Fyrri Samúelsbók 30:1–31

  • Amalekítar vinna Siklag og brenna hana (1–6)

    • Davíð sækir styrk til Guðs (6)

  • Davíð sigrar Amalekíta (7–31)

    • Davíð frelsar þá sem voru herteknir (18, 19)

    • Ákvörðun Davíðs um skiptingu herfangs (23, 24)

30  Þegar Davíð og menn hans komu til Siklag+ á þriðja degi höfðu Amalekítar+ gert áhlaup á suðurhéruðin* og Siklag. Þeir höfðu unnið Siklag og brennt hana.  Þeir höfðu tekið konurnar+ til fanga og alla aðra í borginni, unga sem gamla. Þeir drápu engan heldur höfðu fólkið burt með sér og fóru leiðar sinnar.  Þegar Davíð og menn hans komu til borgarinnar sáu þeir að hún var brunnin og að eiginkonur þeirra og synir og dætur höfðu verið tekin til fanga.  Davíð og menn hans grétu þá hástöfum þar til þeir megnuðu ekki að gráta lengur.  Báðar konur Davíðs höfðu verið teknar til fanga, þær Akínóam frá Jesreel og Abígail, ekkja Nabals frá Karmel.+  Davíð var nú í vanda staddur. Menn hans vildu grýta hann því að þeir voru svo bitrir yfir því að hafa misst syni sína og dætur. En Davíð sótti styrk til Jehóva Guðs síns.+  Davíð sagði síðan við Abjatar+ prest, son Ahímeleks: „Komdu með hökulinn.“+ Abjatar færði honum þá hökulinn.  Davíð spurði Jehóva:+ „Á ég að elta þennan ræningjaflokk? Næ ég honum?“ Hann svaraði: „Eltu hann. Þú munt ná honum og bjarga föngunum.“+  Davíð lagði tafarlaust af stað ásamt þeim 600 mönnum+ sem voru með honum. Þegar þeir voru komnir alla leið að Besórdal* urðu sumir þeirra eftir þar. 10  Davíð hélt eftirförinni áfram með 400 mönnum en þeir 200 menn sem voru of máttfarnir til að fara yfir Besórdal urðu eftir.+ 11  Nú fundu þeir egypskan mann úti á víðavangi og fóru með hann til Davíðs. Þeir gáfu honum mat að borða og vatn að drekka 12  og auk þess sneið af gráfíkjuköku og tvær rúsínukökur. Hann át og hresstist við* en hann hafði hvorki borðað né drukkið í þrjá daga og þrjár nætur. 13  Davíð spurði hann: „Hver er húsbóndi þinn og hvaðan ertu?“ „Ég er egypskur þjónn, þræll Amalekíta nokkurs,“ svaraði hann. „En húsbóndi minn skildi mig eftir af því að ég veiktist fyrir þrem dögum. 14  Við réðumst inn í suðurhéruð* Kereta,+ landsvæði Júda og suðurhéruð* Kalebs+ og brenndum Siklag.“ 15  Þá spurði Davíð: „Viltu vísa mér á þennan ræningjaflokk?“ Hann svaraði: „Sverðu við Guð að drepa mig ekki og selja mig ekki í hendur húsbónda míns. Þá skal ég vísa þér á ræningjaflokkinn.“ 16  Hann vísaði honum síðan þangað sem ræningjarnir voru en þeir höfðu dreift sér um víðan völl. Þeir átu og drukku og gerðu sér glaðan dag vegna þess að þeir höfðu tekið mikið herfang í landi Filistea og landi Júda. 17  Davíð hjó þá niður frá því að birti af degi og fram á kvöld. Enginn komst lífs af+ nema 400 menn sem tókst að flýja á úlföldum. 18  Davíð náði aftur öllu sem Amalekítarnir höfðu tekið+ og bjargaði báðum konum sínum. 19  Ekkert vantaði, hvorki smátt né stórt. Þeir náðu aftur sonum sínum og dætrum og öllu herfanginu.+ Davíð endurheimti allt sem hafði verið tekið. 20  Hann tók einnig allt sauðfé þeirra og nautgripi og menn hans ráku skepnurnar á undan sínum hjörðum. „Þetta er herfang Davíðs,“ sögðu þeir. 21  Davíð kom síðan til mannanna 200 sem höfðu verið of máttfarnir til að fara með honum og urðu eftir við Besórdal.+ Þeir gengu á móti Davíð og hópnum sem var með honum. Þegar Davíð kom til þeirra spurði hann hvernig þeir hefðu það. 22  En sumir sem höfðu farið með Davíð voru illa innrættir og harðbrjósta. Þeir sögðu allir: „Þar sem þeir fóru ekki með okkur látum við þá ekki fá neitt af herfanginu sem við náðum aftur. Þeir mega samt taka konur sínar og börn og fara burt héðan.“ 23  En Davíð sagði: „Bræður mínir, þið megið ekki fara svona með það sem Jehóva hefur gefið okkur. Hann verndaði okkur og veitti okkur sigur á ræningjaflokknum sem réðst á okkur.+ 24  Hvernig getur nokkur maður tekið undir það sem þið segið? Sá sem sat hjá farangrinum skal fá jafn stóran hlut og sá sem tók þátt í bardaganum.+ Allir skulu fá jafn mikið.“+ 25  Þennan dag gerði Davíð þetta að reglu og lagaákvæði í Ísrael og það gildir allt til þessa. 26  Þegar Davíð kom aftur til Siklag sendi hann nokkuð af herfanginu til öldunganna í Júda sem voru vinir hans og lét þessi skilaboð fylgja: „Hér er gjöf* handa ykkur, hluti af herfanginu sem við tókum af óvinum Jehóva.“ 27  Hann sendi gjafir til þeirra sem bjuggu í Betel,+ Ramót í Negeb,* Jattír,+ 28  Aróer, Sífmót, Estemóa,+ 29  Rakal, þeirra sem bjuggu í borgum Jerahmeelíta+ og borgum Keníta,+ 30  þeirra sem bjuggu í Horma,+ Bor Asan, Aþak 31  og Hebron+ og einnig til allra þeirra staða sem voru algengir viðkomustaðir Davíðs og manna hans.

Neðanmáls

Eða „Negeb“.
Eða „Besórflóðdal“. Sjá orðaskýringar, „flóðdalur“.
Orðrétt „andi hans sneri aftur til hans“.
Eða „Negeb“.
Eða „Negeb“.
Orðrétt „blessun“.
Eða „suðri“.