Orðskviðirnir 20:1–30
20 Vínið er spottari+ og áfengið óhemja,+sá sem lætur það leiða sig afvega er óvitur.+
2 Óttinn við konung er eins og ljónsöskur,+sá sem reitir hann til reiði hættir lífi sínu.+
3 Það er lofsvert að forðast deilur,+aðeins heimskingjar dragast inn í þær.+
4 Letinginn plægir ekki að vetri.
Þess vegna betlar hann á uppskerutímanum þegar hann á ekki neitt.*+
5 Hugsanir* mannshjartans eru eins og djúp vötnen hygginn maður dregur þær fram.
6 Margir segjast vera kærleiksríkir*en hver getur fundið tryggan vin?
7 Hinn réttláti varðveitir ráðvendni sína,+börnin* hans verða hamingjusöm.+
8 Þegar konungur situr í hásæti til að dæma+skilur hann allt illt frá með augnaráðinu.+
9 Hver getur sagt: „Ég hef hreinsað hjarta mitt,+ég er hreinn af synd“?+
10 Fölsuð lóð og röng mál,*hvort tveggja er andstyggð í augum Jehóva.+
11 Jafnvel barn* sýnir með hegðun sinnihvort verk þess eru hrein og réttlát.+
12 Eyrað sem heyrir og augað sem sér,hvort tveggja er verk Jehóva.+
13 Elskaðu ekki svefninn svo að þú verðir ekki fátækur.+
Opnaðu augun, þá muntu borða nægju þína.+
14 „Lélegt, lélegt!“ segir kaupandinnen stærir sig síðan af kaupunum þegar hann gengur burt.+
15 Til er gull og mikið af kórölum*en dýrmætari eru þó varir sem miðla þekkingu.+
16 Taktu skikkjuna af manni sem hefur gengið í ábyrgð fyrir ókunnugan.+
Taktu veð af honum ef hann gerði það fyrir útlenda konu.*+
17 Illa fengið brauð bragðast velen eftir á fyllist munnurinn af möl.+
18 Áformin heppnast* ef málin eru rædd,*+þiggðu viturlega leiðsögn þegar þú ferð í stríð.+
19 Rógberinn gengur um og ljóstrar upp leyndarmálum,+forðastu félagsskap við slúðurgjarnan mann.*
20 Ef einhver bölvar föður sínum og móðurslokknar á lampa hans þegar myrkrið færist yfir.+
21 Arfur sem fæst með græðgifærir ekki blessun til lengdar.+
22 Segðu ekki: „Ég ætla að hefna mín!“+
Vonaðu á Jehóva+ og hann bjargar þér.+
23 Jehóva hefur andstyggð á fölsuðum lóðum*og svikavog er ekki góð.
24 Jehóva stýrir skrefum mannsins.+
Hvernig getur maðurinn skilið veg sinn?*
25 Það er snara fyrir manninn að hrópa í fljótfærni: „Helgað!“+
og hugleiða fyrst eftir á hverju hann hefur heitið.+
26 Vitur konungur skilur hina illu frá+og keyrir þreskihjólið yfir þá.+
27 Orð* mannsins eru lampi Jehóvasem kannar hvað býr innst inni.
28 Tryggur kærleikur og trúfesti verndar konunginn,+með tryggum kærleika styður hann hásæti sitt.+
29 Kraftur ungra manna er prýði þeirra+og grátt hár fegurð þeirra sem eldri eru.+
30 Mar og sár reka* burt illsku+og högg hreinsa hjartað.
Neðanmáls
^ Eða hugsanl. „Hann leitar um uppskerutímann en finnur ekkert“.
^ Eða „Áform“. Orðrétt „Ráð“.
^ Eða „segjast búa yfir tryggum kærleika“.
^ Orðrétt „synir“.
^ Eða „Tvenns konar vogarsteinar og tvenns konar mæliker“.
^ Eða „drengur“.
^ Sjá orðaskýringar.
^ Eða „útlending“.
^ Eða „standa“.
^ Eða „ef leitað er ráða“.
^ Eða „þann sem lokkar með orðum sínum“.
^ Eða „tvenns konar vogarsteinum“.
^ Eða „hvert hann á að fara“.
^ Orðrétt „Andardráttur“.
^ Eða „hreinsa“.
