Երգ 138

Աստուծոյ հետ քալէ՛

(Միքիա 6։8)

1. Աստուծոյ հետ քալէ՛ տես որ

Ինչպէս քեզ կը սփոփէ,

Դէպի խաղաղ, կատարեալ օր,

Ոտքդ կ’առաջնորդէ։

Եթէ իր ճամբուն հետեւիս,

Չարէն միշտ խուսափիս,

Զաւկի մը պէս քեզ կը հոգայ,

Քեզմով կ’ուրախանայ։

2. Քալէ՛ հետը անեղծութեամբ,

Ետ մի՛ դառնար մեղքի,

Յառաջդիմէ հասունութեամբ

Եւ ան քեզ կը հաւնի։

Իսկ ինչ որ է մաքուր, սիրուն,

Ճշմարիտ եւ արդար,

Խորհրդածէ զայն օրն ի բուն,

Տէրն ըլլայ քեզ ասպար։

3. Քալէ՛ հաւատարիմ ու հաշտ,

Եւ պիտի ըլլաս դուն

Գոհունակ ու աստուածապաշտ,

Որ է շահ մեծագոյն։

Ո՜հ, քալէ՛ հետը անվարան,

Եղիր անվախ վկան,

Արքայութեան գործին նման,

Բերկրալի գործ չկայ։