Տաճարին նաւակատիքին, այսինքն՝ նուիրումին, Սողոմոն ժողովուրդին առջեւ սրտանց աղօթք մը ըրաւ Եհովային (Գ. Թագ. 8։22. դ09 11/1 16 ¶9-10)

Սողոմոն Եհովան փառաբանեց եւ ժողովուրդին ուշադրութիւնը իր վրայ չդարձուց (Գ. Թագ. 8։23, 24)

Սողոմոն խոնարհ սրտով աղօթեց (Գ. Թագ. 8։27. դ99 2/1 14 ¶7-8)

Սողոմոն շատ լաւ օրինակ է մեզի համար, մանաւանդ անոնց համար, որոնք հանրային կերպով կ’աղօթեն։ Մեզի համար պէտք է կարեւոր ըլլայ՝ Եհովայի՛ն կարծիքը մեր աղօթքներուն մասին, եւ ոչ թէ՝ մարդոց կարծիքը։