Hoppa beint í efnið

Hoppa í efnisyfirlit

Meðaumkun Guðs

Meðaumkun Guðs

Söngur 68

Meðaumkun Guðs

(Kólossubréfið 3:12)

1. Kristnir menn ef viljum vera,

víkjum öðrum meðaumkun,

ástvinum og ókunnugum,

ef þeir þurfa umönnun.

Kristur kenndi þetta,

kröftug sögn staðfestir það,

dæmisaga sígild

sem við skulum huga að.

2. Samverji er sá á ferðum

særðan mann við þjóðveginn.

Gyðingnum frá glæpahöndum

gat þá líknað Samverjinn.

Fordómum vék frá sér,

fórnarlambi’ er veitti lið.

Knúinn sönnum kærleik,

kröfur Guðs hann studdist við.

3. Sá er þarfnast þinnar hjálpar,

það er hann sem Guð þér fól.

Öllum mönnum Guð er góður,

gefur regnið, birtu’ og skjól.

Miskunn Guðs hún miðlar

mönnum hans vináttu hér.

Gnægð er af hans gæsku,

getur treyst því maður hver.

4. Stundum upp sú staða kemur,

styrka vantar hjálpar hlíf.

Enn þá brýnni þó er þörfin,

þekking fá sem veitir líf.

Sannleik sem Guð veitir,

sérhver þjónn hans gefi meir,

mönnum ljósi miðla,

mikinn Guð svo tigni þeir.