ԵՐԿ 107
Սորվինկկու հազ ընուշ Աստըձմըն
(1 Հովհաննես 4։19)
-
1. Իրար հազ ընուշ վիրա մենկ սորվողընկ
Միր Հորմըն, Աստըձմըն։
Ինչ սեր գա միր նես, ալլայկը դեսնողըն
Միր կոռձերըն, միր խոսկերըն։
Աստվաձ էրեվծուց մեզի ուր մեձ սերը,
Դըղուն թոնգ դըվավ, ներեց միր մեխկերը։
Ընդի գուրախնոն վիրա միր սըյդերը։
Սերա̈ Աստվաձ, Եգովա Աստվաձ։
-
2. Իրար հազ ընուշ Աստծուն բես սորվինկնա,
Սերը միր չի օսնիլ։
Պարի կոռձ գընինկ, իրար ծեռկ պըռնինկկու,
Մենկ հազ գընինկ ըմըն մեգին։
Մաշտ չինկ ուրուշիլ, լըսինկկու միր Հորը։
Հազըրինկ ներուշ սըյդոնց միր ախպորը։
Միր դեյ սերը միշտ գըլլի գարեվորը։
Գերեվծընինկ՝ իրար հազ գընինկ։
-
3. Իրար օրա̈-օր ա̈լ շադ մոդգընոնկկու։
Սերը միր չի մա̈րիլ։
Կիդիս տա̈ գըրագ միր նեսը լուսնիգու։
Գա միուտին, խաղաղուտին։
«Իմ մոդըս-օր կաս, դեսնուսկու մեձ սերը։
Գարոդին ընու հիմի շադ սըյդերը».
Գասա̈ Եգովըն մեզի ա̈դ խոսկերը։
Սերա̈ ջոմպըն, միր Հորը ջոմպըն։
(Գայնա̈կ աշիլ Հռոմ. 12։10; Եփես. 4։3; 2 Պետ. 1։7)
