13, 14)։ (Հըմա̈լ աշեցեկ նըգարը։)

⁵ Պավելը հազ գըներ ուր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը։ Սերը դիռտմերգու ընու, հընոր ուշադրուտին տառծընա̈ հեչ ընեց վադ թարաֆնուն վըրըն հընու դեսնու ընեց լավ թարաֆնին։ Հըմա̈լ ա̈դ յառդում գըներ Պավելին ընուշ ըն, ինչ-օր ինկը կըրաձուներ Կողոսացիներ 3։13, 14-ին (գաշտըցեկ)։ Ըն սորվեծըներգու, հընոր ախպըյդա̈կը ներին իրար։ Ըհըն տա̈, ինչ դեսագ Պավելը պոնեծուց ա̈դ խըրադը Մառկին հանդեպ։ Չաշաձ ընու-օր առաչին միսիաներսկի ձառայուտինին սըրըն Մառկը Պավելին հեդ կընաց հեչ, Պավելը նեղվեցավ հեչ ընու վըրըն։ Շադ չոնցաձ ըն կըրեց սիդ դըվող նամագմը Կալոսսի քաղակին ըլլող ժողովին։ Ա̈դ նամագին նես Պավելը մա̈տեց Մառկին հընու աստավ, հընոր թոնգ հաշվա̈գու ընու յառդումը (Կող. 4։10, 11)։ Եպոր Պավելին Ռիմ քաղակին խապիս ըղաձունեյնը, ըն խընտրեց, հընոր ընու մոդ կա Մառկը (2 Տիմոթ. 4։11)։ Ինչպես դեսնունկկու, Պավելը ներերգու ուր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հընու հեռընալ չեր ընեցմըն։ Ի՞նչ ա̈դ մեզի սորվեծընա̈գու։

6, 7. Ի՞նչը յառդում գընա̈ մեզի հազ ընուշ քուրեյդացը հընու ախպըյդացը, չաշաձ ընեց բակսուտիննուն (Եբրայեցիներ 13։1)։

⁶ Տասը։ Եգովըն կուզա̈, հընոր մենկ վազ օսնինկ հեչ հազ ընուշ միր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը։ (Գաշտըցեկ Եբրայեցիներ 13։1։) Ետե ըներ ցավեծընինգու մեզի, մենկ միտկ ընող չինկ, հընոր ըներ ա̈դ մախսուզ գընին  (Առակ. 12։18)։ Հավդըցեկ, հընոր ըներ կուզին շիդագը ընուշ, ամա բազի ա̈դ ստացվիլ չի։ Աստվաձ վա̈յցկիլ չի ուր հավադարիմ ձառայողնուն հընու հազ գընա̈ ընեց, չաշաձ-օր ըներ սըխալվինգու։ Աստվաձաշընչին գաստըվի. «Ըն... հավեռժ հեռս բա̈հող չա̈» (Սաղ. 103։9)։ Մեզի գարեվորա̈ լըմոննուշ երգընկին ըլլող միր Հորը հընու ներուշ միգա̈լնացը (Եփես. 4։32—5։1)։

⁷ Հըմա̈լ հիշեցեկ՝ ինչկան մոդգընագու ա̈ս աշխըրին վեռչը, ընկան ուժեղ ըլլողա̈ միր ընգերուտինը քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հեդ։ Գերեվնա տա̈, քոնի էշտա ավելի շադ ըյնողըն Եգովին ձառայողնուն էդվոնցը։ Մենկ գայնոնկ խապիս ըյնիլ միր հավատկին հոմար։ Ընչաղ մենկ ավելի շադ գոննոնկ քուրեյդացը հընու ախպըյդացը գարիկը (Առակ. 17։17)։ Ըհըն ինչ ըղավ Իսպանիյա գինող Խոսեպ a օնունով իրիցիմը հեդ։ Ընու հընու միգա̈լ ախպըյդացը խապիս տըրաձունեյնը, ընու հոմար-օր ըներ գըռիվ էշտալ չեյնը։ Ըն բադմա̈գու. «Խապիսին նեղվացկեր հընու մենկ առանծին մընուշի հընարավորուտին չունայկը։ Ընդի մենկ գայնա̈յկը շադ ղոլայ իրար չըհասկըննալ։ Մեզի բիդուեր սորվուշ ուշադրուտին չըտառծընուշ ըն բակսուտիննուն վըրըն, վերեկնոր ալլայկըս ունայկը հընու սորվուշ թեզմը ներուշ։ Ա̈դ յառդում գըներ մեզի միուտին օննուշ հընու շարունագուշ ընգերուտին ընուշ։ Ա̈դմուն մենկ գայնա̈յկը բաշտպանիլ իրար, քոնի-օր խապիսին միր յոնը ըն մաշտիկնեյնը, վերեկնոր ձառաիլ չեյնը Եգովին։ Սըրըմը ես ցավեծուցի ծեռկըս հընու ծեռկըս գիպսը տըրին։ Ես շադ պոներ չեյ գայնի ընիլ ըռոնց յառդումի։ Ընդի ախպա̈րմը ըմըն ինչով ինձի յառդում գըներ։ Օրինագ, լըվա̈րգու իմ հալվընիս։ Եպոր բելի նես ընգա, ես իմ վըրա̈ս զգացի, ինչընա̈ ախպըյդացը նես ըլլող իսկագան սերը»։ Հայդցեկ բեդ ընինկ հեչ փիս ժամանագնին հընու հիմիգվոնըն սորվինկ իրար հեդ ույմիշ էգուշ հընու ներուշ իրար։

ՀԱՎԱԴԱՐԻՄ ՁԱՌԱԵՑԵԿ ԵԳՈՎԻՆ ԸՆ ՍԸՐԸՆԱ̈Լ, ԵՊՈՐ ԾԻՐ ԹԵՎԸՆԳԵՐԵՉԸ ԲԱՏՃԱՌՈՎ ՀՈՒՍԱՀԱԴՎԱՁԵԿ

8. Ի՞նչ դեսագի զորուտին գայնոն ըլլիլ ընտանիկնուն նես։

⁸ Զորուտինը։ Չիկա ըմուն ընտանիկ, ոյդեխ-օր բելա չոննա։ Աստվաձաշունչը քա̈սա̈ գինա̈ գասա̈, հընոր ըներ, վեվ-օր ընտանիկ գազմինգու, «ներ զորուտիննի գոննոն ուրինց գյանկին» (1 Կորնթ. 7։28)։ Օ՞րի։ Ընու հոմար-օր ինչպես մաշտը, ըմունա̈լ գընիգը, մեխկ օննող մաշտին։ Ըմըն մեգը ուր թաբիյատը ունի հընու ընեց դարպեր պոն դուր կուկա։ Մաշտ ու գընիգ գայնոն ըլլիլ դարպեր ազգա̈ գամ դարպեր տաստիրագուտին օննալ։ Հայսնիկըն ետկը մաշտ ու գընիգ գայնոն իրար նես ըմուն պոն թարիֆ ընիլ, վեյնոր առաչ դեսնուլ չեյնը։ Ա̈դ գայնա պերիլ նեղուտինի։ Բելըն որոշուշին դեղը, վերմը ընտանիկնուն նես նա̈յրինգու մեգը միգա̈լին մահանա էգուշ։ Ըներ գայնոն միտկ ընիլ տա̈ ըմընա ջիշտը գըլլի առանծին աբռուշ գամ թողվուշ։ Ամա ա̈դմուն ընիննա, ըներ բախտավեր տառնո՞նգու տա̈։ b Էգեկ հիշինկ Աստվաձաշընչին նես կըրվաձ գընեչմը օրինագը, վում ընտանիկը ընկանա̈լ լավ չեր հընու աշինկ, ինչ մենկ գայնոնկ ընդի սորվիլ։

9. Ի՞նչ զորուտին գա̈ր Ավիգեին ընտանիկին։

⁹ Աստվաձաշընչին նեսըն օրինագմը։ Ավիգեյըն Նավալին գընիգներ։ Աստվաձաշընչին գաստըվի, հընոր Նավալը գոբիդ հընու քար սիդ մաշտմըներ (1 Սամ. 25։3)։ Գերեվնա տա̈, Ավիգեին շադ զորեր ընու հեդ աբռուշ։ Գա՞յնա̈ր տա̈ ըն խալըսվիլ Նավալին ծեռկըն։ Ըն ա̈դ ընուշի լավ հընարավորուտին ուներ, եպոր Դավիդը, Իզրաիլին ըլլելիկ թակավորը, կուզեր սպոննուշ ընու մաշտուն։ Դավիդը ա̈դ որոշումը ընտունեց, քոնի-օր Նավալը անբադվեց ընու հընու ընու զինվոյնուն  (1 Սամ. 25։9—13)։ Ավիգեյըն գայնա̈ր փախչիլ հընու թողուլ, հընոր Դավիդը ընա̈ ուր մըտկին տըրաձը։ Ամա ըն խառըվեցավ հընու համոզեց Դավիդին, հընոր Նավալին սպոննա̈ հեչ (1 Սամ. 25։23—27)։ Օ՞րի ըն ա̈դծոյ ա̈րավ։

10. Ի՞նչը, գերեվնա տա̈, դիռտմեց Ավիգեին, հընոր բաշտպանա̈ ուր ընտանիկը, չաշաձ-օր ընու մաշտը շադ փիս թաբիյատ ուներ։

¹⁰ Ավիգեյըն հազ գըներ Եգովին հընու հարգերգու ընու տըրաձ օրենկնին ընտանիկին հոմար։ Գերեվնա տա̈, ըն կիդեր, ինչ Աստվաձ աստավ Ադամին հընու Եվին, եպոր առաչին ընտանիկը գազմեց (Ծննդ. 2։24)։ Ավիգեյըն հասկըննա̈րգու, հընոր Եգովըն ընտանիկը սուրպ հաշվա̈գու։ Ըն կուզեր ուրախծընուշ Եգովին սիդը հընու ա̈դ դիռտմեց ընու ընուշ ըմըն ինչը, հընոր խալըսա̈ ուր դընեծեց։ Ըն համան կոռձի օնցավ հընու թողավ հեչ-օր Դավիդը Նավալըն հեռսը առնու։ Ա̈դտի ղաիր, ըն բադռաստեր ներողուտին ասուշ ըն չար կոռձերուն հոմար, վերեկնոր ըղաձ չուներ։ Հա̈լբա̈տ, Եգովըն հազ գըներ ա̈դ քաջ գընեչը, վեյնոր հազըրեր ղուրբոնի էշտուշ։ Մաշտ ու գընիգ, ի՞նչ գայնոն սորվիլ Ավիգեին օրինագըն։

11. ա) Ի՞նչ Եգովըն բեդ գընա̈ մաշտըն հընու գընեչմըն (Եփեսացիներ 5։33)։ բ) Ի՞նչ սորվեկկու ընդի, ինչպես Կառմենը ա̈մա̈ղ գըներ, հընոր ուր ընտանիկը քագի հեչ։ (Հըմա̈լ աշեցեկ նըգարը։)

¹¹ Տասը։ Եգովըն կուզա̈, հընոր, ինչկանա̈լ զոր ըլլի իրար հեդ ույմիշ էգուշ, մաշտ ու գընիգ մեկհեդ ըլլին։ Աստվաձ շադ գուրախնա, եպոր ըներ ա̈մա̈ղ գընին որոշուշ ուրինց բելընին հընու հարգանկ ու սեր գերեվծընին իրար հանդեպ։ (Գաշտըցեկ Եփեսացիներ 5։33։) Ըհըն Կառմենին օրինագը։ Հայսնիկըն մոդիգ վեց դարի ետկը ըն նա̈յրեց սորվուշ Աստվաձաշունչը Եգովին մասին բադմողնուն հեդ հընու սողը գընկըվեցավ։ Ըն բադմա̈գու. «Մաշտուս ա̈դ դուր էգավ հեչ։ Ըն չեր ուզիլ, հընոր ես ձառաիմ Եգովին։ Ըն կուզեր, հընոր վիրա ուր յոնը ըլլիմ։ Ըն գոբիդ խոսերգու հեդըս հընու գասեր, հընոր թողվողա̈»։ Չաշաձ ա̈դու, Կառմենը ըմըն ինչը գըներ, հընոր ուր ընտանիկը քագի հեչ։ 50 դարի ըն ա̈մա̈ղ գըներ հարգանկ հընու սեր էրեվծընուշ ուր մաշտուն հանդեպ։ Ըն շարունագա̈գու. «Էշտալ-էշտալը ես նա̈յրեցի ավելի լավ հասկըննուշ իմ մաշտուս հընու սորվեցա ընու հեդ ավելի փապուգ խոսուշ։ Ես ըմըն ինչը գընեյ, հընոր իմ ընտանիկըս քագի հեչ, կիդնալով, հընոր Եգովըն ըն սուրպ հաշվա̈գու։ Ես հազ գընիմ Եգովին։ Ընդի հիչ մեգ անկամմը մըտկա̈սա̈լ օնծուցաձ չունիմ թողվուշ» c։ Ետե ծիր ընտանիկինա̈լ զորուտիննի փես կելլին, գիվընմիշ ըղեկ Եգովին վըրըն։ Ըն յառդում գընա̈ ծեզի ալլայ օնծընուշ։

ՀԱՎԱԴԱՐԻՄ ՁԱՌԱԵՑԵԿ ԵԳՈՎԻՆ, ԵՊՈՐ ՀՈՒՍԱՀԱԴՎԵԿԿՈՒ ԾԻՐ ԸՂԱՁ ՍԸԽԱԼՆՈՒՆ ԲԱՏՃԱՌՈՎ

12. Ի՞նչ զորուտիննի գայնոն առաչ կալ ընու մոդ, վեվ-օր ձոնդռը մեխկ ըղաձունի։

¹² Զորուտինը։ Ձոնդռը մեխկ ըղաձըն  ետկը մաշտը գայնա վազ օսնիլ ուրինը հարգուշ։ Աստվաձաշունչը գասա̈, հընոր մեխկ ընող մաշտը ուրինը շադ հուսահադվաձ գըզգա (Սաղ. 51։17)։ Ռոբեռտո օնունով ախպա̈րմը շադ դարիներ ա̈մա̈ղ գըներ, հընոր հոկեվոր մեձընա հընու ժողովին նես յառդումջի ըլլի։ Ամա սողը ըն ձոնդռը մեխկմը ա̈րավ հընու հասկընցավ-օր դավաջանաձունի Եգովին։ Ըն բադմա̈գու. «Ես ինձի ընկան մեղավոր գըզգա̈յ, հընոր կիդիս տա̈ իմ վըրա̈ս մեձ պեռմը գա̈ր։ Ես ինկըս ինձմըն զըզվեյգու։ Ես պայսը ծընով վա̈եյգու հընու սըյդոնց գաղոտեյ Եգովին։ Հիշիմգու, ես միտկը գընեյ, հընոր Աստվաձ ա̈լ գյանկի օրում ինձի չի ուզիլ լըսուշ։ Ես ընու բիդո՞ւիմ տա̈։ Ես խոշ դավաջանեցի ընու»։ Մեխկ ընինկնա, մենկա̈լ գայնոնկ հուսահադվիլ։ Ա̈դ սըրըն մաշտուն սիդը գասա̈, հընոր Եգովըն ընդի յոն տառցաձա̈ հընու Եգովին ձառայուշը ա̈լ միտկը չունի (Սաղ. 38։4)։ Ետե տունկա̈լ ա̈դմուն զգացումնի ունեկ, հիշեցեկ Պյոտըռին օրինագը, վեյնոր ձոնդռը մեխկ ըղաձուներ, ամա շարունագերգու ձառայուշ Եգովին։

13. Ի՞նչ ձոնդռը մեխկ ա̈րավ Պյոտըռը հընու օ՞րի։

¹³ Աստվաձաշընչին նեսըն օրինագմը։ Իսուսին մեռնուշըն առաչ, կիշերը Պյոտըռը քոնիմը սըխալ ա̈րավ, վերեկնոր պերին ընու ձոնդռը մեխկի։ Մեմը Պյոտըռը չապըն ավել նա̈յրեց ուր վըրըն գիվընմիշ ըլլուշ հընու մա̈տվուշ, հընոր ալլայ միգա̈լ ապոստըլնին Իսուսին թողունա̈լ, ինկը թողուլ չի (Մարկ. 14։27—29)։ Հեդո Գեֆսիմանսկի բախչին ըն քոնիմը բոյ քուն ըղավ (Մարկ. 14։32, 37—41)։ Սողը, եպոր փառչըմը մաշտ կուզեյնը Իսուսին խապիս ընուշ, Պյոտըռը փախավ (Մարկ. 14։50)։ Հընու վեռչը վեռչով ըն իրեկ բոյ աստավ, հընոր չիդա̈ Իսուսին հընու եռտվեցավ բիլա̈ (Մարկ. 14։66—71)։ Եպոր Պյոտըռը հասկընցավ, ինչ ձոնդռը մեխկ ըն ըղաձունի, տըմ առնուլ չարաց հընու հոնգուր-հոնգուր վա̈եց։ Բա̈լկիտ, ըն ժամանագ Պյոտըռը հասկընցավ, ինչ մեձ սըխալ ինկը ըղաձունի (Մարկ. 14։72)։ Քոնիմը ժամ ետկը ընու ընգերեչը, Իսուսին սպոննեցին։ Մեմը բատկերածուցեկ, ինչկան դանջվերգու Պյոտըռը։ Բա̈լկիտա̈լ, ըն ուրինը ինչիգի չըբիդու մաշտ գըզգա̈ր։

14. Ի՞նչը յառդում ա̈րավ Պյոտըռին շարունագուշ ձառայուշ Եգովին։ (Աշեցեկ նըգարը։)

¹⁴ Ամա Պյոտըռը եդ գեցավ հեչ հընու շարունագեց ձառայուշ Եգովին։ Ի՞նչը ընու յառդում ա̈րավ։ Պյոտըռը մըննագ մընաց հեչ։ Ըն կընաց ուր հոկեվոր ախպըյդացը մոդ հընու համոզվաձինկ-օր ըներ ընու սիդ դըվին (Ղուկ. 24։33)։ Ա̈դտի ավել, Իսուսը սաղցաձըն ետկը էգավ Պյոտըռին մոդ, գերեվնա տա̈, ընու հոմար-օր սիդ դա (Ղուկ. 24։34; 1 Կորնթ. 15։5)։ Սողը Իսուսը Պյոտըռին առ ընեծուց հեչ ընու ըղաձ մեխկերուն հոմար, ամա դըվավ ընու ավելի շադ կոռձեր (Հովհ. 21։15—17)։ Պյոտըռը կիդեր, հընոր ձոնդռը մեխկ ըղաձունի, ամա միտկ ընիլ չեր տա̈ ինկը շիդգըվիլ չի գայնի։ Օ՞րի։ Ընու հոմար-օր կիդեր, հընոր Իսուսը ա̈դմուն միտկ  ընիլ չի ընու մասին։ Պյոտըռին հոկեվոր ախպըյդա̈կնա̈լ շարունագեյնըգու ընու յառդում ընուշ։ Ի՞նչ մենկ սորվինկկու Պյոտըռին օրինագըն։

15. Ի՞նչի նես համոզվեծընա̈գու մեզի Եգովըն (Սաղմոս 86։5; Հռոմեացիներ 8։38, 39)։ (Հըմա̈լ աշեցեկ նըգարը։)

¹⁵ Տասը։ Եգովըն կուզա̈, հընոր մենկ համոզվաձ ըլլինկ, հընոր ըն մեզի հազ գընա̈ հընու հազըրա̈ ներուշ։ (Գաշտըցեկ Սաղմոս 86։5; Հռոմեացիներ 8։38, 39։) Եպոր մենկ մեխկ գընինկ, մեզի շադ մեղավոր գըզգոնկ հընու ա̈դու նես փիս պոն չիկա։ Ամա բիդու չա̈ միտկ ընուշ, հընոր Եգովըն ա̈լ մեզի հազ ընիլ չի հընու գյանկի օրում ներիլ չի։ Լավ գըլլի, ետե մենկ համան յառդում ուզինկ։ Ռոբեռտոն, վում մասին մենկ քիչ առաչ խոսեցակ, գասա̈. «Ես մեխկ ա̈րի, քոնի-օր գիվընմիշ գըլլեյ իմ վըրա̈ս հընու միտկը գընեյ, հընոր իմ ուժերովըս գայնոմ փոռցուտինին առաչը առնուլ»։ Ըն հասկընցավ, հընոր ընու բիդուա̈ խոսուշ իրիցնուն հեդ։ Ռոբեռտոն շարունագա̈գու. «Իրիցնուն միչոցով Եգովըն էրեվծուց, հընոր հազ գընա̈ ինձի։ Ես դեսա, հընոր ա̈դ ախպըյդացը հոմարա̈լ թոնգիմ։ Ըներ յառդում ա̈րին ինձի հասկըննուշ, հընոր Եգովըն ինձմըն յոն տառցաձ չա̈»։ Մենկա̈լ գայնոնկ համոզվաձ ըլլիլ, հընոր Եգովըն շադ հազ գընա̈ մեզի։ Ըն ամբայման ներա̈գու մեզի, ետե մենկ մեղա կոնկ, յառդում ուզինկ հընու ըմըն ինչը ընինկ, հընոր նույն սըխալը գըրգնինկ հեչ (1 Հովհ. 1։8, 9)։ Համոզվաձ ըլլինկնա, հընոր Եգովըն հազ գընա̈ մեզի, սըխալմը ընինկա̈լ, շարունագինկկու ձառայուշ ընու։

16. Օ՞րի տունկ կուզեկ շարունագուշ ձառայուշ Եգովին։

¹⁶ Եգովըն շադ թոնգ հաշվա̈գու ըն, հընոր մենկ ա̈մա̈ղ գընինկ ձառայուշ ընու ա̈ս զոր վեռչին օրերը։ Քոնի-օր մենկ գայնոնկ միր գամ միգա̈լնացը բատճառով հուսահադվիլ, ա̈դ ընուշը գայնա զոր ըլլիլ։ Ամա Եգովին յառդումով միր մոդ ալլայ ստացվիգու։ Մենկ գայնոնկ ուժեղծընիլ միր սերը քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հանդեպ հընու ներիլ ընեց, եպոր ըներ մեզի նեղվեծընինգու։ Մաշտ ու գընիգ գայնոն մեկհեդ որոշիլ ուրինց բելընին, վերեկնուն հեդ ռաստ կուկոն։ Ա̈դպես ըներ գերեվծընին, հընոր հազ գընին հընու հարգինգու ընտանիկ Գազմողին։ Ետե մենկ մեխկ ընինկ, յառդում կուզինկ Եգովացըն, համոզվաձ ըլլելով, հընոր ըն հազ գընա̈ հընու ներա̈գու մեզի։ Հընու մենկ շարունագինկկու ձառայուշ Եգովին։ «Միր ծեռկերը նաչարին... [հեչնա] պարի կոռձ ընելով», մենկ գայնոնկ համոզվաձ ըլլիլ, հընոր Եգովըն ջիմա̈ռդ գինա̈ մեզի գոռտնա̈ (Գաղ. 6։9)։