Դաւիթ գրեց Սաղմոս 51–ը, երբ Նաթան մարգարէն իրեն ուշադրութեան յանձնեց Բերսաբէի հետ գործած իր լուրջ մեղքը։ Դաւիթին խիղճը տանջեց եւ ան խոնարհաբար ընդունեց իր մեղքը (Բ. Թագ. 12։1-14)։

51։3, 4, 8-12, 17

• Զղջալէ եւ խոստովանելէ առաջ, իր խիղճը զինք վհատեցուց

• Ան այնքա՛ն ցաւ զգաց Աստուծոյ տհաճութեան արժանացած ըլլալուն համար, որ զգաց թէ կը նմանէր տղամարդու մը, որուն ոսկորները կոտրած էին

• Ան կը տենչար ներողամտութիւն ստանալ, հոգեւորապէս ապաքինիլ եւ առաջուան ուրախութիւնը վերագտնել

• Ան խոնարհաբար Եհովային աղաչեց որ իրեն օգնէ, որ հնազանդելու յօժարակամ ըլլայ

• Ան վստահ էր որ Եհովան իրեն պիտի ներէր