Terus ngagai penerang

Terus ngagai Ripih Isi

PELAJAR 41

David enggau Saul

David enggau Saul

Pengudah David munuh Goliat, Raja Saul ngasuh David nyadi kepala ke bala soldadu iya. David menang mayuh perang, lalu tu ngasuh iya nyadi tebilang. Tiap kali David pulai ari perang, bala indu pansut ngambat iya, betanda enggau belagu: ‘Saul udah munuh beribu iku, tang David udah munuh bepuluh ribu iku!’ Saul nyadi chemburu lalu deka munuh David.

David landik nebah belikan. Bisi sekali, lebuh David nebah belikan ke Saul, raja nya nikauka sangkuh iya ngagai David. David nyilat, lalu sangkuh nya lekat ba dinding. Udah nya, Saul nguji deka munuh David mayuh kali. Nyau kelama, David ngerarika diri lalu belalai ba menua puang.

Saul mai 3,000 iku soldadu mupuk ngiga David. Iya tama ngagai gua alai David enggau orang iya belalai. Orang David betelai: ‘Tu meh peluang nuan munuh Saul.’ David nyubuk Saul, lalu belalai netak puting baju panjai iya. Saul enda nemu tu nyadi. Pengudah nya, David belabuh enda nyamai ati laban enda nunjukka basa ngagai raja ke dipilih Jehovah. David enda ngasuh orang iya nyerang Saul. Iya ngangauka Saul, madahka iya ulih munuh Saul tekala nya. Kati Saul ngubah runding iya pasal David?

Enda. Saul terus begigaka David. Ba siti malam, David enggau anak menyadi iya Abisai mansang ngagai kem Saul. Abner, penyaga raja benung tinduk. Ku Abisai: ‘Tu meh peluang kitai. Tejuka aku munuh iya.’ David nyaut: ‘Jehovah empu deka ngukum Saul. Aram tua semina ngambi sangkuh enggau tepayan ai iya, lalu mupuk ari tu.’

David niki bukit ke enda jauh ari kem Saul. Iya manjung: ‘Abner, nama kebuah nuan enda nyaga raja nuan? Dini alai sangkuh Saul enggau tepayan ai iya?’ Saul ngelala munyi nyawa David lalu bejaku: ‘Nuan ulih munuh aku, tang nuan enda. Aku nemu nuan deka nyadi raja menua Israel ti baru.’ Saul pulai baru ngagai istana iya. Tang enda semua diri sebilik Saul begedika David.

‘Enti ulih, seagi-agi utai nya bepanggai ba kita, diau bebaik enggau semua orang. Anang malas, tang awakka Petara ngayanka pengeringat Iya.’—Rome 12:18, 19