Յովսիան սրտանց կ’ուզէր Եհովան ուրախացնել (Դ. Թագ. 22։1-5)

Ան խոնարհութեամբ ընդունեց ժողովուրդին սխալները (Դ. Թագ. 22։13. դ00 9/15 29-30)

Եհովան Յովսիան օրհնեց, քանի որ ան խոնարհ էր (Դ. Թագ. 22։18-20. դ00 9/15 30 ¶2)

Եհովան մեզմով ալ ուրախ կ’ըլլայ, երբ խոնարհօրէն իր ուղղութիւններուն հետեւինք, մեր սխալները խոստովանինք եւ իր ուզած կերպով ապրինք (Յակ. 4։6)։