Esekíel 9:1–11
9 Hann hrópaði síðan til mín hárri röddu: „Kallaðu saman þá sem eiga að refsa borginni! Hver þeirra á að vera með eyðingarvopn í hendi.“
2 Ég sá sex menn koma frá efra hliðinu+ sem snýr í norður, hvern þeirra með barefli í hendi. Með þeim var maður í línklæðum sem var með skriffæri* við mjöðmina. Þeir komu inn og tóku sér stöðu hjá koparaltarinu.+
3 Dýrð Guðs Ísraels+ hóf sig nú upp frá kerúbunum sem hún hafði verið yfir og færði sig að þröskuldi musterisins.+ Guð kallaði til mannsins í línklæðunum sem var með skriffærin við mjöðmina.
4 Jehóva sagði við hann: „Farðu um borgina, um Jerúsalem, og settu merki á enni þeirra sem andvarpa og stynja+ yfir öllum þeim viðbjóði sem viðgengst í borginni.“+
5 Og við hina sagði hann í áheyrn minni: „Gangið á eftir honum um borgina og banið fólkinu. Vorkennið því ekki og sýnið enga meðaumkun.+
6 Banið og tortímið gömlum mönnum og ungum, meyjum, konum og börnum.+ En komið ekki nálægt neinum sem merkið er á.+ Þið skuluð byrja hjá helgidómi mínum.“+ Þeir byrjuðu því á öldungunum sem voru fyrir framan musterið.+
7 Síðan sagði hann við þá: „Óhreinkið musterið og fyllið forgarðana líkum þeirra sem hafa verið drepnir.+ Farið af stað!“ Þeir fóru þá og felldu fólkið í borginni.
8 Ég var einn eftir meðan þeir felldu fólkið og ég féll á grúfu og hrópaði: „Æ, alvaldur Drottinn Jehóva! Ætlarðu að eyða öllum sem eftir eru af Ísraelsmönnum þegar þú úthellir brennandi reiði þinni yfir Jerúsalem?“+
9 Hann svaraði: „Synd Ísraels og Júda er mjög mikil.+ Blóði er úthellt um allt land+ og borgin er full af spillingu+ því að menn segja: ‚Jehóva hefur yfirgefið landið og Jehóva sér ekki neitt.‘+
10 En ég mun ekki vorkenna þeim né sýna meðaumkun.+ Ég læt hegðun þeirra koma sjálfum þeim í koll.“
11 Nú sá ég línklædda manninn með skriffærin við mjöðmina koma til baka. Hann sagði: „Ég hef gert eins og þú skipaðir mér fyrir.“
Neðanmáls
^ Eða „blekbyttu ritara“.
