ԵՐԿ 125
«Բախտավերին մեխկընուգ ըլլողնին»
(Մատթեոս 5։7)
-
1. Աստվաձը մեխկընուգա̈ շադ։
Պարի կոռձեր գընա̈ ուրախ։
Ըն հազ գընա̈ պաշխիշ դըվուշ,
Հազըրա̈ միշտ յառդում ընուշ։
Ներա̈գու ըն հոկով-սըյդով,
Ընեց, վեվ-օր մեղա կուկոն։
Լըսա̈գու ըն միր աղոտկնին,
Բազի դոնա̈գու ուր օնտին։
-
2. Եպ մեխկ ըղաձինկ, քուն չունինկ.
«Աստվաձ ներա̈» — մենկ գաղաչինկ։
Իսուսը սորվեծուց մեզի,
Ինչպես մենկ գայնոնկ աղոտիլ.
«Միր Հա̈ր, ներա̈ միր դալիկնին,
Ինչպես ներինկկու ուրիշին»։
Եպ հեռս միր նեսը բա̈հիլ չինկ,
Հանգիստ հընու ուրախ գըլլինկ։
-
3. Կուզինկ իրար մենկ հազ ընուշ,
Իրար հանդեպ ջիմա̈ռդ ըլլուշ։
Եպ մենկ մեգին յառդում գընինկ,
Ա̈դով մենկ հիսկիտ մա̈տվիլ չինկ։
Աստվաձ դեսնուգու, եպոր մենկ
Վիրա գընինկ պարի կոռձեր։
Քա̈սուգին մեխկընուգ մաշտիկ,
Միշտ Աստըձուն գուրախծընին։
(Գայնա̈կ աշիլ Մատթ. 6։2—4, 12—14)