Եղիսէն Յովաս թագաւորին ըսաւ որ առնէ քայլ մը, որ այլաբանական կերպով ցոյց տայ, թէ Իսրայէլ ինչպէ՛ս ասորիներուն դէմ պիտի յաղթէր (Դ. Թագ. 13։15-18)

Յովաս լման սրտով չըրաւ Եղիսէին ըսածը, եւ անոր համար սահմանափակ յաղթանակ ունեցաւ (Դ. Թագ. 13։19. դ10 4/1 29 ¶11)

Եհովան առատապէս կ’օրհնէ իր ծառաները, որոնք իրեն սրտանց կը փնտռեն (Եբ. 11։6. դ13 11/1 11 ¶5-6)

ԴՈՒՆ ՔԵԶԻ ՀԱՐՑՈՒՐ. ‘Ինչպէ՞ս կրնամ ցոյց տալ, որ ամէն ջանք կը թափեմ որ Աստուածաշունչը կարդամ, ժողովներուն ներկայ ըլլամ եւ դաշտի ծառայութեան ելլեմ’։