Ljóðaljóðin 7:1–13
7 „Fagrir eru fætur þínir í sandölunum,þú göfuga dóttir!
Ávalar mjaðmir þínar eru eins og skartgripir,handaverk listasmiðs.
2 Nafli þinn er kringlótt skál,aldrei skal þar skorta kryddað vín.
Kviður þinn er hveitibingurumkringdur liljum.
3 Brjóst þín eru eins og tveir gasellukálfar,eins og gasellutvíburar.+
4 Háls þinn+ er sem fílabeinsturn,+augun+ eins og tjarnirnar í Hesbon+við hlið Batrabbím.
Nefið er eins og Líbanonsturninnsem snýr í átt að Damaskus.
5 Höfuð þitt er tignarlegt eins og Karmel,+lokkarnir+ eru eins og purpuralit ull.+
Konungurinn er gagntekinn* af lokkaflóðinu.
6 Falleg ertu og yndisleg,elsku stúlka, þú gleður mig framar öllu öðru!
7 Vöxtur þinn er eins og pálmatréog brjóstin eins og döðluklasar.+
8 Ég sagði: ‚Ég skal klifra upp í pálmatréðog tína ávextina.‘
Brjóst þín séu sem vínberjaklasar,andardráttur þinn eins og eplailmur
9 og munnurinn* eins og úrvalsvín.“
„Ástin mín njóti vínsinssem rennur ljúflega um varir þeirra sem sofa.
10 Ég tilheyri mínum elskaða+og hann þráir mig.
11 Komdu, minn elskaði,förum út á engið,eyðum nóttinni hjá hennarunnunum.+
12 Förum snemma af stað til víngarðannatil að sjá hvort vínviðurinn brumar,hvort blómin eru sprungin út+og granateplatrén standa í blóma.+
Þar mun ég tjá þér ást mína.+
13 Alrúnurnar+ ilma,við dyr okkar eru úrvalsávextir af öllu tagi.+
Bæði nýtínda ávexti og geymdahef ég varðveitt handa þér, ástin mín.
