ԵՐԿ 96
Աստվաձաշունչը՝ իսկագան պաշխիշա̈
(Առակներ 2։1)
-
1. Գա կիրկմը, վեյնոր ուր էջերուն նեսը
Բադմա̈գու լավ խաբարը միլլա̈տին։
Մեձ ուժ ունի ընու նեսի կըրվաձը,
Գյանկիդ հոմար կըդնուսկու խըրադնի։
Աստվաձաշունչա̈՝ ա̈դ կըրկին օնունը։
Կըրվաձա̈ ըն մաշտկացը միչոցով,
Ամա Աստվաձ գուդա̈ր ընեց մըտկերը,
Յառդում գըներ կըրուշ ուր սուրպ ուժով։
-
2. Ընդեխ կըդնունկկու մենկ ըն ջիշտուտինը,
Ինչպես Աստվաձ նա̈յրեց ալլայ շինուշ,
Ինչպես մաշտիկ ըռոնց մեխկի աբռողեյն,
Խաղաղուտին ըլլողեր ըմըն տի։
Հեդո գաշտոնկկու, ինչպես հըրեշտագմը
Չուզեց Աստծուն լըսուշ, կառշու էլավ,
Ընդի հիմի մենկ մեխկ օննող մաշտիկինկ,
Ամա Աստվաձ ումուդ մեզի դըվավ։
-
3. Ղեգավարա̈գու երգընկին Իսուսը։
Պերա̈գու ա̈դ մեզի ուրախուտին։
Ա̈դ լավ խաբարը ալլայնուն բադմինկկու
Հընու կիդինկ Աստվաձ գոռտնա̈ մեզի։
Ա̈դ կիրկը շադ հըրաշալի կըրվաձա̈։
Ըն ուժ գուդա հընու հանգըստուտին։
Աստվաձաշունչը՝ իսկագան պաշխիշա̈։
Վիրա գաշտոնկնա, միշտ ուրախ գըլլինկ։
(Գայնա̈կ աշիլ 2 Տիմոթ. 3։16; 2 Պետ. 1։21)