ԵՐԿ 114
«Տըմ առնուգ ըղեկ»
(Հակոբոս 5։8)
-
1. Աստվաձ ուր սուրպ օնունը
Մակռա̈ բիդի ալլայ սուդըն։
Մոդիգա̈ ժամանագը,
Կոռձի օսնողա̈ Եգովըն։
Հին ժամանագներըն միշտ
Տըմ առնուգեր Հա̈րը միր,
Ներուշ վիրա հազըրեր
Մաշտկացը սըխալնին։
Կուզա̈, հընոր ալլայկը
Ջիշտուտինին մասին կիդնոն,
Փոխին ուրինց գյանկերը
Հընու շիդագ ջոմպով էշտոն։
-
2. Միշտ տըմ առնուգ ըլլինկնա,
Ջիշտ ջոմպացըն մենկ յոն դալ չինկ։
Հանգիստ գըլլի միր սիդը,
Մենկ չինկ իրար ցավեծընիլ։
Խաղաղուտին գոննոնկ միշտ,
Ետե տըմ առնուգ ըլլինկ։
Եպ մենկ հուսահադվաձինկ,
Սըխալ պոն չինկ ընիլ։
Գայնա Աստծուն սուրպ ուժը
Դարպեր ծեվի դալ պաշխիշնի։
Միշտ տըմ առնուգ ըլլինկնա,
Մենկ լըմոննոնկկու Եգովին։
(Գայնա̈կ աշիլ Ելք 34։14; Ես. 40։28; 1 Կորնթ. 13։4, 7; 1 Տիմոթ. 2։4)
