Síðari Konungabók 21:1–26

  • Manasse Júdakonungur; blóðsúthellingar hans (1–18)

    • Sagt fyrir um eyðingu Jerúsalem (12–15)

  • Amón Júdakonungur (19–26)

21  Manasse+ var 12 ára þegar hann varð konungur og hann ríkti í 55 ár í Jerúsalem.+ Móðir hans hét Hefsíba.  Hann gerði það sem var illt í augum Jehóva og fylgdi viðbjóðslegum siðum þjóðanna+ sem Jehóva hafði hrakið burt undan Ísraelsmönnum.+  Hann endurreisti fórnarhæðirnar sem Hiskía faðir hans hafði eytt,+ reisti ölturu handa Baal og gerði helgistólpa*+ eins og Akab Ísraelskonungur hafði gert.+ Hann féll fram fyrir öllum her himinsins og tilbað hann.+  Hann reisti líka ölturu í húsi Jehóva+ þó að Jehóva hefði sagt: „Ég vil setja nafn mitt á Jerúsalem.“+  Hann reisti ölturu handa öllum her himinsins+ í báðum forgörðum húss Jehóva.+  Hann fórnaði syni sínum í eldi,* stundaði galdra, leitaði fyrirboða+ og réð andamiðla og spásagnarmenn.+ Hann gerði margt sem var illt í augum Jehóva og misbauð honum.  Helgistólpanum,*+ úthöggna líkneskinu sem hann hafði gert, kom hann fyrir í musterinu þó að Jehóva hefði sagt við Davíð og Salómon son hans: „Ég vil að nafn mitt sé alltaf í þessu húsi og í Jerúsalem sem ég hef valið úr öllum ættkvíslum Ísraels.+  Ég mun sjá til þess að Ísraelsmenn hrökklist aldrei aftur burt úr landinu sem ég gaf forfeðrum þeirra,+ svo framarlega sem þeir fylgja vandlega öllum boðorðum mínum,+ öllum lögunum sem Móse þjónn minn lagði fyrir þá.“  En þeir hlýddu ekki og Manasse leiddi þá á villigötur svo að þeir gerðust sekir um verri verk en þjóðirnar sem Jehóva hafði tortímt þegar Ísraelsmenn lögðu landið undir sig.+ 10  Jehóva talaði fyrir milligöngu þjóna sinna, spámannanna,+ og sagði: 11  „Manasse Júdakonungur hefur framið allan þennan viðbjóð. Hann hefur unnið verri verk en allir Amorítarnir+ á undan honum+ og fengið Júda til að syndga með viðurstyggilegum skurðgoðum* sínum. 12  Þess vegna segir Jehóva Guð Ísraels: ‚Ég ætla að leiða slíka ógæfu yfir Jerúsalem+ og Júda að það mun óma í báðum eyrum allra sem heyra um það.+ 13  Ég ætla að mæla Jerúsalem með sömu mælisnúru+ og Samaríu+ og nota sömu lóðlínu og ég notaði á ætt Akabs.+ Ég mun þurrka Jerúsalem eins og þegar skál er þurrkuð og henni hvolft.+ 14  Ég mun yfirgefa þá sem eftir eru af fólki mínu*+ og gefa þá óvinum þeirra á vald. Allir óvinir þeirra munu ræna þá og taka þá að herfangi+ 15  vegna þess að þeir gerðu það sem er illt í mínum augum og hafa misboðið mér hvað eftir annað, allt frá þeim degi sem forfeður þeirra komu út úr Egyptalandi.‘“+ 16  Ekki nóg með að Manasse hafi fengið Júda til að syndga og gera það sem var illt í augum Jehóva heldur úthellti hann líka svo miklu saklausu blóði að það fyllti Jerúsalem frá einum enda til annars.+ 17  Það sem er ósagt af sögu Manasse, öllu sem hann gerði og syndunum sem hann drýgði, er skráð í bókinni um sögu Júdakonunga. 18  Manasse var lagður til hvíldar hjá forfeðrum sínum og jarðaður í garðinum við höll sína, í garði Ússa.+ Amón sonur hans varð konungur eftir hann. 19  Amón+ var 22 ára þegar hann varð konungur og hann ríkti í tvö ár í Jerúsalem.+ Móðir hans hét Mesúllemet og var dóttir Harúsar frá Jotba. 20  Hann gerði það sem var illt í augum Jehóva, alveg eins og Manasse faðir hans.+ 21  Hann fetaði í fótspor föður síns í einu og öllu, þjónaði sömu viðurstyggilegu skurðgoðunum og faðir hans hafði þjónað og féll fram fyrir þeim.+ 22  Hann yfirgaf Jehóva, Guð forfeðra sinna, og gekk ekki á vegi Jehóva.+ 23  Dag einn gerðu þjónar Amóns konungs samsæri gegn honum og drápu hann í höll hans. 24  En fólkið í landinu drap alla þá sem höfðu gert samsæri gegn Amón konungi og gerði Jósía son hans að konungi í hans stað.+ 25  Það sem er ósagt af sögu Amóns og því sem hann gerði er skráð í bókinni um sögu Júdakonunga. 26  Hann var jarðaður í gröf sinni í garði Ússa+ og Jósía+ sonur hans varð konungur eftir hann.

Neðanmáls

Orðrétt „lét son sinn ganga gegnum eldinn“.
Hebreska orðið lýsir fyrirlitningu. Hugsanlegt er að það sé skylt orði sem merkir ‚mykja‘.
Orðrétt „arfleifð minni“.