ԵՐԿ 77
Մուտը աշխարին լուս ճահեց
(2 Կորնթացիներ 4։6)
-
1. Հիմիգու մուտը աշխարին
Լուս ճահեց ըմըն տի։
Մենկ դեսակ. օրը մոդգըցավ։
Մուտ կիշերը գոսնի։
(ՊՐԻՊԵՎ)
Միր բադմաձ խաբարը,
Մուտ աշխարին լուս գուդա,
Ջոմպըն գերեվծընա̈։
Վեռչը մոդգընագու։
Ըն, ինչ Աստվաձ խոսկ դըվավ,
Շադ թեզ կուկա։
-
2. Հոկեվոր քուն ըղաձ մաշտիկ
Եգովին ջոնչիլ չին։
Ընեց դեյ գաղոտինկ Աստծուն.
«Թող պացվի՛նտող աչվին»։
(ՊՐԻՊԵՎ)
Միր բադմաձ խաբարը,
Մուտ աշխարին լուս գուդա,
Ջոմպըն գերեվծընա̈։
Վեռչը մոդգընագու։
Ըն, ինչ Աստվաձ խոսկ դըվավ,
Շադ թեզ կուկա։
(Գայնա̈կ աշիլ Հովհ. 3։19; 8։12; Հռոմ. 13։11, 12; 1 Պետ. 2։9)
