Fyrri Samúelsbók 16:1–23
16 Nú sagði Jehóva við Samúel: „Hversu lengi ætlarðu að vera sorgmæddur vegna Sáls?+ Ég hef hafnað honum sem konungi yfir Ísrael.+ Fylltu horn þitt af olíu+ og leggðu af stað. Ég sendi þig til Ísaí+ í Betlehem því að ég hef valið mér einn af sonum hans til að verða konungur.“+
2 „Hvernig á ég að geta farið þangað?“ spurði Samúel. „Sál drepur mig þegar hann fréttir af því.“+ Jehóva svaraði: „Taktu með þér kvígu og segðu: ‚Ég er kominn til að færa Jehóva fórn.‘
3 Bjóddu Ísaí að koma þangað sem þú færir fórnina. Síðan læt ég þig vita hvað þú átt að gera. Þú skalt smyrja handa mér þann sem ég bendi þér á.“+
4 Samúel gerði eins og Jehóva sagði. Þegar hann kom til Betlehem+ komu öldungar borgarinnar skjálfandi á móti honum. „Kemurðu með friði?“ spurðu þeir.
5 „Já,“ svaraði hann, „ég er kominn til að færa Jehóva fórn. Helgið ykkur og komið með mér til fórnarstaðarins.“ Síðan helgaði hann Ísaí og syni hans og bauð þeim með til fórnarstaðarins.
6 Þegar þeir komu þangað og Samúel sá Elíab+ sagði hann: „Þetta hlýtur að vera smurður konungur Jehóva.“
7 En Jehóva sagði við Samúel: „Láttu ekki útlitið blekkja þig og hve hávaxinn hann er+ því að ég hef hafnað honum. Menn sjá ekki það sem Guð sér. Mennirnir sjá hið ytra en Jehóva sér hvað býr í hjartanu.“+
8 Þá kallaði Ísaí á Abínadab+ og lét hann ganga fyrir Samúel en hann sagði: „Jehóva hefur ekki heldur valið þennan.“
9 Því næst kallaði Ísaí á Samma+ en Samúel sagði: „Jehóva hefur ekki heldur valið þennan.“
10 Þannig leiddi Ísaí sjö af sonum sínum fyrir Samúel en Samúel sagði við hann: „Jehóva hefur ekki valið neinn þeirra.“
11 Samúel spurði Ísaí: „Eru þetta allir synir þínir?“ Hann svaraði: „Sá yngsti+ er enn eftir. Hann er að gæta sauðanna.“+ Samúel sagði þá við Ísaí: „Sendu eftir honum. Við setjumst ekki til borðs fyrr en hann er kominn.“
12 Ísaí sendi þá eftir honum og leiddi hann fram. Hann var myndarlegur, rauðbirkinn og með falleg augu.+ „Þetta er hann,“ sagði Jehóva. „Stattu upp og smyrðu hann.“+
13 Samúel tók þá hornið með olíunni+ og smurði hann að bræðrum hans viðstöddum. Frá þeim degi var andi Jehóva yfir Davíð.+ Síðan fór Samúel til Rama.+
14 Andi Jehóva hafði yfirgefið Sál+ og Jehóva leyfði að illar hugsanir þjökuðu hann.*+
15 Þjónar Sáls sögðu við hann: „Það er augljóst að Guð leyfir að illar hugsanir þjaki þig.
16 Herra, biddu þjóna þína sem standa frammi fyrir þér að finna færan hörpuleikara.+ Hann getur leikið á hörpuna þegar Guð leyfir að illar hugsanir sæki á þig. Þá líður þér betur.“
17 Sál sagði þá við þjóna sína: „Finnið góðan hljóðfæraleikara og komið með hann til mín.“
18 Einn þjónninn sagði: „Ég veit að Ísaí frá Betlehem á son sem er fær hljóðfæraleikari. Hann er auk þess hugrakkur og mikill stríðsmaður.+ Hann er vel máli farinn og myndarlegur+ og Jehóva er með honum.“+
19 Sál sendi þá menn til Ísaí með þessi boð: „Sendu til mín Davíð son þinn sem gætir hjarðarinnar.“+
20 Ísaí tók þá brauð, vínbelg og kiðling og lagði á asna sem hann sendi til Sáls með Davíð syni sínum.
21 Þannig kom Davíð til Sáls og varð þjónn hans.+ Sál þótti ákaflega vænt um hann og gerði hann að skjaldsveini sínum.
22 Sál sendi Ísaí þessi boð: „Leyfðu Davíð að vera áfram í þjónustu minni því að ég er ánægður með hann.“
23 Í hvert sinn sem Guð leyfði að illar hugsanir sæktu á Sál tók Davíð hörpuna og lék á hana. Þá róaðist Sál, honum leið betur og hann losnaði við illu hugsanirnar.+
Neðanmáls
^ Orðrétt „og illur andi frá Jehóva þjakaði hann“.
