Մենք՝ Եհովայի վկաներս, թէ՛ մեր եւ թէ ուրիշներուն ընտանիքները կը ջանանք շինել։ Մենք կը յարգենք Աստուած որպէս ընտանեկան կարգադրութեան Ստեղծիչը (Ծննդոց 2։21-24. Եփեսացիս 3։14, 15)։ Աստուածաշունչին միջոցաւ ան կը սորվեցնէ սկզբունքներ, որոնք աշխարհի տարածքին մարդոց օգնած են, որ ամուր եւ ուրախ ամուսնութիւն վայելեն։

 Մենք շատ ջանք կը թափենք հետեւելու Աստուածաշունչի խրատին, քանի որ ասիկա մեզի կ’օգնէ աւելի լաւ ամուսիններ, կիներ եւ ծնողներ դառնալու (Առակաց 31։10-31. Եփեսացիս 5։22–6։4. Ա. Տիմոթէոս 5։8)։ Աստուածաշունչի իմաստուն խրատները նոյնիսկ կը նպաստեն այն ընտանիքներուն յաջողութեան, որոնց անդամները տարբեր կրօնքներու կը պատկանին (Ա. Պետրոս 3։1, 2)։ Նկատի առ հետեւեալ արտայայտութիւնները ոչ–Վկայ անհատներու, որոնց կողակիցը Եհովայի վկայ դարձած է.

•   «Մեր ամուսնութեան առաջին վեց տարիները լեցուն էին վէճերով եւ յուսախաբութիւններով։ Բայց Իվէթը Եհովայի վկայ դառնալէ ետք, աւելի սիրալիր եւ համբերատար անձ մը դարձաւ։ Անոր ըրած փոփոխութիւններուն շնորհիւ մեր ամուսնութիւնը փրկուեցաւ» (Քլաուիր, Պրազիլ)։

•   «Երբ ամուսինս՝ Չանսան, սկսաւ Եհովայի վկաներուն հետ սերտել, անոր դէմ ելայ, քանի որ կարծեցի թէ անոնք ընտանիքներ կը քանդեն։ Անկէ ի վեր, նկատած եմ թէ իրականութեան մէջ Աստուածաշունչը օգնած է որ մեր ամուսնութիւնը գոյատեւէ» (Ակնէս, Զամպիա)։

 Մեր քարոզչութեան մէջ մարդոց ցոյց կու տանք, թէ ինչպէ՛ս Աստուածաշունչի իմաստուն խրատները կիրարկելը կրնայ իրենց օգնել, որ

•   Իմաստունօրէն կողակից մը ընտրեն

•   Ամուսնութեան առաջին տարուան խնդիրները յաղթահարեն

•   Կողակիցին ծնողքին հետ լաւ փոխյարաբերութիւն պահպանեն

•   Դրամը ինչպէ՛ս ծախսեն

•   Վիճաբանութիւնները դադրեցնեն

•   Իրարու ներել սորվին

•   Իրենց զաւակները մարզեն

 Երբեմն այո՛։ Օրինակ, 1998–ին, պրպտումներ կատարող հաստատութիւն մը (Sofres) նկատեց, թէ ամէն 20 ամուսնութիւններէն 1–ը լուրջ խնդիրներ դիմագրաւեց, երբ կողակիցներէն մէկը Վկայ դարձաւ։

 Յիսուս մարգարէացաւ որ անոնք՝ որոնք իր ուսուցումներուն կը հետեւին, երբեմն ընտանեկան խնդիրներ պիտի դիմագրաւեն (Մատթէոս 10։32-36)։ Պատմաբան Ուիլ Տիւրանթ նշեց, թէ հռոմէական կայսրութեան մէջ «քրիստոնէութիւնը ամբաստանուած էր որ տուներ կը քանդէր» a. ներկայիս ալ կարգ մը Եհովայի վկաներ նոյն ձեւով կ’ամբաստանուին։ Բայց ասիկա կը նշանակէ՞ թէ Վկան է անհամաձայնութիւն պատճառողը։

 Երբ Մարդկային իրաւանց եւրոպական ատեանը նկատի կ’առնէր այն ամբաստանութիւնը, թէ Եհովայի վկաները ընտանիքներ կը քանդեն, ըսաւ որ ընտանիքի ոչ–Վկայ անդամները յաճախ անհամաձայնութիւններ կը պատճառեն, մերժելով «ընդունիլ եւ յարգել իրենց հարազատին ազատութիւնը՝ իր կրօնքը յայտնելու եւ ի գործ դնելու»։ Ատեանը աւելցուց. «Ասիկա սովորական պարագայ մըն է բոլոր այն ամուսնութիւններուն մէջ, ուր կողակիցները նոյն կրօնքին չեն պատկանիր, եւ Եհովայի վկաները բացառութիւն մը չեն» b։ Բայց նոյնիսկ կրօնական անհանդուրժողութեան դիմաց Եհովայի վկաները կը ջանան Աստուածաշունչի այս խրատին անսալ. «Չարութեան փոխարէն մէկո՛ւն չարութիւն մի՛ հատուցանէք...։ Որչափ կարելի է ձեզի՝ ամէն մարդու հետ խաղաղութիւն ունեցէ՛ք» (Հռովմայեցիս 12։17, 18)։

 Վկաները Աստուածաշունչի ցուցմունքին կը հետեւին, որ կ’ըսէ որ «միայն թէ Տէրոջմով» ամուսնանան,– այսինքն՝ ամուսնանան անհատի մը հետ որ իրենց հաւատալիքները կը բաժնէ (Ա. Կորնթացիս 7։39)։ Այս պատուէրը թէ՛ աստուածաշնչական է եւ թէ՝ գործնական։ Օրինակ 2010–ին, պարբերաթերթի մը մէկ յօդուածը կը նշէր, թէ «այն զոյգերը, որոնք նոյն կրօնական պատկանելիութիւնը, սովորութիւնները եւ հաւատալիքները ունին», շատ աւելի լաւ փոխյարաբերութիւններ կը վայելեն (Journal of Marriage and Family) c։

 Բայց Վկաները իրենց անդամները չեն քաջալերեր, որ իրենց կողակիցը ձգեն՝ եթէ ան Վկայ մը չէ։ Աստուածաշունչը կ’ըսէ. «Եթէ եղբայր մը անհաւատ կին ունենայ ու անոր հաճելի ըլլայ իրեն հետ բնակիլ, թող չձգէ զանիկա։ Եւ կին մը որ անհաւատ այր ունենայ ու անոր հաճելի ըլլայ իրեն հետ բնակիլ, թող չձգէ զանիկա» (Ա. Կորնթացիս 7։12, 13)։ Եհովայի վկաները այս պատուէրին կը կառչին։