Þriðja Mósebók 5:1–19

  • Ákveðnar syndir og fórnir sem krafist er (1–6)

    • Að segja frá syndum annarra (1)

  • Val um aðrar fórnir fyrir fátæka (7–13)

  • Sektarfórn vegna óviljandi synda (14–19)

5  Ef einhver heyrir að lýst er eftir vitnum*+ og hann hefur séð eitthvað eða heyrt en stígur ekki fram til að segja frá því skal hann svara til saka fyrir synd sína.  Snerti einhver eitthvað óhreint, hvort sem það er hræ af óhreinu villtu dýri, óhreinum fénaði eða óhreinu smádýri,*+ þá er hann óhreinn og sekur, jafnvel þó að hann átti sig ekki á því.  Og snerti einhver óafvitandi eitthvað óhreint sem maður verður óhreinn af+ og hann uppgötvar það verður hann sekur.  Eða sverji einhver í fljótfærni að gera eitthvað – hvort heldur gott eða illt, hvað svo sem það er – en gerir það í hugsunarleysi og áttar sig svo á fljótfærninni verður hann sekur.*+  Ef hann gerist sekur um eitthvað af þessu þarf hann að játa+ á hvaða hátt hann hefur syndgað.  Hann á einnig að færa Jehóva sektarfórn fyrir synd sína,+ kvendýr úr hjörðinni, annaðhvort gimbur eða kiðling, að syndafórn. Presturinn á síðan að friðþægja fyrir synd hans.  En ef hann hefur ekki efni á sauð eða geit skal hann færa Jehóva tvær turtildúfur eða tvær ungar dúfur+ að sektarfórn fyrir syndina, aðra í syndafórn og hina í brennifórn.+  Hann á að færa prestinum þær og hann ber fram aðra þeirra í syndafórn. Hann á að klípa hálsinn sundur að framan án þess að slíta höfuðið af.  Hann á að sletta nokkru af blóði syndafórnarinnar á hlið altarisins en það sem eftir er af blóðinu á að drjúpa niður við altarið.+ Þetta er syndafórn. 10  Hina dúfuna á hann að fara með eins og venja er að fara með brennifórnir.+ Presturinn á að friðþægja fyrir hann vegna syndar hans og honum verður fyrirgefið.+ 11  Ef hann hefur ekki efni á tveim turtildúfum eða tveim ungum dúfum á hann að færa tíunda hluta úr efu*+ af fínu mjöli að syndafórn fyrir syndina sem hann hefur drýgt. Hann á ekki að blanda það olíu eða leggja reykelsi ofan á það því að þetta er syndafórn. 12  Hann á að færa prestinum það og presturinn skal taka handfylli af því til tákns um alla fórnina* og láta það brenna á altarinu ofan á eldfórnum Jehóva. Þetta er syndafórn. 13  Presturinn á að friðþægja fyrir hann fyrir syndina sem hann hefur drýgt í einhverju áðurnefndra tilvika og honum verður fyrirgefið.+ Afganginn af fórninni fær presturinn+ eins og þegar um kornfórn er að ræða.‘“+ 14  Jehóva hélt áfram og sagði við Móse: 15  „Ef einhver reynist ótrúr með því að brjóta óviljandi lögin um það sem er Jehóva heilagt+ á hann að færa Jehóva gallalausan hrút úr hjörðinni að sektarfórn.+ Verðgildi hrútsins í silfursiklum* er ákveðið miðað við staðlaðan sikil helgidómsins.*+ 16  Hann á að bæta fyrir syndina sem hann hefur drýgt gegn helgidóminum og bæta við fimmtungi af verðgildi hrútsins.+ Hann á að afhenda það prestinum svo að presturinn geti friðþægt+ fyrir hann með sektarfórnarhrútnum og honum verður fyrirgefið.+ 17  Ef einhver syndgar með því að gera eitthvað sem Jehóva bannar, jafnvel óafvitandi, er hann sekur og þarf að svara til saka fyrir synd sína.+ 18  Hann á að færa prestinum í sektarfórn gallalausan hrút úr hjörðinni af réttu verðgildi.+ Presturinn friðþægir þá fyrir yfirsjón hans sem honum varð á óafvitandi og án þess að ætla sér það og honum verður fyrirgefið. 19  Þetta er sektarfórn. Hann hefur sannarlega gert sig sekan um að syndga gegn Jehóva.“

Neðanmáls

Orðrétt „heyrir rödd formælingar (eiðs)“. Sennilega tilkynning um synd sem fól í sér að syndaranum var formælt eða vitninu ef það steig ekki fram.
Orðið getur átt við smádýr sem lifa saman í hópum.
Það virðist undirskilið að hann haldi ekki heit sitt.
Tíundi hluti úr efu jafngilti 2,2 l. Sjá viðauka B14.
Eða „sem táknrænan hluta fórnarinnar til að minna á hana“.
Sikill jafngilti 11,4 g. Sjá viðauka B14.
Eða „eftir heilögum sikli“.