Orðskviðirnir 18:1–24
18 Sá sem einangrar sig einblínir á sínar eigin langanir,hann vísar allri skynsemi á bug.*
2 Heimskingjann langar ekki til að læra,hann vill frekar láta skoðanir sínar í ljós.+
3 Með illmenninu kemur fyrirlitningog smáninni fylgir skömm.+
4 Orðin úr munni manns eru djúp vötn,+lind viskunnar er iðandi lækur.
5 Það er ekki rétt að vera hliðhollur hinum vonda+né svipta hinn réttláta rétti sínum.+
6 Orð heimskingjans kveikja þrætur+og munnur hans býður höggunum heim.+
7 Munnur heimskingjans steypir honum í glötun+og varirnar stofna lífi hans í hættu.
8 Orð rógberans eru eins og sælgæti,+menn gleypa við þeim og þau renna beint niður í maga.+
9 Sá sem er latur við vinnuer bróðir skaðvaldsins.+
10 Nafn Jehóva er sterkur turn,+hinn réttláti hleypur þangað og hlýtur vernd.*+
11 Auður hins ríka er honum víggirt borg,varnarmúr í hans eigin ímyndun.+
12 Hrokafullt hjarta leiðir til falls+en auðmýkt til virðingar.+
13 Ef einhver svarar áður en hann heyrir málavextier það heimskulegt og til skammar.+
14 Innri styrkur mannsins heldur honum uppi í veikindum+en hver getur afborið vonleysi?*+
15 Hjarta hins skynsama aflar sér þekkingar+og eyra hinna vitru leitar þekkingar.
16 Gjöf opnar dyr+og veitir aðgang að stórmennum.
17 Sá sem flytur mál sitt fyrstur virðist hafa á réttu að standa+þar til andstæðingurinn kemur og spyr hann út úr.*+
18 Að varpa hlutkesti bindur enda á deilur+og sker úr málum hinna valdamiklu.
19 Erfiðara er að vinna móðgaðan bróður en víggirta borg+og deilur eru eins og slagbrandar fyrir virkishliðum.+
20 Maginn mettast af ávexti munnsins+og maðurinn seðst af afurðum vara sinna.
21 Dauði og líf eru á valdi tungunnar,+sá sem beitir henni óspart mun borða ávöxt hennar.+
22 Sá sem finnur góða konu finnur gersemi+og hlýtur velþóknun* Jehóva.+
23 Hinn fátæki grátbiður um hjálpen hinn ríki svarar hörkulega.
24 Sumir vinir hika ekki við að gera hver öðrum mein+en til er vinur sem er tryggari en bróðir.+
Neðanmáls
^ Eða „fyrirlítur alla skynsemi“.
^ Orðrétt „er hafinn hátt upp“, það er, þangað sem enginn nær til hans, í öruggt skjól.
^ Orðrétt „kraminn anda“.
^ Eða „yfirheyrir hann vandlega“.
^ Eða „nýtur góðvildar“.
