Söngur 204

„Hér er ég, send þú mig!“

(Jesaja 6:8)

1. Nú spotta menn á margan hátt

hið mikla nafn Guðs opinskátt,

hann kallast aumur, illur nú,

hann er ei til, er heimskra trú.

Hver notar heilagt nafnið hans

að nái það til sérhvers manns?

„Hér er ég, Guð, send mig, send mig,

að miðla öðrum fræðslu’ um þig.

(Viðlag)

2. Menn saka Guð um seinleg verk

því síst er trúin þeirra sterk

en auðinn metur margur hver

og mörgum Sesar guðinn er.

Hver fræðir þá um framtíð hér,

þá fregn hvað stríð Guðs mönnum ber?

„Hér er ég, Guð, send mig, send mig,

án mannsótta ég vara við.

(Viðlag)

3. Þeir stynja er af auðmýkt sjá

að illskan magnast jörðu á

því slíkir þrá þau sannleiks grið

er sannan veita hugarfrið.

Hver hjálpar þeim og huggar þá?

Hver hjálpar þeim réttlæti’ að sjá?

„Hér er ég, Guð, send mig, send mig,

að mennta þá um lífsins stig.

(VIÐLAG)

Því æðri heiður hlýt ég ei, Guð,

hér er ég, send mig, send mig.“