• «Թըվա̈րգու տա̈ մաշտըս ինձի շադ անկամ դավաջանաձունի»։

• «Ինձի թըվա̈րգու տա̈ ես ա̈լ ընու հեդաքըրկիր չիմ ինչպես գընիգ։ Ես ինձի անբադվաձ հընու ինչիգի չըբիդու գըզգա̈յ»։

• «Ես դանջվեյգու հընու ուվեկու չեյ գայնի ա̈դու մասին բադմիլ»։

• «Թըվա̈րգու տա̈ Եգովըն ինձի հազ ընիլ չի»։

Ինչպես դեսնունկկու ա̈ս խոսկերըն, եպոր մաշտը սեյրը գընա̈ պառնագռաֆիյա, ա̈դ մեձ ցավ պերա̈գու գընեչը։ Հընու ետե ըն ա̈դ գըներ խալվուտ օմիսիշի գամ դարիիշի, գընեչը զոր գըլլի ընու վըրըն գիվընմիշ ըլլուշ։ Մեգ քուրմը գիսվիգու. «Ես հասկընցա-օր հիսկիտ ջոնչիլ չիմ մաշտուս։ Ա̈լ ի՞նչ ըն ինձմըն խալվուտ բա̈հա̈գու»։

Ա̈ս տեմըն կըրվաձա̈ ըն գընդացը հոմար, վում մաշտիկը սովորուտին ունին պառնագռաֆիյա աշուշ a։ Հոզ պերվաձին Աստվաձաշընչըն առըվաձ մըտկեր, վերեկնոր գայնոն ա̈դմուն գընդացը սիդ դալ հընու էրեվծընիլ-օր Եգովըն ընեց հազ գընա̈։ Հըմա̈լ ա̈դ մըտկերը գուժեղծընին ընեց հոկեվոր հընու էմացիանալնի b։

Հա̈լբա̈տ, տունկ չեկ գայնի ծիր մաշտուն ըմըն մեգ քա̈լկը հեդեվիլ, ամա տունկ գայնա̈կ ընիլ ըն, ինչը յառդում գընա̈, հընոր ծիր սիդը հանգիստ ըլլի հընու չապըն ավել մըդորեկ հեչ։ Ըհըն քոնիմը խըրադ.

Ինկեյդ ծեզի մեղադռիլ միկ։ Բա̈լկիտ, տունկ ծեզի մեղավոր հաշվեկկու, հընոր ծիր մաշտը պառնագռաֆիյա գաշա̈։ Ալիսին c թըվա̈րգու տա̈ ըն ա̈լ հեդաքըրկիր չա̈ ուր մաշտուն հոմար ինչպես գընիգ։ Ընու հանգիստ թողուլ չեր հառցը. «Օ՞րի ընու ա̈լ շադ դուր կուկա միգա̈լ գընդացը վըրըն աշուշ, ոչ տա̈ իմ վըրա̈ս»։ Գամա̈լ տունկ գայնա̈կ մեղադռիլ ծեզի ծիր բա̈յֆացկին հոմար։ Ծեզի գայնա թըվալ տա̈ ծիր բա̈յֆացկը ավելի փիսծընա̈գու դըրուտինը։ Դանիէլըն գասա̈. «Ես ջըղայննա̈յգու հընու զորեր ինկըս ինձի զաֆտ ընուշ։ Թըվա̈րգու տա̈ ես ինկըս քագիմգու միր ընտանիկը»։

Ետե ծիր մոդ ա̈դմուն զգացումնի առաչ կուկոն հիշեցեկ՝ Եգովըն հաշվիլ չի, հընոր տունկ բադասխան դըվողեկ ծիր մաշտուն ըղաձ քա̈լկերուն հոմար։ Հակոբոս 1։14-ին գաստըվի. «Ըմըն մեգը փոռցըվիգու, եպոր ուր ցանգուտինին էդվոնցը կըյնի հընու խապվիգու» (Հռոմ. 14։12; Փիլիպ. 2։12)։ Եգովըն  ծեզի մեղադռիլ չի։ Ըն շադ թոնգ հաշվա̈գու ծիր հավադարիմ ըլլուշը ուր հանդեպ (2 Տար. 16։9)։

Ետե ծիր մաշտը գաշա̈ պառնագռաֆիյա, ա̈դ նըշանագիլ չի, հընոր տունկ ինչպես գընիգ հեդաքըրկիր չեկ։ Ա̈դ հառցը քըրկըրողնին գասին, հընոր պառնագռաֆիյա աշող մաշտուն մոդ սեկսին հեդ գաբվաձ ըմուն ցանգուտիննի առաչ կուկոն, հընոր ընու ուզաձը հիչ մեգ գընիգմը ընիլ չի գայնի։

Չապըն ավել մըդորիլ միկ։ Կէտրինը գասա̈, հընոր ընու խելկը հընու միտկը վիրա ընու մասիներ-օր մաշտը գաշա̈ պառնագռաֆիյա։ Ֆռանսեսնա̈լ գասա̈. «Ես նա̈յրիմգու մըդորուշ, եպոր չիդիմ, ոյդեխա̈ իմ մաշտըս։ Ես վիրա անհանգիստիմ»։ Վերմը քուրեյդա̈կը ուրինց անհարմար գըզգոն, եպոր ժամանագ գոնծընին ըն քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հեդ, վերեկնոր կիդին ուրինց մաշտկացը բելին մասին։ Միգա̈լնացնա̈լ զորա̈, եպոր ըներ մըննագ մընոնգու ա̈դ բելին հեդ։ Ըներ միտկը գընին տա̈ ուվեկ հասկըննալ չի ընեց։

Ա̈դ քուրեյդացը գարելիա̈ հասկըննուշ։ Ամա ետե սադա̈ ա̈դու մասին միտկ ընեկ, ավելի շադ մըդորեկկու։ Ա̈դու դեղը ա̈մա̈ղ ա̈րեկ մոդիգ հարաբերուտին օննուշ Եգովին հեդ հընու ա̈դ ուժ գուդա ծեզի (Սաղ. 62։2; Եփես. 6։10)։

Միտկ ա̈րեկ Աստվաձաշընչին օրինագնուն մասին։ Օրինագ, ըն գընդացը մասին, վերեկնոր զոր դըրուտինի սըրա գաղոտեյնը Եգովին հընու ըն հանգըստուտին գուդա̈ր ընեց։ Ըմըն սըրա չա̈-օր Աստվաձ որոշերգու ընեց բելըն, ամա ըն միշտ գուդա̈ր խաղաղուտին ընեց սըյդին։ Օրինագ, Աննըն ուներ բելըմը հընու էրգըն ժամանագ գաղոտեր Եգովին ա̈դու մասին։ Աղոտաձըն ետկը ըն ա̈լ մըդորիլ չեր, չաշաձ ընու-օր չիդեր, ինչով ալլայ բաշ ըլլողա̈ (1 Սամ. 1։10, 12, 18; 2 Կորնթ. 1։3, 4)։

Յառդում ուզեցեկ իրիցներըն։ Ըներ ծիր հոմար «քոմիըն բաշտպան գըլլին հընու զիֆոսըն բա̈յֆուշի դեղ» (Ես. 32։2)։ Հըմա̈լ ըներ գայնոն ասիլ, վեր քուրը գայնա ծեզի սիդ դալ, հընոր տունկ գայնա̈կ պացըն խոսիլ ընու հեդ ծիր բելին մասին (Առակ. 17։17)։

Գա՞յնողեկ տա̈ յառդում ընիլ ծիր մաշտուն խալըսվուշ ա̈դ փիս սովորուտինըն։ Բա̈լկիտա̈լ հա։ Ինչպես դեսնունկկու Աստվաձաշընչին նեսըն, բելըմը որոշուշը գամ դուշմոնին հեդ գըռվուշը «էրգուսով լավա̈, քան տա̈ մըննագ» (Ժող. 4։9—12)։ Ա̈դ հառցը քըրկըրողնին գասին, հընոր շադ սըրա, եպոր մաշտ ու գընիգ մեկհեդ գըռիվ դոնինգու ա̈դ բելին հեդ, մաշտը գայնա հախտիլ ուր փիս սովորուտինը, գընիգնա̈լ սորվիգու ա̈լի հավդուշ ուր մաշտուն։

Հա̈լբա̈տ, շադ պոն գախվաձ գըլլի ընդի կուզա̈ տա̈ ծիր մաշտը ուր փիս սովորուտինին առաչը  առնուշ հընու հազըրա̈ տա̈ ըն ա̈մա̈ղ ընուշ ա̈դու հոմար։ Եգովացըն հընու իրիցներըն յառդում ուզա՞ձունի տա̈ (2 Կորնթ. 4։7; Հակ. 5։14, 15)։ Միտկ ըղա՞ձունի տա̈, ինչ ինկը գայնա ընիլ։ Օրինագ, ինչպես գայնա պոնեծընիլ տելեֆոնը, պլանշետը գամա̈լ կամպյուտեռը։ Ա̈մա̈ղ գընա̈՞ տա̈ ըն յոն դըվուշ ըմուն դըրուտիններըն, վերեկնոր գայնոն պառնագռաֆիյա աշուշի ցանգուտին առաչ պերիլ (Առակ. 27։12)։ Հազը՞րա̈ տա̈ ըն ընտունուշ ծիր յառդումը հընու ըմըն սըրա ծեզի շիդագը ասուշ։ Ա̈դմունա̈նա, գերեվնա տա̈, տունկ գայնա̈կ ընու յառդում ընիլ։

Ի՞նչ տունկ գայնա̈կ ընիլ։ Աշինկ Ֆելիսիին օրինագը։ Ընու մաշտը Իտընը բիջիլգուտըն նա̈յրաձեր պառնագռաֆիյա աշուշ։ Ֆելիսիըն հասկըննագու ուր մաշտուն զգացումնին հընու ըմըն սըրա հազըրա̈ պացըն խոսուշ ընու հեդ։ Ընդի, եպոր ընու մաշտուն մոդ ցանգուտին առաչ կուկա պառնագռաֆիյա աշուշ, ընու ղոլայա̈ բադմուշ ա̈դու մասին գընեչը։ Ըհըն ինչ գասա̈ Իտընը. «Ես պացըն խոսիմգու իմ գընեչըս հեդ։ Ըն յառդում գընա̈ ինձի սինոռ տընուշ, օրինագ, որոշուշ ինչկան հընու ինչպես ես պոնեծընողըմ ինտեռնետը։ Ետկըն հայծընա̈գու ստացվիգու տա̈ մըտկիս տըրաձին բես ընուշ»։ Հա̈լբա̈տ, Իտընին փիս սովորուտինը ցավ պերա̈գու Ֆելիսիին, ամա ըն գասա̈. «Ետե իմ հեռսըս էլլա̈ հընու ըմըն սըրա ջըղայնուտինս տուս դոմ, ա̈դ յառդում ընիլ չի Իտընին։ Եպոր մենկ ընու հեդ նըստինկ հընու խոսինկկու ուր զորուտինին մասին, ա̈դ յառդում գընա̈ ընուա̈լ հասկըննուշ իմ զգացումնիս հընու սիդ դըվուշ ինձի»։

Եպոր մաշտ ու գընիգ պացըն իրար հեդ խոսինգու, մաշտուն ա̈լ ղոլայ գըլլի գըռիվ դոնուշ ուր փիս սովորուտինին հեդ։ Ա̈դ յառդում գընա̈ ընու գընեչնա̈լ։ Քոնի-օր, եպոր մաշտը պացըն գասա̈ ուր գընեչը, ինչ թուլուտին ունի, ոյդեխա̈ հընու ինչ գընա̈, գընեչը ղոլայ գըլլի ընու հավդուշ։

Ի՞նծոյ միտկը գընեկ, գայնա̈կ տա̈ տունկա̈լ ա̈դմուն յառդում ընիլ ծիր մաշտուն։ Ետե ծիր մաշտը ըրազիա̈, տունկ գայնա̈կ մեկհեդ գաշտալ հընու քըրկըրիլ ա̈ս տեմըն։ Ընու բիդուա̈ նըբադագ տընուշ վա̈յցկուշ պառնագռաֆիյա աշուշը, հընոր տունկ գայնա̈կ ընու հավդալ։ Եպոր տունկ լաֆ պոնա̈կկու ա̈դ փիս սովորուտինին մասին, ընու բիդու չա̈ ջըղայննուշ։ Ա̈դու դեղը, ընու բիդուա̈ հասկըննուշ, ինչ ցավ ա̈դ ծեզի պերա̈գու։ Տունկա̈լ ծիր ումուդը գոյսընող չեկ, հընոր ըն գայնա վա̈յցկիլ ա̈դ փիս սովորուտինը հընու յառդում ընողեկ ծիր մաշտուն ա̈դ ընուշ։ Ծեզի բիդուա̈ մեկհեդ միտկ ընուշ, օրի պառնագռաֆիյա աշուշի ցանգուտին առաչ կուկա հընու ինչ բիդուա̈ ընուշ ա̈դ սովորուտինին առաչը առնուշի հոմար d։

Բա̈լկիտ տունկ վախեկկու, հընոր իրար հեդ չայնողեկ հանգիստմը խոսիլ։ Ա̈դմունա̈նա, աստեկ իրիցիմը, վերին տունկ էրգուսըդա̈լ գիվընմիշ գըլլեկ, հընոր ծիր զորուտինին մասին խոսաձ սըրընիդ  ըն հեդվիդ ըլլի։ Ըն սըրընա̈լ, եպոր ծիր մաշտը վա̈յցկա̈ ուր փիս սովորուտինը, գայնա շադ ժամանագ օսնիլ մինչեվ տունկ սըրըմընա̈լ նա̈յրեկ ընու հավդուշ։ Ամա հուսահադվիլ միկ։ Ուշադրուտին տառծուցեկ բիջիգ փոպոխուտիննուն վըրընա̈լ, վերեկնոր գայցավ ընիլ ծիր մաշտը։ Տըմ առնուգ ըղեկ հընու հավդըցեկ-օր օրմը ծիր ընտանիկը ա̈լի բախտավեր գըլլի (Ժող. 7։8; 1 Կորնթ. 13։4)։

Ետե ծիր մաշտը սըրըմընա̈լ աշա̈ պառնագռաֆիյա, նըշանագա̈՞գու տա̈ ա̈դ, հընոր ըն մեղա էգաձ չա̈ հընու ընու մոդ ինչիգ ստացվող չա̈։ Ամբայման չա̈-օր ա̈դպեսա̈։ Ամա ետե ըն ուր նեսը պառնագռաֆիյա աշուշի ուժեղ ցանգուտին առաչ պերաձունի, ընու գայնա բիդվընալ օխչուգ ուր գյանկին գըռիվ դոնուշ։ Ըն գայնա շադ դարի չաշիլ պառնագռաֆիյա, ամա հեդո սըրըմընա̈լ աշիլ։ Ա̈դպես ըլլի հեչ դեյ, ընու գայնա բիդվընալ ուր հոմար ավելի շադ սինոռ տընուշ հընու ա̈մա̈ղ ընուշ ա̈դ սինոռնուն նըն չոսնուշ ըն սըրընա̈լ, եպոր ընու թըվագու տա̈ ըն ա̈դ փիս սովորուտինին առաչը առաձունի (Առակ. 28։14; Մատթ. 5։29; 1 Կորնթ. 10։12)։ Ծիր մաշտուն բիդուա̈ փոխուշ ուր «միտկ ընուշին ծեվը» հընու սորվուշ զըզվուշ փիս կոռձերըն՝ պառնագռաֆիյա աշուշըն։ Հընու վա̈յցկուշ միգա̈լ փիս սովորուտիննին, օրինագ, մաստուռբացիըն (Եփես. 4։23; Սաղ. 97։10; Հռոմ. 12։9)։ Բադռա՞ստա̈ տա̈ ծիր մաշտը ա̈դպես գըռիվ դոնուշ։ Հանա, ըն ալլայ բատճառնին ունի հախտուշի e։

Ամա ի՞նչ ընողեկ, ետե ծիր մաշտը ընկանա̈լ ցանգուտին չունի գըռիվ դոնուշ ա̈դ փիս սովորուտինին հեդ։ Ա̈դծոյ սըրըն տունկ գայնա̈կ ժամանագա̈ ժամանագ ծեզի հուսահադվաձ զգալ, ջըղայննալ հընու գայնա թըվալ տա̈ ծեզի դավաջանեցին։ Ա̈դծոյ սըրըն Եգովին մոդ ըրահատուտին մոն էգեկ։ Ալլայ, ինչի մասին մըդորեկկու ընու վըրըն թողեկ։ Ա̈դ յառդում գընա̈ ծեզի ծիր սըյդին նես խաղաղուտին օննուշ (1 Պետ. 5։7)։ Մոդգըցեկ Եգովին, քըրկըրելով Աստվաձաշունչը, հընու աղոտեցեկ ընու։ Համոզվաձ ըղեկ, հընոր ընա̈լ ծեզի մոդգընագու։ Եսայիա 57։15 գաստըվի, հընոր Աստվաձ գաբռի «ընեց հեդ, վեվ դըխուրա̈ հընու հուսահադվաձա̈» հընու գուդա ընեց ուժ։ Առաչ պերեկ ծիր նես լավ հադգուտիննի հընու դըվեկ Եգովին ըմընա լավը։ Յառդում ուզեցեկ իրիցներըն, գոյսընիլ միկ ծիր հույսը, հընոր օրմը ծիր մաշտը ուզա̈ բիդի փոխվուշ (Հռոմ. 2։4; 2 Պետ. 3։9)։