Jobsbók 36:1–33

  • Elíhú lofar Guð fyrir mikilfengleika hans (1–33)

    • Hlýðnum mönnum gengur vel; guðlausum hafnað (11–13)

    • ‚Hvaða kennari jafnast á við Guð?‘ (22)

    • Job ætti að lofa Guð (24)

    • „Guð er meiri en við getum skilið“ (26)

    • Guð ræður yfir regni og eldingum (27–33)

36  Elíhú hélt áfram:   „Sýndu mér þolinmæði aðeins lengur meðan ég skýri mál mittþví að ég á enn margt ósagt Guði til varnar.   Ég ætla að tala ítarlega um það sem ég veitog sýna fram á að skapari minn sé réttlátur.+   Ég fer ekki með rangt mál,* sem býr yfir fullkominni þekkingu+ er frammi fyrir þér.   Guð er voldugur+ og hafnar engum,þekking hans á sér engin takmörk.   Hann leyfir ekki hinum illu að lifa+en lætur hina þjökuðu ná rétti sínum.+   Hann hefur ekki augun af hinum réttlátu,+hann setur þá í hásæti með konungum*+ og upphefur þá um eilífð.   En ef þeir eru hlekkjaðirog fangaðir í snöru neyðarinnar   segir hann þeim hvað þeir hafa gert,hvaða syndir þeir hafa drýgt í hroka sínum. 10  Hann opnar eyru þeirra fyrir öguninniog segir þeim að hætta að gera það sem er rangt.+ 11  Ef þeir hlýða og þjóna honumnjóta þeir velgengni það sem eftir erog eiga ánægjuleg æviár.+ 12  En ef þeir hlýða ekki falla þeir fyrir sverði*+og deyja án þess að hafa nokkuð lært. 13  Þeir sem eru guðlausir* í hjarta ala með sér gremju. Þeir hrópa ekki einu sinni á hjálp þegar hann fjötrar þá. 14  Þeir halda til* meðal vændismanna í musterinu+og þeir deyja ungir.+ 15  En Guð* bjargar hinum þjáðu úr neyð þeirra,hann opnar eyru þeirra þegar þeir eru kúgaðir. 16  Hann dregur þig burt frá barmi örvæntingarinnar+út á víðlendi þar sem ekkert hamlar þér+og borð þitt, fullt af úrvalsréttum, huggar þig.+ 17  Þá fagnarðu dóminum yfir hinum illu,+dómurinn fellur og réttlætið nær fram að ganga. 18  En gættu þess að reiðin geri þig ekki illgjarnan*+og láttu ekki háar mútur leiða þig á villigötur. 19  Geta hróp þín á hjálpeða erfiði þitt bjargað þér úr neyð?+ 20  Þráðu ekki nóttinaþegar fólk hverfur af sínum stað. 21  Gættu þess að snúa þér ekki að hinu illaog velja það í stað þess að þjást.+ 22  Sjáðu hve upphafinn Guð er í mætti sínum! Hvaða kennari jafnast á við hann? 23  Hver hefur vísað honum til vegar*+eða sagt við hann: ‚Það sem þú gerðir er rangt‘?+ 24  Mundu eftir að lofa allt sem hann gerir,+það sem menn hafa sungið um.+ 25  Allt mannkyn hefur séð það,dauðlegur maður horfir á það úr fjarska. 26  Já, Guð er meiri en við getum skilið,+aldur hans er óskiljanlegur.*+ 27  Hann dregur upp vatnsdropana,+þeir þéttast úr þokunni og mynda regn. 28  Það streymir niður úr skýjunum+og fellur yfir mennina. 29  Getur einhver skilið hvernig skýjabreiðurnar myndastog skýrt þrumurnar úr tjaldi* hans?+ 30  Sjáðu hvernig hann lætur eldingarnar+ þjóta um* himininnog hylur hafdjúpið. 31  Þannig sér hann fyrir þjóðunum,*hann gefur þeim fæðu í ríkum mæli.+ 32  Hann hefur eldinguna í hendi sérog beinir henni að markinu.+ 33  Þrumur hans segja frá honum,jafnvel búféð veit hver* er á leiðinni.

Neðanmáls

Átt er við Guð.
Eða hugsanl. „setur konunga í hásæti“.
Eða „(kast)vopni“.
Eða „fráhvarfsmenn“.
Eða hugsanl. „Ævi þeirra lýkur“.
Orðrétt „hann“.
Eða „fái þig ekki til að klappa saman höndum af illgirni“.
Eða hugsanl. „gagnrýnt verk hans; látið hann gera grein fyrir verkum sínum“.
Eða „órannsakanlegur“.
Orðrétt „skýli“.
Orðrétt „breiðir ljós sitt út yfir“.
Eða hugsanl. „flytur hann mál þjóðanna“.
Eða hugsanl. „hvað“.