Síðari Samúelsbók 22:1–51

  • Davíð lofar Guð fyrir að bjarga sér (1–51)

    • „Jehóva er bjarg mitt“ (2)

    • Jehóva er trúr hinum trúföstu (26)

22  Davíð söng þetta ljóð+ fyrir Jehóva eftir að Jehóva hafði bjargað honum úr höndum allra óvina hans+ og úr höndum Sáls.+  Hann söng: „Jehóva er bjarg mitt og vígi,+ bjargvættur minn.+   Guð minn er klettur+ minn þar sem ég leita athvarfs,skjöldur+ minn og horn* frelsunar minnar,* öruggt athvarf.*+ Þú ert hæli+ mitt og frelsari+ sem bjargar mér frá ofbeldi.   Ég ákalla Jehóva, hann sem á lof skilið,og ég bjargast frá óvinum mínum.   Brimöldur dauðans umkringdu mig,+ofsaflóð illmenna skelfdu mig.+   Bönd grafarinnar* umluktu mig,+snörur dauðans ógnuðu mér.+   Í angist minni ákallaði ég Jehóva,+ég hrópaði stöðugt til Guðs míns. Í musteri sínu heyrði hann rödd mínaog hróp mitt á hjálp barst honum til eyrna.+   Þá hristist jörðin og skalf,+undirstöður himinsins léku á reiðiskjálfi,+þær nötruðu því að hann var reiður.+   Reyk lagði úr nösum hans,eyðandi eld úr munni hans+og glóandi kol þeyttust út frá honum. 10  Þegar hann steig niður sveigði hann himininn+og svartamyrkur var undir fótum hans.+ 11  Hann kom fljúgandi á kerúb+og birtist á vængjum andaveru.*+ 12  Hann gerði myrkrið í kringum sig að skýli,+regnþykknið og skýsortann. 13  Úr ljómanum umhverfis hann skutust eldneistar. 14  Þá þrumaði Jehóva af himni.+ Hinn hæsti hóf upp rödd sína.+ 15  Hann skaut örvum sínum+ og tvístraði óvinunum,*lét eldingar leiftra svo að þeir skelfdust.+ 16  Hafsbotninn kom í ljós,+undirstöður jarðar sáust þegar Jehóva veitti refsinguog blés úr nösum sér.+ 17  Hann rétti út hönd sína frá hæðum,greip í mig og dró mig upp úr djúpinu.+ 18  Hann bjargaði mér frá öflugum óvini mínum,+frá þeim sem hötuðu mig og voru mér yfirsterkari. 19  Þeir stóðu gegn mér á ógæfudegi mínum+en Jehóva studdi mig. 20  Hann leiddi mig í öruggt skjól,*+bjargaði mér því að hann elskaði mig.+ 21  Jehóva launar mér réttlæti mitt,+umbunar mér fyrir sakleysi mitt*+ 22  því að ég hef haldið mig á vegi Jehóvaog ekki snúið baki við Guði mínum. 23  Ég hef alla dóma hans+ fyrir augum mér,vík ekki frá ákvæðum hans.+ 24  Ég vil standa hreinn+ frammi fyrir honumog varast að syndga.+ 25  Jehóva umbuni mér fyrir réttlæti mitt,+fyrir sakleysi mitt frammi fyrir honum.+ 26  Þú ert trúr hinum trúfasta,+ráðvandur hinum ráðvanda kappa,+ 27  falslaus hinum falslausa+en leikur á hinn svikula.*+ 28  Þú frelsar hina auðmjúku+en lítur með vanþóknun á hina hrokafullu og auðmýkir þá.+ 29  Þú ert lampi minn, Jehóva.+ Jehóva lýsir upp myrkur mitt.+ 30  Með þinni hjálp get ég ráðist gegn ránsflokki,með mætti Guðs get ég klifið múra.+ 31  Vegur hins sanna Guðs er fullkominn,+orð Jehóva er hreint.*+ Hann er skjöldur öllum sem leita athvarfs hjá honum.+ 32  Hver er Guð nema Jehóva?+ Hver er klettur nema Guð okkar?+ 33  Hinn sanni Guð er mitt rammgerða vígi,+hann gerir veg minn greiðan.+ 34  Hann gerir mig fráan á fæti eins og hind,lætur mig standa á hæðunum.+ 35  Hann þjálfar hendur mínar til hernaðar,handleggi mína til að spenna eirboga. 36  Þú bjargar mér með skildi þínum,auðmýkt þín gerir mig mikinn.+ 37  Þú breikkar stíginn sem ég gengsvo að mér skriki ekki fótur.*+ 38  Ég elti óvini mína og tortími þeim,sný ekki aftur fyrr en ég hef eytt þeim. 39  Ég eyði þeim og krem þá sundur svo að þeir rísa ekki upp aftur,+ég treð þá undir fótum mínum. 40  Þú gefur mér styrk til bardaga,+fellir andstæðinga mína frammi fyrir mér.+ 41  Þú rekur óvini mína á flótta undan mér,*+ég geri út af við þá* sem hata mig.+ 42  Þeir hrópa á hjálp en enginn kemur þeim til bjargar,þeir hrópa jafnvel til Jehóva en hann svarar þeim ekki heldur.+ 43  Ég myl þá svo að þeir verði sem duft jarðar,sundurmola þá og traðka á þeim eins og sora á strætum. 44  Þú bjargar mér þegar þjóð mín finnur að öllu sem ég geri,+þú verndar mig og gerir mig að höfðingja yfir þjóðum.+ Þjóð sem ég þekki ekki mun þjóna mér.+ 45  Útlendingar koma skríðandi til mín,+þeir hlýða mér vegna þess sem þeir heyra um mig.* 46  Útlendingar missa kjarkinn,koma skjálfandi úr fylgsnum sínum. 47  Jehóva lifir! Lofaður sé klettur minn!+ Guð minn sé upphafinn, kletturinn sem frelsar mig.+ 48  Hinn sanni Guð kemur fram hefndum fyrir mig,+beygir þjóðirnar undir mig.+ 49  Hann bjargar mér frá óvinum mínum. Þú lyftir mér hátt+ yfir þá sem ráðast gegn mér,frelsar mig frá ofbeldismönnum.+ 50  Þess vegna þakka ég þér, Jehóva, meðal þjóðanna+og lofa nafn þitt í söng.*+ 51  Hann vinnur stórvirki til að bjarga konungi sínum,*+hann sýnir sínum smurða tryggan kærleika,Davíð og afkomendum hans að eilífu.“+

Neðanmáls

Eða „máttugur frelsari minn“.
Eða „öruggt fjallavígi“.
Á hebr. Sheol, það er, sameiginleg gröf mannkyns. Sjá orðaskýringar.
Eða „vindsins“.
Orðrétt „þeim“.
Eða „út á víðlendi“.
Orðrétt „hreinleika handa minna“.
Eða hugsanl. „lætur eins og kjáni gagnvart hinum svikula“.
Hebreska orðið vísar til þess að hreinsa málm í eldi.
Eða „ökklar mínir skriki ekki“.
Eða „lætur mig sjá bakið á óvinum mínum“.
Orðrétt „þagga niður í þeim“.
Orðrétt „þeir hlýða mér þegar eyrað heyrir“.
Eða „með tónlist“.
Eða „Hann veitir konungi sínum mikla sigra“.