Matteus 26:1–75
-
Prestar leggja á ráðin um að lífláta Jesú (1–5)
-
Kona hellir ilmolíu á höfuð Jesú (6–13)
-
Síðasta páskamáltíðin, Jesús svikinn (14–25)
-
Kvöldmáltíð Drottins innleidd (26–30)
-
Jesús segir fyrir að Pétur afneiti honum (31–35)
-
Jesús biðst fyrir í Getsemane (36–46)
-
Jesús handtekinn (47–56)
-
Æðstaráðið réttar yfir Jesú (57–68)
-
Pétur afneitar Jesú (69–75)
26 Eftir að Jesús hafði sagt allt þetta sagði hann við lærisveina sína:
2 „Þið vitið að eftir tvo daga eru páskar og þá verður Mannssonurinn framseldur til staurfestingar.“
3 Nú komu yfirprestarnir og öldungarnir saman í húsagarði æðstaprestsins, sem hét Kaífas,
4 og lögðu á ráðin um að ná* Jesú með brögðum* og taka hann af lífi.
5 En þeir sögðu: „Ekki á hátíðinni svo að það verði ekki uppþot meðal fólksins.“
6 Jesús var staddur í Betaníu heima hjá Símoni holdsveika.
7 Þá kom til hans kona með dýra ilmolíu í alabastursflösku og hún hellti olíunni á höfuð hans meðan hann var að borða.*
8 Þegar lærisveinarnir sáu þetta hneyksluðust þeir og sögðu: „Af hverju sóar hún olíunni svona?
9 Það hefði mátt selja hana fyrir mikið fé og gefa fátækum.“
10 Jesús varð var við þetta og sagði við þá: „Hvers vegna eruð þið að angra konuna? Það var gott verk sem hún vann í mína þágu.
11 Fátæka hafið þið alltaf hjá ykkur en mig hafið þið ekki alltaf.
12 Þegar hún smurði líkama minn með þessari ilmolíu var hún að búa hann til greftrunar.
13 Trúið mér, um allan heim þar sem fagnaðarboðskapurinn verður boðaður verður einnig sagt frá því sem þessi kona gerði, til minningar um hana.“
14 Nú fór einn hinna tólf, sá sem hét Júdas Ískaríot, til yfirprestanna
15 og sagði: „Hvað viljið þið gefa mér fyrir að svíkja hann í hendur ykkar?“ Þeir buðu honum 30 silfurpeninga.
16 Upp frá því leitaði hann að hentugu tækifæri til að svíkja Jesú.
17 Á fyrsta degi hátíðar ósýrðu brauðanna komu lærisveinarnir til Jesú og spurðu: „Hvar viltu að við undirbúum páskamáltíðina handa þér?“
18 Hann sagði: „Farið inn í borgina til ákveðins manns og segið við hann: ‚Kennarinn segir: „Minn tími er í nánd. Ég vil halda páska með lærisveinum mínum heima hjá þér.“‘“
19 Lærisveinarnir gerðu eins og Jesús sagði þeim og undirbjuggu páskamáltíðina.
20 Um kvöldið lá hann til borðs með lærisveinunum 12.
21 Meðan þeir voru að borða sagði hann: „Trúið mér, einn ykkar mun svíkja mig.“
22 Þeir urðu mjög hryggir yfir þessu og sögðu við hann hver af öðrum: „Drottinn, er það nokkuð ég?“
23 Hann svaraði: „Sá sem dýfir brauðinu í skálina með mér er sá sem svíkur mig.
24 Mannssonurinn fer reyndar burt eins og skrifað er um hann en illa fer fyrir þeim sem svíkur hann. Það hefði verið betra fyrir þann mann að hafa aldrei fæðst.“
25 Júdas, sem var í þann mund að svíkja hann, sagði: „Er það nokkuð ég, rabbí?“ Jesús svaraði: „Þú sagðir það sjálfur.“
26 Þeir héldu áfram að borða og Jesús tók þá brauð og fór með bæn. Hann braut það, gaf lærisveinunum og sagði: „Takið þetta og borðið. Það táknar líkama minn.“
27 Hann tók síðan bikar, fór með þakkarbæn, rétti þeim hann og sagði: „Drekkið allir af honum
28 því að þetta táknar blóð mitt, ‚blóð sáttmálans‘, sem á að úthella í þágu margra til að fyrirgefa syndir.
29 En ég segi ykkur: Ég mun alls ekki drekka aftur af ávexti vínviðarins fyrr en daginn sem ég drekk nýtt vín með ykkur í ríki föður míns.“
30 Að lokum, eftir að hafa sungið lofsöngva,* fóru þeir til Olíufjallsins.
31 Jesús sagði nú við þá: „Í nótt munuð þið allir hrasa og falla vegna þess sem kemur fyrir mig því að skrifað er: ‚Ég slæ hirðinn og sauðir hjarðarinnar tvístrast.‘
32 En eftir að ég hef verið reistur upp fer ég á undan ykkur til Galíleu.“
33 Pétur sagði þá við hann: „Þó að allir hinir hrasi og falli vegna þess sem kemur fyrir þig geri ég það aldrei!“
34 Jesús svaraði honum: „Trúðu mér, í nótt, áður en hani galar, muntu afneita mér þrisvar.“
35 Pétur sagði við hann: „Jafnvel þótt ég þyrfti að deyja með þér myndi ég aldrei afneita þér.“ Allir hinir lærisveinarnir sögðu það sama.
36 Jesús kom nú ásamt lærisveinunum til staðar sem heitir Getsemane og sagði við þá: „Setjist hérna meðan ég fer og biðst fyrir þarna.“
37 Hann tók með sér Pétur og báða syni Sebedeusar og hann varð hryggur og angistarfullur.
38 Hann sagði við þá: „Ég* er yfirkominn af harmi. Bíðið hér og vakið með mér.“
39 Hann fór spölkorn frá þeim, féll á grúfu og bað: „Faðir minn, ef hægt er viltu láta þennan bikar fara fram hjá mér? En verði þó ekki eins og ég vil heldur eins og þú vilt.“
40 Hann kom aftur til lærisveinanna og fann þá sofandi. Hann sagði við Pétur: „Gátuð þið ekki einu sinni vakað með mér eina stund?
41 Vakið og biðjið stöðugt svo að þið látið ekki undan freistingum. Andinn er að vísu ákafur* en holdið er veikt.“
42 Hann fór burt í annað sinn og bað: „Faðir minn, ef ekki verður hjá því komist að ég drekki þennan bikar, þá verði þinn vilji.“
43 Og hann kom til baka og fann þá sofandi því að þeir gátu ekki haldið augunum opnum.
44 Hann fór nú aftur frá þeim og baðst fyrir í þriðja sinn með sömu orðum og áður.
45 Síðan sneri hann aftur til lærisveinanna og sagði við þá: „Þið sofið og hvílið ykkur á stund sem þessari. Mannssonurinn verður rétt bráðum svikinn í hendur syndara.
46 Standið upp, förum. Sá sem svíkur mig er að koma.“
47 Meðan hann var enn að tala kom Júdas, einn þeirra tólf, og með honum mikill fjöldi manna með sverð og barefli, en yfirprestarnir og öldungarnir höfðu sent þá.
48 Svikarinn hafði sagst ætla að gefa þeim merki: „Sá sem ég kyssi er maðurinn, handtakið hann.“
49 Hann gekk rakleiðis til Jesú og sagði: „Sæll, rabbí!“ og kyssti hann blíðlega.
50 En Jesús sagði við hann: „Í hvaða tilgangi ertu hér?“ Þá gengu hinir fram, gripu Jesú og tóku hann höndum.
51 En einn þeirra sem voru með Jesú greip sverð sitt og dró það úr slíðrum, hjó til þjóns æðstaprestsins og sneið af honum eyrað.
52 Þá sagði Jesús við hann: „Stingdu sverðinu aftur í slíðrin því að allir sem bregða sverði munu falla fyrir sverði.
53 Eða heldur þú að ég geti ekki beðið föður minn að senda mér tafarlaust meira en 12 hersveitir engla?
54 En hvernig ættu þá Ritningarnar að rætast sem segja að þetta eigi að gerast með þessum hætti?“
55 Jesús sagði nú við mannfjöldann: „Komuð þið til að handtaka mig með sverðum og bareflum eins og ég væri ræningi? Ég sat í musterinu dag eftir dag og kenndi, og samt handtókuð þið mig ekki.
56 En allt þetta hefur átt sér stað til að ritningar* spámannanna rætist.“ Þá yfirgáfu allir lærisveinarnir hann og flúðu.
57 Þeir sem handtóku Jesú fóru með hann til Kaífasar æðstaprests en þar höfðu fræðimennirnir og öldungarnir safnast saman.
58 Pétur fylgdi honum í nokkurri fjarlægð alla leið í húsagarð æðstaprestsins. Þegar inn var komið settist hann hjá þjónustufólkinu til að sjá hvernig færi.
59 Yfirprestarnir og allt Æðstaráðið leituðu nú að mönnum til að bera ljúgvitni gegn Jesú og fá hann líflátinn
60 en þeir fundu ekkert þó að mörg ljúgvitni gengju fram. Að lokum komu tveir menn
61 og sögðu: „Þessi maður sagði: ‚Ég get rifið niður musteri Guðs og reist það aftur á þrem dögum.‘“
62 Þá stóð æðstipresturinn upp og sagði við hann: „Svarar þú engu? Heyrirðu ekki hvernig þessir menn vitna gegn þér?“
63 En Jesús þagði. Æðstipresturinn sagði þá: „Sverðu mér eið við hinn lifandi Guð og segðu okkur hvort þú sért Kristur, sonur Guðs.“
64 Jesús svaraði honum: „Þú sagðir það sjálfur. En ég segi ykkur: Héðan í frá munuð þið sjá Mannssoninn sitja við hægri hönd máttarins* og koma á skýjum himins.“
65 Þá reif æðstipresturinn yfirhöfn sína og sagði: „Hann guðlastar! Þurfum við nokkuð fleiri vitni? Þið hafið heyrt guðlastið.
66 Hvað sýnist ykkur?“ Þeir svöruðu: „Hann er dauðasekur.“
67 Þá hræktu þeir framan í hann og slógu hann með hnefunum. Aðrir löðrunguðu hann
68 og sögðu: „Sýndu okkur að þú sért spámaður, Kristur. Hver sló þig?“
69 Pétur sat úti í garðinum. Þá kom þjónustustúlka til hans og sagði: „Þú varst líka með Jesú frá Galíleu.“
70 En hann neitaði því frammi fyrir öllum og sagði: „Ég veit ekki hvað þú ert að tala um.“
71 Hann gekk að fordyrinu en þá tók önnur stúlka eftir honum og sagði við þá sem voru þar: „Þessi maður var með Jesú frá Nasaret.“
72 Hann neitaði því aftur og sór: „Ég þekki ekki manninn!“
73 Skömmu seinna komu þeir sem stóðu þar nærri og sögðu við Pétur: „Víst ertu einn af þeim enda kemur mállýskan* upp um þig.“
74 Þá formælti hann sjálfum sér* og sór: „Ég þekki ekki manninn!“ Um leið galaði hani.
75 Nú rifjaðist upp fyrir Pétri það sem Jesús hafði sagt: „Áður en hani galar muntu afneita mér þrisvar.“ Og hann gekk út og grét beisklega.
Neðanmáls
^ Eða „handtaka“.
^ Eða „klækjabrögðum“.
^ Eða „lá til borðs“.
^ Eða „sálma“.
^ Eða „Sál mín“.
^ Eða „reiðubúinn“.
^ Eða „rit“.
^ Eða „hins máttuga“.
^ Eða „hreimurinn“.
^ Pétur er greinilega að lýsa yfir að eitthvað slæmt kæmi fyrir sig ef hann segði ekki satt.
