2. Pétursbréf 1:1–21
1 Frá Símoni Pétri, þjóni og postula Jesú Krists, til þeirra sem hafa eignast sömu dýrmætu trú og við* vegna réttlætis Guðs og frelsarans Jesú Krists.
2 Einstök góðvild Guðs og friður aukist hjá ykkur með nákvæmri þekkingu á Guði og Jesú Drottni okkar.
3 Guðlegur kraftur hans hefur veitt* okkur allt sem stuðlar að lífi og guðrækni með þekkingunni á honum sem kallaði okkur með sinni eigin dýrð og dyggð.
4 Með þessu hefur hann gefið* okkur hin dýrmætu og stórfenglegu fyrirheit svo að þið getið fengið hlutdeild í guðlegu eðli þar sem þið eruð sloppin frá spillingu heimsins sem er sprottin af röngum löngunum.*
5 Einmitt þess vegna skuluð þið gera ykkar ýtrasta til að bæta við trú ykkar dyggð, við dyggðina þekkingu,
6 við þekkinguna sjálfstjórn, við sjálfstjórnina þolgæði, við þolgæðið guðrækni,
7 við guðræknina bróðurást og við bróðurástina kærleika.
8 Ef þið hafið þetta til að bera, og það í ríkum mæli, breytið þið í samræmi við hina nákvæmu þekkingu á Drottni okkar Jesú Kristi og þið verðið hvorki óvirk né ávaxtalaus.
9 Sá sem býr ekki yfir þessu er blindur. Hann lokar augunum fyrir ljósinu* og er búinn að gleyma að hann hefur hreinsast af fyrri syndum.
10 Bræður og systur, leggið ykkur því enn betur fram um að vera trú köllun ykkar og útvalningu því að ef þið haldið áfram að gera þetta munuð þið aldrei nokkurn tíma bregðast.
11 Þannig fáið þið að ganga með dýrlegum hætti inn* í eilíft ríki Drottins okkar og frelsara Jesú Krists.
12 Þess vegna ætla ég mér að minna ykkur stöðugt á þetta þó að þið vitið það og hafið góða fótfestu í sannleikanum sem býr í ykkur.
13 En meðan ég er í þessari tjaldbúð* tel ég rétt að hvetja ykkur með því að minna ykkur á þetta
14 því að ég veit að bráðum verður tjaldbúð mín tekin burt, rétt eins og Drottinn okkar Jesús Kristur gerði mér ljóst.
15 Ég ætla alltaf að gera mitt ýtrasta svo að þið getið minnt ykkur á* þetta eftir að ég er farinn héðan.
16 Ekki fylgdum við kænlega uppspunnum lygasögum þegar við boðuðum ykkur mátt og nærveru Drottins Jesú Krists heldur vorum við sjónarvottar að mikilfengleika hans.
17 Hann hlaut heiður og dýrð frá Guði föðurnum þegar hin dýrlega hátign flutti honum orð eins og þessi:* „Þetta er sonur minn sem ég elska og hef velþóknun á.“
18 Já, við heyrðum þessi orð koma af himni meðan við vorum með honum á fjallinu helga.
19 Við höfum því fengið enn meira traust á spádómsorðinu og það er rétt af ykkur að gefa gaum að því eins og ljósi sem skín á dimmum stað, það er að segja í hjörtum ykkar, þar til dagur rennur upp og morgunstjarna rís.
20 Umfram allt vitið þið að enginn spádómur Ritningarinnar er sprottinn af hugmyndum manna.
21 Spádómur hefur aldrei verið borinn fram að vilja manns heldur töluðu menn það sem kom frá Guði, knúnir* af heilögum anda.
Neðanmáls
^ Eða „eignast trú sem er haldin í jafn miklum heiðri og okkar“.
^ Eða „fúslega gefið“.
^ Eða „fúslega gefið“.
^ Eða „af girnd“.
^ Eða hugsanl. „Hann er skammsýnn“.
^ Eða „Þannig veitist ykkur ríkulega innganga“.
^ Eða „þessu tjaldi“, það er, jarðneskum líkama.
^ Eða „minnst á“.
^ Orðrétt „slíka rödd“.
^ Orðrétt „bornir áfram“.
