Orðskviðirnir 29:1–27

  • Agalaust barn er til skammar (15)

  • Án vitrana verður fólk hömlulaust (18)

  • Reiður maður vekur deilur (22)

  • Hinn auðmjúki hlýtur heiður (23)

  • „Ótti við menn er snara“ (25)

29  Sá sem þrjóskast við þrátt fyrir margar áminningar+tortímist skyndilega og enga hjálp er að fá.+   Þegar hinir réttlátu eru margir fagnar þjóðinen þegar illmenni ríkir stynur þjóðin.+   Sá sem elskar visku gleður föður sinn+en sá sem leggur lag sitt við vændiskonur sóar verðmætum sínum.+   Með réttvísi styrkir konungur stoðir landsins+en sá sem þiggur mútur rífur þær niður.   Sá sem smjaðrar fyrir náunga sínumleggur net fyrir fætur hans.+   Vondur maður gengur í snöru eigin synda+en hinn réttláti fagnar og hrópar af gleði.+   Réttlátum manni er umhugað um rétt fátækra+en illum manni stendur á sama.+   Gortarar kveikja illindi í borginni+en hinir vitru lægja reiðina.+   Þegar vitur maður á í málaþrætum við heimskingjafjúka skammir og svívirðingar en engin lausn finnst.+ 10  Blóðþyrstir menn hata hinn ráðvanda*+og vilja svipta hinn réttláta lífi.* 11  Heimskinginn gefur öllum tilfinningum* lausan tauminn+en vitur maður heldur ró sinni.+ 12  Þegar valdhafi hlustar á lygarverða allir þjónar hans spilltir.+ 13  Fátæklingurinn og kúgarinn eiga þetta sameiginlegt:* Jehóva gefur augum beggja ljós.* 14  Þegar konungur dæmir fátæka af sanngirni+stendur hásæti hans stöðugt til frambúðar.+ 15  Agi* og ávítur veita visku+en agalaust barn er móður sinni til skammar. 16  Þegar vondum mönnum fjölgar magnast illskanen hinir réttlátu verða vitni að falli þeirra.+ 17  Agaðu son þinn, þá mun hann veita þér róog gleði þín verður mikil.+ 18  Þar sem engar vitranir eru, þar er fólk hömlulaust+en þeir sem halda lögin eru hamingjusamir.+ 19  Þjónn verður ekki agaður með orðum,hann hlýðir þeim ekki þótt hann skilji þau.+ 20  Hefurðu séð mann sem er fljótfær í tali?+ Heimskingi á meiri von en hann.+ 21  Ef dekrað er við þjón frá unga aldriverður hann vanþakklátur að lokum. 22  Reiðigjarn maður vekur deilur,+skapstyggur maður drýgir margar syndir.+ 23  Hroki mannsins auðmýkir hann+en auðmjúkur maður hlýtur heiður.+ 24  Sá sem er í slagtogi við þjóf hatar sjálfan sig. Hann heyrir auglýst eftir vitnum* en segir ekki frá.+ 25  Ótti við menn er snara*+en sá sem treystir Jehóva hlýtur vernd.+ 26  Margir leita áheyrnar hjá* valdhafaen Jehóva lætur manninn ná rétti sínum.+ 27  Hinir réttlátu hafa andstyggð á ranglátum manni+en hinir vondu hafa andstyggð á þeim sem gengur beinar brautir.+

Neðanmáls

Eða „saklausa“.
Eða hugsanl. „en hinn réttláti vill verja líf hans“.
Orðrétt „anda“.
Orðrétt „mætast“.
Það er, gefur þeim líf.
Eða „Refsing“. Orðrétt „Vöndur“.
Eða „heyrir eið sem felur í sér bölvun“.
Eða „leiðir í snöru“.
Eða hugsanl. „leita hylli“.