Ljóðaljóðin 6:1–13

  • Jerúsalemdætur (1)

  • Unga konan (2, 3)

    • „Ég tilheyri mínum elskaða og minn elskaði er minn“ (3)

  • Konungurinn (4–10)

    • „Þú ert falleg eins og Tirsa“ (4)

    • Vitnað í konurnar (10)

  • Unga konan (11, 12)

  • Konungurinn (og fleiri) (13a)

  • Unga konan (13b)

  • Konungurinn (og fleiri) (13c)

6  „Hvert er vinur þinn farinn,þú sem ert fallegust kvenna? Hvaða leið fór vinur þinn? Við skulum leita hans með þér.“   „Vinur minn er farinn niður í garð sinn,að kryddjurtabeðunum. Hjá görðunum gætir hann hjarðarinnarog tínir liljur.+   Ég tilheyri mínum elskaðaog minn elskaði er minn.+ Hann gætir hjarðarinnar hjá liljunum.“+   „Þú ert falleg eins og Tirsa,*+ vina mín,+jafn yndisleg og Jerúsalem,+eins heillandi og herflokkar hjá fánum sínum.+   Horfðu ekki á migþví ég er gagntekinn af augum þínum.+ Hár þitt er eins og geitahjörðsem streymir niður hlíðar Gíleaðs.+   Tennur þínar eru eins og hjörð af ámsem komnar eru úr baði. Allar eru tvílembdarog engin hefur misst lamb.   Eins og sneitt granateplieru vangar þínir* undir blæjunni.   Drottningarnar eru 60 og hjákonurnar 80 og ungu konurnar óteljandi.+   En aðeins ein er dúfan mín+ lýtalausa. Hún er uppáhald móður sinnar,augasteinn* hennar sem fæddi hana. Ungu konurnar sjá hana og segja hana sæla,drottningar og hjákonur lofa hana. 10  ‚Hver er sú sem ljómar* eins og morgunroðinn,falleg eins og tungl í fyllingu,hrein eins og sólskinið,heillandi eins og herflokkar hjá fánum sínum?‘“+ 11  „Ég fór niður í hnetugarðinn+til að sjá hvað væri sprottið í dalnum,hvort vínviðurinn brumaðiog hvort granateplatrén stæðu í blóma. 12  Áður en ég vissi afhafði löngunin til að sjá þettaleitt mig að vögnum tignarmannanna.“ 13  „Snúðu aftur, snúðu aftur, Súlamít! Komdu aftur, komdu,til að við getum horft á þig!“ „Af hverju viljið þið horfa á stúlku frá Súlam?“+ „Það er eins og að horfa á tvo dansflokka!“*

Neðanmáls

Eða „Borgin yndislega“.
Eða „gagnaugu þín“.
Orðrétt „hin hreina“.
Orðrétt „horfir niður“.
Eða „dans Mahanaím“.