1. Ժամանակ մը չէինք գիտեր,

թէ քրիստոնեան ինչպէ՛ս քալէր։

Բայց Աստուած վառ լոյս ղրկեց,

Արքայութեան լոյսը սփռեց։

Իր սուրբ կամքը մեզի յայտնեց,

ծառայութեան նշանակեց.

Եհովան փառաբանենք,

եւ իր հզօր անունը սրբացնենք։

Փողոցները եւ տունէ տուն,

կը վկայենք մենք ամէնուն։

Կ’օգնենք մարդոց որ գիտնան, թէ

ճշմարտութիւնը կ’ազատէ։

Ամէնուրեք քարոզելով,

բարի լուրը տարածելով՝

ուս–⁠ուսի միշտ ծառայենք,

մինչեւ որ Աստուած ըսէ. «Կը բաւէ»։