1. Pétursbréf 2:1–25
2 Losið ykkur því við alla illsku og blekkingar, hræsni, öfund og allt baktal.
2 Glæðið með ykkur löngun, eins og nýfædd börn, í ómengaða* mjólk frá orði Guðs til að þið getið dafnað af henni og frelsast
3 þar sem þið hafið smakkað* að Drottinn er góður.
4 Menn höfnuðu honum, lifandi steini sem Guð útvaldi og er honum dýrmætur. Þegar þið komið til hans
5 verðið þið sjálf eins og lifandi steinar og gerð að andlegu húsi. Þið verðið heilög prestastétt sem færir andlegar fórnir, þóknanlegar Guði, fyrir milligöngu Jesú Krists.
6 Í Ritningunni segir: „Sjáið! Ég legg útvalinn stein í Síon, dýrmætan undirstöðuhornstein, og enginn sem trúir á hann verður nokkurn tíma fyrir vonbrigðum.“*
7 Hann er sem sagt dýrmætur ykkur því að þið trúið, en þeim sem trúa ekki er „steinninn sem smiðirnir höfnuðu orðinn að aðalhornsteini“*
8 og „ásteytingarsteini og hneykslunarhellu“. Þeir hrasa af því að þeir óhlýðnast orðinu. Þetta er endirinn sem bíður þeirra.
9 En þið eruð „útvalinn kynstofn, konungleg prestastétt, heilög þjóð, fólk sem tilheyrir Guði til að boða vítt og breitt hve stórfenglegur hann er“* sem kallaði ykkur út úr myrkrinu til síns unaðslega ljóss.
10 Einu sinni voruð þið ekki fólk Guðs en nú eruð þið fólk hans. Einu sinni nutuð þið ekki miskunnar en nú hefur ykkur verið miskunnað.
11 Þið elskuðu, ég hvet ykkur sem útlendinga og dvalargesti í þessum heimi til að halda ykkur frá holdlegum girndum sem heyja stríð gegn ykkur.*
12 Hegðið ykkur vel meðal þjóðanna þannig að þeir sem saka ykkur um vond verk sjái góð verk ykkar og lofi Guð á skoðunardegi hans.
13 Verið undirgefin allri mannlegri skipan* vegna Drottins, hvort heldur konungi, sem er yfir öðrum,
14 eða landstjórum sem hann sendir til að refsa afbrotamönnum og hrósa þeim sem gera gott.
15 Það er vilji Guðs að þið gerið gott og þaggið þannig niður í* óskynsömum mönnum sem tala af fávisku sinni.
16 Verið eins og frjálst fólk en notið ekki frelsi ykkar til að breiða yfir* ranga breytni heldur til að þjóna Guði.
17 Virðið alls konar menn, elskið allt bræðrasamfélagið,* óttist Guð, virðið konunginn.
18 Þjónar skulu vera undirgefnir húsbændum sínum með tilhlýðilegri virðingu, ekki aðeins hinum góðu og sanngjörnu heldur einnig þeim sem er erfitt að gera til geðs.
19 Það er Guði þóknanlegt þegar einhver þolir erfiðleika* og þjáist saklaus vegna þess að hann vill hafa hreina samvisku gagnvart honum.
20 Hvað er hrósvert við að halda út ef þið eruð barin fyrir að syndga? En sé það vegna góðra verka sem þið þjáist með þolgæði þá er það Guði þóknanlegt.
21 Til þessa voruð þið reyndar kölluð því að Kristur þjáðist fyrir ykkur og lét ykkur eftir fyrirmynd til að þið skylduð feta náið í fótspor hans.
22 Hann syndgaði aldrei og svik var ekki að finna í munni hans.
23 Hann svaraði ekki með fúkyrðum þegar hann var smánaður.* Hann hótaði ekki þegar hann þjáðist heldur fól sjálfan sig á hendur honum sem dæmir með réttlæti.
24 Hann bar sjálfur syndir okkar með líkama sínum á staurinn* til að við gætum dáið gagnvart* syndunum og lifað í réttlæti. Og „vegna sára hans læknuðust þið“.
25 Þið voruð eins og villuráfandi sauðir en nú hafið þið snúið aftur til hirðis og umsjónarmanns sálna* ykkar.
Neðanmáls
^ Eða „hreina“.
^ Eða „reynt“.
^ Orðrétt „til skammar“.
^ Orðrétt „efsta hluta hornsins“.
^ Orðrétt „dyggðir hans“, það er, lofsverða eiginleika hans og verk.
^ Eða „sálinni“.
^ Eða „öllum mannlegum stofnunum“.
^ Orðrétt „múlbindið“.
^ Eða „til að afsaka“.
^ Orðrétt „bræðralagið“.
^ Eða „sorgir; sársauka“.
^ Eða „honum var formælt“.
^ Eða „tréð“.
^ Eða „sagt skilið við“.
^ Eða „lífs“.
