Jobsbók 24:1–25
24 Af hverju ákveður Hinn almáttugi ekki tíma?+
Af hverju fá þeir sem þekkja hann ekki að sjá dag hans?*
2 Fólk flytur landamerki úr stað,+það stelur hjörðum og fer með þær á eigið beitiland.
3 Menn reka burt asna föðurlausra barnaog taka naut ekkjunnar að veði.*+
4 Þeir hrekja fátæka af veginum,hinir varnarlausu í landinu þurfa að fela sig fyrir þeim.+
5 Hinir fátæku fara í matarleit eins og villiasnar+ í óbyggðunum,þeir leita matar í eyðimörkinni handa börnum sínum.
6 Þeir þurfa að skera upp á akri annars manns*og tína það sem eftir er í víngarði hins illa.
7 Þeir liggja naktir og klæðalausir um nætur,+þeir hafa enga ábreiðu í kuldanum.
8 Þeir eru holdvotir í fjallaregninuog híma skjóllausir utan í klettunum.
9 Barn ekkjunnar er hrifsað frá brjósti hennar+og föt hinna fátæku tekin að veði+
10 svo að þeir neyðast til að vera naktir og klæðalausirog eru hungraðir þótt þeir beri kornknippi.
11 Þeir strita á gróðurstöllum í miðdegishitanum,*þeir troða vínber en eru samt þyrstir.+
12 Deyjandi menn stynja í borginni,helsærðir menn hrópa á hjálp+en Guði stendur á sama.*
13 Til eru menn sem hata ljósið,+þeir þekkja ekki vegi þessog fara ekki brautir þess.
14 Morðinginn fer á fætur í dögun.
Hann drepur fátæka og varnarlausa+og um nætur stundar hann þjófnað.
15 Ótrúr eiginmaður bíður eftir rökkrinu.+
Hann segir: ‚Enginn sér mig!‘+
og hylur andlitið.
16 Í skjóli myrkurs brjótast þjófar* inn í hús,á daginn loka þeir sig inni,þeir fælast ljósið.+
17 Morgunninn er þeim eins og niðamyrkur,þeir þekkja ógnir náttmyrkursins.
18 En skyndilega skolast þeir burt með vatninu.
Eignarland þeirra verður bölvað,+þeir snúa ekki aftur til víngarða sinna.
19 Gröfin* gleypir þá sem hafa syndgað+eins og þurrkur og hiti eyðir snjóbráðinni.
20 Móðir syndarans* gleymir honum, maðkarnir gæða sér á honum.
Hans er ekki minnst framar+og ranglætið verður brotið niður eins og tré.
21 Hann níðist á barnlausri konuog fer illa með ekkjuna.
22 Guð* beitir mætti sínum til að ryðja hinum voldugu úr vegi,þó að þeir sæki í sig veðrið er ekki tryggt að þeir lifi.
23 Guð* lætur þá verða örugga með sig+en hefur auga með öllu sem þeir gera.*+
24 Þeir eru upphafnir um stutta stund en hverfa síðan.+
Þeir eru niðurlægðir+ og hrifnir burt eins og allir aðrir.
Þeir eru eins og kornax sem er skorið af stilknum.
25 Hver getur sannað að ég ljúgieða hrakið orð mín?“
Neðanmáls
^ Það er, dómsdag hans.
^ Eða „sem tryggingu fyrir láni“.
^ Eða hugsanl. „afla fóðurs á víðavangi“.
^ Eða hugsanl. „pressa ólívur á gróðurstöllunum“.
^ Eða hugsanl. „Guð ásakar engan“.
^ Orðrétt „grafa þeir sig“.
^ Á hebr. Sheol, það er, sameiginleg gröf mannkyns. Sjá orðaskýringar.
^ Orðrétt „Móðurkviðurinn“.
^ Orðrétt „Hann“.
^ Orðrétt „Hann“.
^ Orðrétt „vegum þeirra“.
