Երբ Բաբելոնի մէջ գերիներ էին, Իսրայելացիները հաւատքի շատ մը փորձերէ անցան։ Սեդրաք, Միսաք եւ Աբեդնագով կրակէ տաք հնոցի մը մէջ նետուեցան, բայց Աստուած զանոնք ողջ պահեց։ Վերջը, երբ Բաբելոն գրաւուեցաւ Մարերու եւ Պարսիկներու կողմէ, Դանիէլ առիւծներուն գուբի մը մէջ նետուեցաւ, բայց Աստուած պահպանեց նաեւ զինք, առիւծներու բերանները գոցելով։

Վերջապէս, Պարսիկ Կիւրոս Թագաւորը ազատագրեց Իսրայելացիները։ Անոնք իրենց հայրենիքը վերադարձան Բաբելոն գերի տարուելէն ճիշդ 70 տարի ետք։ Երբ Երուսաղէմ վերադարձան, անոնք անմիջապէս Եհովայի տաճարին շինարարութեան սկսան։ Սակայն, թշնամիները շուտով գործը կեցնել տուին։ Ուստի Երուսաղէմ վերադառնալէն 22 տարի ետքն էր որ անոնք վերջապէս ամբողջացուցին տաճարին շինարարութիւնը։

Ապա, Եզրասի մասին կը սորվինք, որ Երուսաղէմ ճամբորդեց տաճարը գեղեցկացնելու համար։ Ասիկա տաճարի շինութիւնը վերջանալէն 47 տարի ետքն էր։ Եզրասի ճամբորդութենէն 13 տարի ետք, Նէեմիան օգնեց որ Երուսաղէմի փլած պարիսպները շինուին։ ՀԻՆԳԵՐՈՐԴ Մասը 152 տարուայ պատմութիւն մը կը ծածկէ։