Harmljóðin 3:1–66
א [alef]
3 Ég er maðurinn sem hefur séð þjáningar af völdum reiðivandar hans.
2 Hann hefur rekið mig út og lætur mig ganga í myrkri en ekki í ljósi.+
3 Hann snýr hendi sinni ítrekað á móti mér allan liðlangan daginn.+
ב [bet]
4 Hann hefur látið hold mitt og húð tærast upp,hann hefur brotið bein mín.
5 Hann króaði mig inni, umkringdi mig með bitru eitri+ og eymd.
6 Hann neyddi mig til að sitja í myrkri eins og þá sem eru löngu dánir.
ג [gimel]
7 Hann hefur múrað mig inni svo að ég get ekki flúið,hneppt mig í þunga koparhlekki.+
8 Þegar ég hrópa örvæntingarfullur á hjálp hafnar* hann bæn minni.+
9 Hann hefur lokað vegum mínum með tilhöggnum steinum,gert stíga mína krókótta.+
ד [dalet]
10 Hann situr fyrir mér eins og björn, eins og ljón sem liggur í leyni.+
11 Hann neyddi mig út af veginum og reif mig í sundur,hann skildi mig eftir einan og yfirgefinn.*+
12 Hann spennti bogann og stillti mér upp sem skotmarki fyrir örina.
ה [he]
13 Hann hæfði nýru mín með örvunum úr örvamæli sínum.*
14 Ég er orðinn að athlægi meðal allra þjóða, allan liðlangan daginn syngja þær níðvísur um mig.
15 Hann hefur mettað mig beiskju og gefið mér malurt að drekka.+
ו [vá]
16 Hann lætur mig bryðja möl svo að tennurnar brotna,hann treður mig niður í öskuna.+
17 Þú rænir mig friði, ég hef gleymt hvað hamingja* er.
18 Þess vegna segi ég: „Dýrð mín er horfin og von mín til Jehóva brostin.“
ז [zajin]
19 Minnstu eymdar minnar og heimilisleysis,+ malurtarinnar og bitra eitursins.+
20 Þú munt minnast þess og beygja þig niður til mín.+
21 Ég hef þetta hugfast, þess vegna sýni ég biðlund.+
ח [het]
22 Það er tryggum kærleika Jehóva að þakka að ekki er úti um okkur+því að miskunn hans tekur aldrei enda.+
23 Hún er ný á hverjum morgni,+ trúfesti þín er óþrjótandi.+
24 „Jehóva er hlutdeild mín,“+ sagði ég, „þess vegna bíð ég þolinmóður eftir honum.“+
ט [tet]
25 Jehóva er góður við þann sem vonar á hann,+ þann sem leitar hans.+
26 Það er gott að bíða hljóður*+ eftir hjálp Jehóva.+
27 Það er gott fyrir manninn að bera ok í æsku.+
י [jód]
28 Hann ætti að sitja einn og vera hljóður þegar Guð leggur það á hann.+
29 Hann ætti að liggja með munninn við jörðu,+ kannski er enn von.+
30 Hann ætti að bjóða þeim kinnina sem slær hann og fá fylli sína af svívirðingum
כ [kaf]
31 því að Jehóva útskúfar okkur ekki að eilífu.+
32 Þótt hann hafi valdið sorg mun hann sýna miskunn vegna síns mikla og trygga kærleika+
33 því að hann langar ekki til að hrjá né hryggja mennina.+
ל [lamed]
34 Að troða undir fótum alla fanga jarðar,+
35 að neita manni um réttlæti frammi fyrir Hinum hæsta,+
36 að svíkja mann í dómsmáli hans– Jehóva umber það ekki.
מ [mem]
37 Hver getur látið orð sín rætast án þess að Jehóva fyrirskipi það?
38 Úr munni Hins hæstakemur ekki bæði gott og illt.
39 Hvers vegna ætti nokkur lifandi maður að kvarta yfir afleiðingum syndar sinnar?+
נ [nún]
40 Rannsökum breytni okkar og hugsum okkar gang+ og snúum aftur til Jehóva.+
41 Lyftum hjörtum okkar og höndum til Guðs á himnum:+
42 „Við höfum brotið af okkur og gert uppreisn+ og þú hefur ekki fyrirgefið.+
ס [samek]
43 Þú reiddist og hindraðir aðgang að þér,+þú eltir okkur og drapst vægðarlaust.+
44 Þú hindraðir aðgang að þér með skýi svo að bænir okkar komast ekki í gegn.+
45 Þú hefur gert okkur að úrhraki og sorpi meðal þjóðanna.“
פ [pe]
46 Allir óvinir okkar glenna upp ginið gegn okkur.+
47 Hræðsla og gildrur eru hlutskipti okkar,+ eyðilegging og hrun.+
48 Táralækir streyma frá augum mínum vegna hruns dótturinnar, þjóðar minnar.+
ע [ajin]
49 Ég græt linnulaust, án afláts,+
50 þar til Jehóva lítur niður af himnum og sér.+
51 Það kvelur mig að horfa upp á allar dætur borgar minnar.+
צ [tsade]
52 Óvinir mínir eltu mig eins og fugl að tilefnislausu.
53 Þeir reyndu að drepa mig með því að varpa mér í gryfju og þeir köstuðu steinum á mig.
54 Vatn flæddi yfir höfuð mitt og ég sagði: „Það er úti um mig!“
ק [qóf]
55 Ég hrópaði nafn þitt, Jehóva, úr djúpi gryfjunnar.+
56 Heyrðu hróp mitt, lokaðu ekki eyrunum fyrir ákalli mínu um hjálp og björgun.
57 Þú nálgaðist mig daginn sem ég hrópaði til þín. Þú sagðir: „Vertu ekki hræddur.“
ר [res]
58 Þú varðir mál mitt, Jehóva, og bjargaðir* lífi mínu.+
59 Þú hefur séð, Jehóva, ranglætið sem ég hef þurft að þola, láttu mig ná rétti mínum.+
60 Þú hefur séð hefndarþorsta þeirra, allt ráðabrugg þeirra gegn mér.
ש [sin] eða [shin]
61 Þú hefur heyrt háðsglósur þeirra, Jehóva, allt ráðabrugg þeirra gegn mér,+
62 orðin af vörum andstæðinga minna og hvernig þeir hvískra um mig allan liðlangan daginn.
63 Sjáðu þá, hvort sem þeir sitja eða standa syngja þeir níðvísur um mig!
ת [tá]
64 Þú endurgeldur þeim, Jehóva, eftir verkum þeirra.
65 Þú herðir hjarta þeirra, það er bölvunin sem þú leiðir yfir þá.
66 Þú eltir þá í reiði þinni og afmáir þá undan himni Jehóva.
Neðanmáls
^ Eða „hindrar“.
^ Eða hugsanl. „hann lætur mig liggja hreyfingarlausan“.
^ Orðrétt „sonum örvamælis síns“.
^ Orðrétt „gott“.
^ Eða „þolinmóður“.
^ Eða „leystir“.
