Անցնել բովանդակությանը

Անցնել ցանկին

Տըմ առնուշով բեդ ա̈րեկ Եգովին հընու միկ գոյսընիլ ծիր ուրախուտինը

Տըմ առնուշով բեդ ա̈րեկ Եգովին հընու միկ գոյսընիլ ծիր ուրախուտինը

ԲԵԴ ԳԸՆԵ՞Կ ՏԱ̈ տունկ ըն ժամանագը, եպոր Եգովըն չարուտինին վեռչը տընողա̈ հընու ալլայ ներ շինողա (Հայտն. 21։1—5)։ Հա̈՛լբա̈տ։ Ամա բազի բեդ ընուշ ընկանա̈լ ղոլայ չա̈՝ հալա, եպոր ռաստ կուկոնկ զորուտիննուն հեդ։ Ուզաձըդ չապըն ավել բեդ ընիսնա, ա̈դտի սիդըդ գայնա ցավիլ (Առակ. 13։12

Չաշաձ ա̈դու, Եգովըն կուզա̈, հընոր մենկ համպերուտինով բեդ ընինկ, մինչեվ-օր ինկը նըշանագվաձ ժամանագին կոռձի օսնի։ Օ՞րի ըն կուզա̈, հընոր մենկ ա̈դպես ընինկ։ Ի՞նչը յառդում գընա̈ մեզի բեդ ընուշ հընու չըգոյսընուշ միր ուրախուտինը։

Օ՞ՐԻ ԵԳՈՎԸՆ ԿՈՒԶԱ̈, ՀԸՆՈՐ ՄԵՆԿ ԸՆՈՒ ԲԵԴ ԸՆԻՆԿ

Աստվաձաշընչին գաստըվի. «Եգովըն տըմ առնուշով բեդ գընա̈, հընոր էրեվծընա̈ ծեզի ուր մեխկընուգ ըլլուշը, ըն կոռձի օսնողա̈ հընու ծիր հանդեպ մեխկընուգ ըլլողա̈։ Ընու հոմար-օր Եգովըն առտարուտինի Աստվաձա̈։ Բախտավերին ալլայկը, վեվ ընու վըրըն գիվընմիշ գըլլի» (Ես. 30։18)։ Իսային աստաձ խոսկերը առաչին հեռտին վերապերվեյնըգու եվրեյնուն, վում-օր Եգովըն աստավ ինադ դըղա̈կ (Ես. 30։1)։ Ամա ընեց նես գա̈յնը հավադարիմ ձառայողնիա̈լ, վում-օր ա̈դ խոսկերը հույս գուդա̈յնը։ Ա̈կընսա̈լ ա̈դ խոսկերը հույս գուդոն Եգովին հավադարիմ ձառայողնուն։

Եգովըն-օր տըմ առնուշով բեդ գընա̈, մեզիա̈լ բիդուա̈ տըմ առնուգ ըլլուշ։ Ըն նըշանագաձունի ժամանագը, եպոր ա̈ս աշխարին վեռչը տընողա̈, հընու բեդ գընա̈, եպ էգողա̈ ա̈դ օրը հընու ժամը (Մատթ. 24։36)։ Ընչաղ բա̈լլի գընա̈, հընոր ալլայ, ինչ-օր գասեր Սադոնըն Եգովին հընու ընու ձառայողնուն մասին, սուդա̈։ Ընդի ետկը Աստվաձ Սադոնին հընու ընու տին ըլլողնուն վերածընողա̈, ամա միր հանդեպ «մեխկընուգ ըլլողա̈»։

Ցավալիա̈, ամա մենկ ա̈կընս զորուտինի հեդ ռաստ կուկոնկ։ Եգովըն ըմըն սըրա մեզի խալըսիլ չի ընեցմըն, ամա ըն գասա̈, հընոր հընչուկ-օր բեդ գընինկ, մենկ գայնոնկ ուրախ մընալ։ Ինչպես աստավ Իսայըն, մենկ գայնոնկ բախտավեր ըլլիլ, ետե բեդ գընինկ լավ պոմը (Ես. 30։18) a։ Ի՞նչ ընինկ, հընոր օննոնկ ա̈դպես ուրախուտին։ Հայդցեկ աշինկ, վեր չեյս խըրադնին գայնոն մեզի յառդում ընիլ։

Ի՞ՆՉՊԵՍ ԲԵԴ ԸՆԻՆԿ ՀԸՆՈՒ ԳՈՅՍԸՆԻՆԿ ՀԵՉ ՈՒՐԱԽՈՒՏԻՆԸ

Լավին մասին միտկ ա̈րեկ։ Դավիդը ուր գյանկին շադ դաժանուտին հընու անառտարուտին դեսաձուներ (Սաղ. 37։35)։ Չաշաձ ա̈դու, ըն կըրեց. «Սուս գեցի Եգովին առաչ հընու տըմ առնուշով բեդ ա̈րա̈ ընու։ Մի ջըղայնալ դեսնելով ընու, վում մոդ ստացվիգու ընուշ ուր մըտկին տըրաձ չար կոռձերը» (Սաղ. 37։7)։ Դավիդը ինկը բիլա̈ պոնեծըներգու ա̈դ խըրադը։ Ըն հիշերգու ընու մասին, հընոր Եգովըն խոսկ դըվաձունի յառդում ընուշ ընու։ Ա̈դտի ղաիր, ըն շընորագալեր Եգովին ընու հոմար, ինչ ըն ընու դեյ գըներ (Սաղ. 40։5)։ Ետե մենկա̈լ չինկ թողուլ, հընոր փիս մըտկերը ազդին միր վըրըն հընու ըմըն սըրա միր դըրուտինին նես լավը դեսնունկկու, մեզի ղոլայ գըլլի բեդ ընուշ Եգովին։

Ինչկան գայնա̈կ շադ բադմեցեկ Եգովին մասին։ Գերեվնա-տա̈ 71-րտ Սաղմոսը կըրաձուներ Դավիդը։ Ըն երկերգու Եգովին. «Ես շարունագողըմ բեդ ընուշ քեզի հընու ա̈լ շադ քեզի փառկ պերողըմ» (Սաղ. 71։14)։ Ի՞նչպես ըն փառկ գուդա̈ր Եգովին։ Ըն բադմերգու ուրիշնուն ընու մասին հընու փառկ պերող երկեր երկերգու (Սաղ. 71։16, 23)։ Դավիդին բես, մենկա̈լ գայնոնկ ուրախուտինով բեդ ընիլ Եգովին։ Մենկ փառկ գուդոնկ Եգովին ըմըն օր՝ եպոր խոսինկկու, քարոզինկկու հընու երկեր երկինկկու։ Միգա̈լ անկամ, եպոր երկեկ Թակավորուտինին երկերը, խորգըն միտկ ա̈րեկ խոսկերուն մասին հընու թարիֆ ա̈րեկ, ինչ ուրախուտին ըներ ծեզի պերինգու։

Սիդ առեկ քուրեյդացմըն հընու ախպըյդացմըն։ Եպոր Դավիդը ռաստ էգավ զորուտիննուն հեդ, ըն աստավ Եգովին. «Քեզի հավադարիմ ըլլողնուն էրեվծընողըմ, հընոր գիվընմիշ գըլլիմ քու օնունիդ վըրըն» (Սաղ. 52։9)։ Մենկա̈լ գայնոնկ ուժ առնուլ, եպոր խոսինկկու միր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հեդ, ինչպես ժողովին հընու քարոզուշի սըրա, ըմունա̈լ, եպոր մեկհեդ ժամանագ գոնծընինկ (Հռոմ. 1։11, 12

Ուժեղծուցեկ ծիր հույսը։ Սաղմոս 62։5-ին գաստըվի. «Ես սուս գեցաձ բեդ գընիմ Աստըձուն, ընու հոմար-օր ըն գուդա ինձի ումուդ»։ Մեզի բիդուա̈ ուժեղ ումուդ օննուշ, հալա ըն սըրըն, եպոր մենկ միր միտկ ըղաձըն շադ ժամանագ բեդ գընինկ ա̈ս աշխարին վեռչը։ Մենկ համոզվաձ ըլլողընկ, հընոր Եգովին աստաձը ըմունա̈լ ըմուն ըլլողա̈, ինչկանա̈լ բեդ ընուշ բիդվընա հեչ։ Մեզի գարեվորա̈ ուժեղծընուշ միր ումուդը սորվելով Աստվաձաշունչը։ Ա̈դու դեյ բիդուա̈ քըրկըրուշ ընու նեսի պռառոչեստվընին, դեսնուշ, ինչպես հուն կըրվաձը իրար հեդ ույմիշ կուկա, հընու իմընուշ, ինչ ընու նես կըրվաձա̈ Եգովին մասին (Սաղ. 1։2, 3)։ Ա̈դտի ղաիր, բիդուա̈ շարունագուշ աղոտուշ «սուրպ ուժին այչեվուտինով»։ Ա̈դմուն ընինկնա մընոնկկու Եգովին ընգերը, հընու բեդ գընինկ ընու խոսկ դըվաձ պաշխիշը՝ հավեռժ գյանկը (Հուդա 20, 21

Դավիդ թակավորըն օրինագ առեկ հընու համոզվաձ ըղեկ, հընոր Եգովըն թարիֆ գընա̈ ընեց, վեվ-օր ընու բեդ գընա̈։ Ըն հազ գընա̈ հընու հավադարիմա̈ ա̈դմուն մաշտկացը հանդեպ (Սաղ. 33։18, 22)։ Լավին մասին միտկ ա̈րեկ։ Փառկ դըվեկ Եգովին։ Ուժ առեկ, եպոր լաֆլըմիշ գըլլեկ քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հեդ։ Հընու թողուլ մեկ, հընոր ծիր ումուդը մա̈րի։ Ա̈դ ալլայ ծեզի յառդում գընա̈ տըմ առնուշով բեդ ընուշ Եգովին։

a Եսայիա 30։18-ին «գիվընմիշ ըլլուշ» թարկմանվաձ խոսկը, հըմա̈լ գայնա նըշանագիլ «շադ բեդ ընուշ»։ Ընդի շիդագա̈, հընոր մենկ բեդ գընինկ ըն ժամանագը, եպոր Եգովըն մեզի խալըսողա̈։