Opinberun Jóhannesar 5:1–14

  • Bókrolla með sjö innsiglum (1–5)

  • Lambið tekur við bókrollunni (6–8)

  • Lambið er þess verðugt að rjúfa innsiglin (9–14)

5  Í hægri hendi hans sem sat í hásætinu+ sá ég bókrollu. Skrifað var á hana báðum megin* og hún var vandlega innsigluð með sjö innsiglum.  Og ég sá sterkan engil sem kallaði hárri röddu: „Hver er þess verðugur að opna bókrolluna og rjúfa innsigli hennar?“  En enginn á himni, á jörð eða undir jörðinni var fær um að opna bókrolluna og sjá hvað stóð í henni.  Ég grét hástöfum af því að enginn var þess verðugur að opna bókrolluna og sjá hvað stóð í henni.  En einn af öldungunum sagði við mig: „Ekki gráta. Sjáðu, ljónið af ættkvísl Júda,+ rót+ Davíðs,+ hefur sigrað+ og getur því opnað bókrolluna og rofið innsiglin sjö.“  Nú sá ég lamb,+ sem virtist hafa verið slátrað,+ standa fyrir miðju hásætinu og frammi fyrir lifandi verunum fjórum með öldungana+ í kring. Það hafði sjö horn og sjö augu en augun tákna sjö anda Guðs+ sem hafa verið sendir út um alla jörðina.  Lambið gekk samstundis fram og tók við bókrollunni úr hægri hendi hans sem sat í hásætinu.+  Þegar lambið tók við bókrollunni féllu verurnar fjórar og öldungarnir 24+ fram fyrir því. Þeir höfðu hver um sig hörpu og gullskálar sem voru fullar af reykelsi. (Reykelsið táknar bænir hinna heilögu.)+  Þeir syngja nýjan söng:+ „Þú ert þess verðugur að taka við bókrollunni og rjúfa innsigli hennar því að þér var slátrað og með blóði þínu keyptirðu fólk handa Guði+ af hverjum ættflokki, tungu,* kynþætti og þjóð.+ 10  Þú gerðir þetta fólk að konungsríki+ og prestum Guðs okkar+ og það á að ríkja sem konungar+ yfir jörðinni.“ 11  Nú sá ég fjölda engla og heyrði raddir þeirra. Þeir stóðu hringinn í kringum hásætið, lifandi verurnar og öldungana, og tala þeirra var tugþúsundir tugþúsunda og þúsundir þúsunda.+ 12  Þeir sögðu hárri röddu: „Lambið sem var slátrað+ er þess verðugt að fá máttinn og hljóta auð, visku og kraft, heiður, dýrð og lof.“+ 13  Og ég heyrði allar sköpunarverur á himni, á jörð, undir jörðinni+ og á hafinu, já, allt sem þar er, segja: „Honum sem situr í hásætinu+ og lambinu+ sé lofgjörðin, heiðurinn,+ dýrðin og mátturinn um alla eilífð.“+ 14  Lifandi verurnar fjórar sögðu: „Amen!“ og öldungarnir féllu fram og tilbáðu Guð.

Neðanmáls

Orðrétt „að innan og utan“.
Eða „tungumáli“.