Eftir 4026 f.Kr.

„Höggormurinn“ véfengir rétt Jehóva til að stjórna og dregur í efa að aðferðir hans séu réttar. Jehóva lofar að vekja upp „niðja“ sem mun að lokum tortíma höggorminum Satan. (1. Mósebók 3:1-5, 15) En Jehóva leyfir mönnunum að stýra málum sínum sjálfir um tíma undir áhrifavaldi höggormsins.

1943 f.Kr.

Jehóva segir Abraham að hinn fyrirheitni niðji verði einn af afkomendum hans. – 1. Mósebók 22:18, NW.

Eftir 1070 f.Kr.

Jehóva fullvissar Davíð konung og síðar meir Salómon, son hans, um að fyrirheitni niðjinn fæðist í ættlegg þeirra. – 2. Samúelsbók 7:12, 16; 1. Konungabók 9:3-5; Jesaja 9:5, 6.

29 e.Kr.

Jehóva lýsir yfir að Jesús sé fyrirheitni ,niðjinn‘ sem erfi hásæti Davíðs. – Galatabréfið 3:16; Lúkas 1:31-33; 3:21, 22.

 33 e.Kr.

Höggormurinn Satan veitir fyrirheitna ,niðjanum‘ tímabundna áverka með því að fá Jesú líflátinn. Jehóva reisir Jesú upp til lífs á himnum og tekur við andvirði fullkomins lífs hans. Þannig gerir Jehóva afkomendum Adams kleift að fá syndir sínar fyrirgefnar og hljóta eilíft líf. – 1. Mósebók 3:15; Postulasagan 2:32-36; 1. Korintubréf 15:21, 22.

Um 1914 e.Kr.

Jesús kastar höggorminum Satan niður til jarðar. Hann fær að leika lausum hala þar um stuttan tíma. – Opinberunarbókin 12:7-9, 12.

Framtíðin

Jesús hefur Satan í haldi í 1000 ár og eyðir honum síðan. Þar með mer hann höfuð hans í táknrænum skilningi. Upphafleg fyrirætlun Guðs með jörðina og mannkynið nær fram að ganga, nafn hans er hreinsað af áburði og það sannast að stjórnaraðferðir hans eru réttar. – Opinberunarbókin 20:1-3, 10; 21:3, 4.